روزنامه کیهان نوشت: «در خارج و داخل کشور آموزش‌هایی دیده بودیم. تعیین زمان شروع آشوب‌ها برعهده ما نبود و به ما توصیه کرده بودند که گوش به‌زنگ باشیم تا زمان مناسب را به اطلاعمان برسانند. ما نمی‌دانستیم موضوع اعتراضی که قرار است به خاطر آن دست به آشوب و تخریب بزنیم چیست و گفته بودند شما به موضوع و علت اعتراض کاری نداشته باشید ماموریت شما تخریب و آشوب و آتش زدن است. برای چند نفرمان اسلحه گرم تهیه شده بود ولی همه‌مان موظف بودیم قمه یا دشنه و چاقوی تیغه بلند و ماسک با خود داشته باشیم».
اعترافات فوق در میان اکثر لیدرهای بازداشت شده آشوب‌های اخیر مشترک است. برخی از این اشرار اجاره‌ای در اعترافات خود گفته‌اند؛ قرار بود اگر شناسایی شدیم با سرپل‌ها تماس بگیریم تا از کشور خارج بشویم و چنانچه شناسایی نشدیم، مبالغی دریافت کنیم و برای آشوب‌های بعدی آماده باشیم و افرادی را که احتمال همکاری آنها وجود داشت، جذب کنیم.
برخی از گزارش‌ها حکایت از آن دارد که مراجع قضایی مجازات اعدام با طناب دار را برای لیدرهای آشوب اخیر قطعی می‌دانند. در این خصوص گفته شده که جنایت آشوبگران مصداق «بغی» است و مجازات قانونی و شرعی آنها اعدام است.
وقتی همه رسانه ها و احزاب رو محدود می کنند و مردم قابلیت ابراز عقیده ازادانه در کشور ندارند. وقتی مردم نامحرم اند و دولت با اعلام ناگهانی قیمت بنزین شبیخون می زنه بدون درنظر گرفتن فشارهای روانی و اقتصادی حاکم بر جامعه طبیعتا واکنش ها رادیکال و مخرب خواهد بود.
دادن لقب اشرار به معترضین خشمگین دردی از مشکلات مردم دوا نمی کنه بلکه رادیکال تر خواهند شد.
تو فرانسه هم معترضین اموال عمومی رو اتش زدن و بازداشت شدند آیا طناب دار در انتظارشان است؟
مگر حکومت ایران از جلیقه زردها حمایت نمی کنه؟ و هزاران نقطه ابهام و تناقضی که مردم ایران در رفتار حکومت می بینند که متاسفانه 40 ساله اصلاح نمی شه و دائم بر بحران افزوده می شه.
خواهش می کنم اگر ادعای آزادی در رسانه تون دارید این مطلب رو منتشر کنید. ممنون