فرارو- نشست خبری فیلم «مسخره باز» با حضور همایون غنی‌زاده (کارگردان)، صابر ابر (بازیگر)، فرزان جلالی (بازیگر خردسال)، علی مصفا (تهیه‌کننده)، محمدرضا غنی‌زاده (موسیقی)، محمود کاشانی (صدابردار)، سهیل دانش اشراقی(طراح صحنه)، جواد مطوری (جلوه های ویژه)، ماهان حیدری (مجری طرح)، علی قاضی (مدیر فیلمبرداری)، آرش اتابک (جلوه های ویژه میدانی)، نازنین گودرزی (دستیار کارگردان) و با حضور احسان کرمی مجری برگزار شد.
علی مصفا تهیه کننده فیلم در ابتدا گفت: من در ابتدا می خواهم بگویم که چقدر متاسفم از اینکه آقای نصیریان به دلیل فوت همسرشان همراه ما نیستند. به این فکر می‌کردیم که این جلسه را برگزار نکنیم و در آن شرکت نکنیم. اما در نهایت تصمیم گرفتیم به خاطر قول و قراری که داشتیم در این نشست حاضر شدیم، اما بسیار متاسفیم برای اتفاقی که برای آقای نصیریان افتاده است.
غنی زاده در پاسخ به سوالی در مورد فیلمنامه گفت: با چندپارگی فیلم نامه موافق هستم. البته که این چندپارگی انتخاب بنده بوده است. این نکته درست است. تکرارهای زیادی در فیلمنامه وجود دارد که بعضا ممکن است کسالت‌آور و خسته‌کننده باشد که البته امری تعمدی بوده است. این چندپارگی برای من یک انتخاب بوده است.
علی مصفا، تهیه‌کننده فیلم در مورد برنامه‌ای که برای خوب اکران شدن و دیده شدن فیلم مسخره باز دارد گفت: این کار از دست من خارج است و کاری است که خود فیلم باید آن را برعهده داشته باشد. با توجه به بازخورد خوبی که از اکران این فیلم دریافت کرده‌ام چندان نگران این مورد نیستم چون فکر می‌کنم فیلم این قابلیت را دارد.
غنی‌زاده در مورد احتمال تکرار موفقیتش در سینما بعد از موفقیت در تئاتر «می سی سی پی نشسته می میرد» و لزوم ساخت فیلم مسخره باز گفت: وقتی از لزوم ساخت فیلم حرف می زنیم یعنی چندان موافق ساخت چنین فیلمی نیستیم. من تلاش کردم این فیلم از تئاتر «می سی سی پی...» بهتر بشود. وقتی من کارگردان آن اثر بودم و حالا کارگردان یک اثر سینمایی می شوم، در دام یک شباهتی می افتم که تلاش می کنم از آن بجهم، اما گاهی نمی توانم چون این تشابه در وجود من است. من اصلا قصد نداشتم که بیننده یاد «می سی سی پی...» بیفتد و فرضم هم این بود که خیلی از تماشاگران این تئاتر را ندیده اند. با این حال اگر تشابه و تکراری در فیلم وجود دارد این ضعف از من است. من همیشه دوست دارم در کارهایم نوآوری داشته باشم.
غنی زاده در مورد پایان فیلمش گفت: تمام تلاشم این بود که مسخره باز جذاب تمام شود. اگر این فیلم جذاب تمام نشده، یعنی من موفق نشده ام که این فیلم را خوب تمام کنم.
سهیل دانش اشراقی، طراح صحنه فیلم در مورد تجربه‌اش در این فیلم، گفت: کار کردن با آقای غنی‌زاده خیلی سخت و جذاب است. از او ممنونم که اجازه داد ذهنش را تصویر کنم. از آقای قاضی هم بابت نورپردازی فوق‌العاده فیلم تشکر می کنم که باعث شدند این طراحی های صحنه به این زیبایی دیده شوند.
سوال بعدی درباره تصادفی به نظر رسیدن انتخاب بازیگران و علت انتخاب هدیه تهرانی بود. همایون غنی زاده در پاسخ به این سوال گفت: من این نقش را برای خانم تهرانی نوشته بودم و قطعا برای نقش هما اتفاقی به سراغ خانم تهرانی نرفتم. بقیه بازیگران هم تصادفی انتخاب نشدند.
علی مصفا در پاسخ به سوالی درباره بودجه فیلم گفت: بودجه فیلم 4میلیارد تومان بود.
در ادامه این نشست، همایون غنی زاده در پاسخ به سوالی درباره لوکیشن فیلم، گفت: هم دکورسازی و هم آکساسوار و هم تمام لوازمی که در صحنه می بینید حتی برچسب های روی شیشه های کوچک ساخته شده بود.
سوال بعدی درباره جلوه‌های ویژه بود که آرش آقابیگ مسوول جلوه های ویژه میدانی در پاسخ به این سوال گفت: من جسارت آقای غنی زاده که برای فیلم اول چنین سوژه ای را انتخاب می کنند تحسین می کنم. درباره جلوه های ویژه میدانی با آقای غنی زاده حدود یک ماه تمام اتفاقاتی که قرار بود در فیلم بیفتد را تست زدیم و انجام دادیم. کار سختی بود. تمام اتمسفرهایی که در فیلم اتفاق افتاد را مجبور بودیم در یک لوکیشن انجام بدهیم و این کار خیلی سختی بود. من از گروه تولید و آقای مصفا خیلی تشکر می کنم چون هر اتفاقی که ما می خواستیم واقعا در این فیلم اتفاق افتاده و همه ابزاری که می خواستیم در اختیارمان بود. اینکه جلوه های ویژه از نظر تماشاگر خوب باشد ترکیبی از جلوه های ویژه میدانی و ترکیب صحنه بود و با در کنار هم قرار گرفتن اینها کار خوب شد.
