پژوهشگران آمریکایی میگویند اسیدهای چرب امگا ۳ میتواند آسیبهای ناشی از حمله قلبی را کاهش دهد یا حتی از بروز این آسیبها پیشگیری کند.
به گزارش سلامت آنلاین به نقل از تایم، بسیاری از متخصصان قلب میگویند یکی از بهترین راهها برای حفظ سلامت قلب افزایش مصرف روغنهای مفید، مانند اسیدهای چرب امگا ۳، است. امگا ۳ بهمیزان فراوان در ماهیهای چرب ازجمله سالمون یافت میشود. درواقع، مطالعات گوناگونی که پیش از این انجام شده بود نشان میدهند در سراسر جهان افرادی که ماهی بیشتری مصرف میکنند کمتر به بیماریهای قلبی، بهویژه حمله قلبی، گرفتار میشوند؛ هرچند این قاعده الزاما در مورد افرادی که مکملهای خوراکی امگا ۳ مصرف میکنند برقرار نیست.
اکنون پژوهشی که به سرپرستی دکتر ریموند کونگ در بیمارستان «بریگام اند ویمن» در بوستون آمریکا انجام شده به جنبه دیگری از فواید امگا ۳ پرداخته و اثرات آن را در حفظ سلامت قلب پس از بروز حمله قلبی بررسی کرده است.
پژوهشگران برای انجام این مطالعه، که در نشریه «گردش خون» منتشر شده، ۳۶۰ نفر را که بهتازگی گرفتار حمله قلبی شده بودند مورد مطالعه قرار دادند. آنها، درواقع، این بیماران را بدون آنکه خودشان بدانند بهطور تصادفی به دو دسته تقسیم کردند. سپس به دسته اول مکملی دادند که حاوی ۴ گرم اسید چرب امگا ۳ بود و برای گروه دوم قرص دارونما تجویز کردند. درواقع شرکتکنندگان گروه اول هر روز ۴ گرم امگا ۳ مصرف میکردند در حالی که قرصی که شرکتکنندگان گروه دوم مصرف میکردند هیچ خاصیتی نداشت. مدت زمان مصرف این قرصها هم شش ماه بود. در طول این دوره شش ماهه، شرکتکنندگان هر دو گروه باید هر دو ماه یکبار برای انجام MRI قلب به مرکز پژوهش مراجعه میکردند تا معلوم شود که وضعیت قلبشان چه اندازه تغییر کرده است.
معمولا پس از حمله قلبی، به بخشی از عضله قلب اکسیژن نمیرسد، و آن بخش هرگز احیا نمیشود. در عوض، بافت سالم باقیمانده میکوشد ناتوانی بافت آسیبدیده را جبران کند. به این منظور بافت سالم باید سختتر از قبل کار کند تا پمپاژ خون، که وظیفه اصلی قلب است، مانند سابق انجام شود. طبعا، با گذشت زمان، این اضافهکاری سبب آسیب دیدن این بافتهای سالم میشود و آنها بهمرور نمیتوانند کارشان را بهدرستی انجام دهند.
در پایان دوره شش ماهه، پژوهشگران دریافتند عملکرد قلب در افرادی که پس از حمله قلبی مقادیر زیادی امگا ۳ مصرف کرده بودند، نسبت به دیگرانی که دارونما مصرف کرده بودند، ۶ درصد کمتر افت کرده بود. بهعلاوه، معلوم شد بافت سالم قلب در افرادی که بدنشان بیشترین میزان امگا ۳ را از این مکملها جذب کرده بود ۱۳ درصد کمتر آسیب دیده بود. (میزان جذب امگا ۳ در افراد متخلف متفاوت است.)
کونگ از کل این پژوهش چنین نتیجه میگیرد: «اسیدهای چرب امگا ۳ ظاهرا از آسیب دیدن عضلات سالمی که پس از حمله قلبی باید اضافهکاری کنند پیشگیری میکند».
اما یک مسئله بسیار اساسی در اینجا به میان میآید. درواقع، مصرف ۴ گرم امگا ۳ در روز میزان بالایی است و به این راحتی نمیتوان برای همه افراد چنین میزانی از آن را تجویز کرد. توجه داشته باشید که یک تکه ۸۵ گرمی ماهی سالمون نیم تا یک گرم امگا ۳ دارد. به همین دلیل اکنون پرسش مهم دانشمندان این است که چه میزان امگا ۳ برای مبتلایان به حمله قلبی میتواند فواید فوق را در پی داشته باشد بدون آنکه عوارض جانبی خطرناکی بههمراه آورد. وانگهی این مکملها را دقیقا چه مدت پس از بروز حمله قلبی باید تجویز کرد و بهترین بازه زمانی استفاده از آنها چه مدت است؟ در حال حاضر هیچ پاسخ دقیقی به این پرسشها نمیتوان داد اما کونگ و همکارانش امیدوارند با پژوهشهای بیشتر هر چه سریعتر پاسخ این سوالها را بیابند.