«همچنین ایشان در ادامه صحبت‌های خود اعلام کرده‌اند: «گلابی خوردم تا وزیر کشاورزی بداند که باید واردات میوه را قطع کند.» این راهکار اما خفن‌ترین تئوری سیاسی در تاریخ جهان است. واقعاً چرچیل اگر زنده بود با شنیدن این جمله می‌رفت جلو و بوق می‌زد.»
روزنامه ایران در مطلبی طنز نوشت: «یکی از نمایندگان محترم مجلس که در جلسه رأی اعتماد به وزیران پیشنهادی دولت دوازدهم از صحن علنی خارج و به صحن غیر علنی رفته و با شش عدد گلابی برگشت، در واکنش به عکس‌های منتشر شده از ایشان گفت: «می‌دونستم که فضولا عکسم رو می‌گیرن!»
بر این اساس
الف- بقیه دنیا به کسانی که از مجامع و شخصیت‌های سیاسی عکس می‌گیرند، «عکاس» می‌گویند!
ب- احتمالاً ایشان در یک نشست خبری اعلام می‌کند: «دیگه شیطونی بسه، دیگه شیطونی بسه، آره دیگه شیطونی بسه!» که منظورشان احتمالاً این است که شیطون‌ها شیطنت نکنند، یعنی خبرنگاران سؤال نپرسند.
ج- تمام شخصیت‌های سیاسی در همه جای دنیا، فردی درشت‌اندام اطراف‌شان حضور دارد که او را محافظ یا بادیگارد می‌شناسند اما احتمالاً ایشان پس از دیدن محافظ خود برای نخستین بار گفته: «خوشگل و ناز و نازنین، از کجا می‌شناسی منو که مثل سایه با منی؟»
د- از ویژگی‌های یک عکاس این است که سوژه‌های خود را شکار کند اما نماینده مجلس می‌تواند طوری رفتار کند که سوژه شخص دیگری شود!
همچنین ایشان در ادامه صحبت‌های خود اعلام کرده‌اند: «گلابی خوردم تا وزیر کشاورزی بداند که باید واردات میوه را قطع کند.» این راهکار اما خفن‌ترین تئوری سیاسی در تاریخ جهان است. واقعاً چرچیل اگر زنده بود با شنیدن این جمله می‌رفت جلو و بوق می‌زد. ببینید نماینده‌ها از این به بعد با انجام پرفورمنس‌های این‌چنینی احتمالاً به وزیران دولت واکنش نشان خواهند داد. مثلاً پس‌فردا اگر دیدید یک نماینده آمپول پنی‌سیلین در دست دارد و خطاب به وزیر بهداشت می‌گوید: «تا حالا از این آمپولا زدی؟ می‌دونی چقدر درد داره؟ چرا مردم باید این رنج و درد رِ تحمل کنن؟ الان من این آمپول رِ آوردم تا به شما بزنم!» یا مثلاً نماینده دیگری در حالی که چهارشاخ گاردان پراید را در دست گرفته، خطاب به وزیر صنعت می‌گوید: «چون خیلی فرقی نمی‌کنه، من این چهارشاخ گاردان رو به جای خودم روی صندلی می‌گذارم تا شما با دیدنش خجالت بکشید» و صحن علنی را ترک می‌کند.»