همایون غنی زاده در پاسخ به سوالی درباره سبک فیلمسازی اش و اینکه چطور به این سبک رسیده گفت: اصلا یادمان نمی آید که چه چیزی باعث می شود یک سبک را انتخاب کنیم. خیلی نمی شود ریشه یابی کرد. برای همین اجازه بدهید من به این سوال جواب ندهم.
سوال بعدی درباره زمان و مکان نداشتن فیلم بود و اینکه آیا کارگردان قصد سمبل سازی دارد که همایون غنی زاده در اینباره گفت: من ادعای ساخت یک فیلم سمبلیک را ندارم. بی زمانی و بی مکانی در یک اثر هنری مطلق نیست. شما می‌گویید زمان و مکان ندارد، من می گویم دارد.
درباره چگونگی فیلمبرداری بخش های مختلف فیلم هم علی قاضی مدیر فیلمبرداری «مسخره باز» گفت: یک طراحی می‌شود برای اینکه برای رسیدن به این خروجی چه مقدار باید فیلم گرفته شود و چه مقدار باید بعدا ساخته شود. مورد به مورد فرق می کند و اینجا نمی توان همه را توضیح داد.
مطوری مدیر جلوه های ویژه هم گفت: صحنه کازابلانکا یکی از سخت ترین صحنه های فیلم ترکیبی از چند مدل مختلف بود. تلفیق کار درجه یک کار صحنه، فیلمبرداری بی نظیر و دکوپاژ جذاب آقای غنی زاده به تولید آن صحنه منجر شد. اما درباره جلوه های ویژه تولیدهای تری دی زیادی داشتیم. هم آن قسمت سوار شدن به هواپیما و هم تالار وحدت را مجبور شدیم کامل بازسازی کامپیوتری کنیم.
همایون غنی‌زاده هم در ادامه با نام بردن عوام مختلف فیلمش گفت: از همه عوامل و بازیگران ممنونم به علت ریسکی که در اعتماد کردن به من کردند تشکر می کنم. چون بیان این فیلم و بیان بعضی از تصاویر این فیلم قبل از اینکه به تصویر بیاید در کلمات خیلی احمقانه و بچگانه به نظر می رسید. نگاهم می کردند و رویشان نمی شد چیزی بگویند ولی به من اعتماد کردند.
داریوش موفق یکی از بازیگران فیلم درباره تجربه کار در کنار همایون غنی زاده گفت: من نزدیک به 30 سال کار حرفه ای بازیگری روی صحنه تئاتر کردم. تا به حال نه توسط چهره ام و نه توسط پولم و نه توسط رانتم وارد عرصه تصویر نشدم اما همایون غنی زاده به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد. واقعا از او تشکر می کنم واز بقیه دوستان هم که همپا و همراه من بودند تشکر می کنم. خروجی کار واقعا فوق العاده بود.
صابر ابر هم درباره تجربه بازی در کنار بابک حمیدیان و علی نصیریان گفت: من اول یک نکته مهم را بگویم که شاید کمتر شنیده باشید. به نظر من ذهن جناب نصیریان آنقدر به روز و مدرن است که گاهی ترسناک است. همراه شدنشان با این جنس فیلم باورنکردنی است. یک روزهایی ما با همایون و بابک و داریوش و ... صحبت می کردیم و همایون با ترسی می‌گفت این را چطور باید به آقای نصیریان بگوید و وقتی می گفت آقای نصیریان اتفاقا او را راهنمایی هم می کرد. من تا به حال در هیچ پروژه ای یک بازیگر در این سن و سال را ندیدم که اینقدر دقیق و درست بداند که با چه فیلمی همراه است.
در ادامه نشست پرسش و پاسخ فیلم «مسخره باز» علی مصفا در پاسخ به سوالی درباره اینکه بالاخره باید او را یک تهیه کننده بنامند یا بازیگر، گفت: یک عمری من درباره بازیگری بد و بیراه گفتم و فکر می کنم امسال رکورد زدم. یک عمری هم به تهیه کننده ها بد و بیراه گفتم که امسال خودم تهیه کننده ام. این کار از نظر تولیدی خیلی پیچیده بود. من خودم از این نظر خیلی سختی نکشیدم. سختی کار به عهده مدیر تولید ماهان حیدری و گروهش بود.
محمدرضا غنی زاده در پاسخ به سوالی درباره استفاده ویژه از موسیقی در این فیلم و پروسه انتخاب و ساخت موسیقی فیلم گفت: حدود هشت یا نه ماه با یک گروه مجارستانی برای موزیک کار کردیم. کلی دچار پیچیدگی و فکر شدیم که همایون با سخت گیری هایش این کار را سخت تر می کرد.
در پایان نشست فیلم «مسخره باز» همایون غنی زاده کارگردان این فیلم درباره علی نصیریان گفت: شما گاهی صاحب چیزی می شوید که قبلش از نعمت وجودش اطلاع نداشتید و بعد در خلوت خودتان به این فکر می کنید که اگر همچنان از این نعمت بی بهره می ماندید چه می شد. باور کنید بارها از فکر اینکه ممکن بود تجربه همکاری با آقای نصیریان را نمی داشتم و بعد متوجه نمی شدم که چه نعمتی را از دست دادم می ترسم. نمی دانید چه تجربه ای است و نمی دانید کار کردن با علی نصیریان چه لذتی دارد. واقعا باید قدر ایشان را بدانیم.
شاید به خاطر اسم فیلمش که مسخره بازه ایشون هم مسخره بازی در آورده و جوراب قرمز با مانتو چهارخونه پوشیده