محمد قوچانی سردبیر مجله هفتگی «ایراندخت» در یادداشتی با عنوان« اصول اصلاح» نقد و نظری دارد بر جریان معترض و پیشنهاداتی را برای اصلاح طلبان برشمرده است.
قوچانی با اشاره به عبور لایه هایی از هواداران جریان معترض از سران آن و البته موضع گیری صریح سید محمد خاتمی، موسوی و کروبی در برابر برخی شعارهای ساختار شکن، نوشته است:
... گذر زمان ثابت خواهد کرد اگر سران این جریان به جای رهروی اجتماعی به رهبری سیاسی روی آورند و به جای مطالبات حداکثری به دور از باور خویش از مطالبات حداقلی که بدان باور دارند دفاع کنند و اگر مرز میان اپوزیسیون دولت و حتی حاکمیت را با اپوزیسیون نظام و حکومت رعایت کنند این کار نه تنها به سود اصلاحات که به نقع ایران است و به سود همه ایران چه اصلاح طلب چه اصول گرا و تنها راه این مهم تعریف جریان معترض است نه تعریض بدان...
این جریان باز تولید و توسعه جریان اصلاحات است و جنبش اصلاحات بازفهم و توسعه جناح چپ اسلامی یا چپ خط امامی در دهه 60 که بدون هیچ شک و تردیدی تحت نفوذ آرای امام خمینی بود. بدیهی است در هر یک از این مراحل بازتولید نسبت به مفهوم و مفاهیم اولیه این جریان تحولاتی ایجاد شده است. اما از منظر بازیابی هویت های تاریخی نمی توان آن ریشه های اولیه را نادیده گرفت و به خصوص که هنوز سران این جریان( موسوی، کروبی، خاتمی وهاشمی)هستند که همه هویت خود را از امام خمینی گرفته اند.
قوچانی درباره شعار جریان معترض نوشته است: جریان معترض نه در پی احیای سلطنت است و نه به دنبال حذف اسلامیت. اگر این همان جریانی باشد که به نام خط امام شروع شد و به اصلاحات رسید باید از جمهوری اسلامی همان گونه که امام خمینی گفت حمایت کند. طرح شعارهایی مانند« جمهوری ایرانی» در بدنه معترضین نه تنها به مصلحت نیست که نادرست هم هست. نه تنها متناقض با اغراض موسسان این جریان است بلکه مبهم هم هست.
معنای جمهوری ایرانی روشن نیست. آیا جمهوری لائیک است؟ آیا در این صورت می توان در یک جامعه اسلامی دولتی لائیک بنا کرد؟ آیا جمهوری های مصر یا سوریه یا یمن دموکراتیک هستند؟ .. عقب نشینی اصلاح طلبان از مفهوم جمهوری اسلامی و تحویل آن به جناح مقابل سبب می شود افرادی که در جناح مقابل به دنبال تبدیل جمهوری اسلامی به حکومت اسلامی بودند سرمست شوند. شعار «جمهوری اسلامی نه یک کلمه کم نه یک کلمه زیاد» باید به شعار استراتژیک اصلاح طلبان تبدیل شود..