رييس‌جمهور پاكستان طي مقاله‌اي شديد اللحن كه در روزنامه‌ي واشنگتن پست به چاپ رسيده با اين ادعا كه واشنگتن از كشورش به عنوان يك وسيله كم‌اثر جنگ سرد استفاده كرده، آمريكا را مقصر وضع مشكل كنوني در اين كشور آسيايي دانست.
آصف علي زرداري، رييس‌جمهور پاكستان با اين حال در مقاله‌اش از هم پيمانان آمريكايي خود خواسته براي كمك به وي در نجات دموكراسي "كمك فوري" بفرستند.
وي نوشته است: غرب به ويژه آمريكا براي رقصيدن با ديكتاتور‌ها در پيشبرد اهداف كوتاه مدت بسيار تمايل داشته است. اين سلسله سياست‌ها و عواقبشان زمين را پر كرده، از رژيم ماركوس در فيليپين تا شاه در ايران تا محمد ضياء الحق و پرويز مشرف در پاكستان.
بنا به سخن زرداري: هر يك از اين موارد ثابت كرده است كه راهبرد‌هاي نزديك بينانه كه اصل را قرباني مي‌كنند به عواقب دور از انتظار بلندمدت منجر مي‌شوند.
وي افزوده است كه يك ديكتاتوري نظامي در اواخر دهه ٧٠ غرب را كه به عنوان يك دولت منتخب دموكراتيك ايستاده بود، سرنگون كرد. غرب به دليل حمله‌ي شوروي به افغانستان از كشور من به عنوان وسيله‌ي كم‌اثر جنگ سرد استفاده كرد.
زرداري در ادامه نوشته است: اين كار ديكتاتوري ژنرال ضياء را به قدرت رساند كه مردمش را به توحش واداشت. احزاب سياسي ما را از ميان برد، نخست وزيري را به قتل رساند كه بزرگترين حزب سياسي پاكستان را بنا نهاده بود و مطبوعات و جامعه‌ي مدني را نيز نابود كرد و هنگامي كه شوروي‌ها مغلوب شدند، آمريكايي‌ها سوار اتوبوس بعدي شدند و يك خلاء سياسي را پشت سر خود جاي گذاشتند كه نهايتا طالباني و افراطي شدن افغانستان، تولد القاعده و احياي فعلي جهادي‌ها در پاكستان را به دنبال داشت.
در ادامه‌ي مقاله‌ي زرداري آمده است: مافياي هروئين كه به عنوان نتيجه تلاش‌ها جهت از درون متلاشي كردن اتحاد شوروي سر برآورد، امروز سالانه ٥ ميليارد دلار، دو برابر بودجه‌ي ارتش و پليس درآمدزايي دارد. اين هزينه‌اي است كه پاكستان هنوز مي‌پردازد.
رييس‌جمهور غير نظامي پاكستان نوشته است: رقص با ديكتاتور‌ها هيچ فايده‌اي نداشته است.
صادقانه بگويم كه بدترين دموكراسي از هر ديكتاتوري بهتر است. ديكتاتوري به ناكامي، افراطي گرايي و تروريسم مي‌انجامد.
زرداري سپس با لحني آرام‌تر و وارد شدن از در سازش گفته است: گذشته‌ها گذشته است و ما نمي‌توانيم آن را خنثي كنيم. اما مي‌توانيم به عواقب اشتباهات گذشته پرداخته و مطمئن شويم تكرار نخواهند شد.
وي در مورد هدفش نوشته است: سريع الوصول‌ترين هدف من اين است كه جهان متمدن از دموكراسي پاكستان و درگيري مردم پاكستان با افراط گرايي حمايت كند.
زرداري براي ترغيب بيشتر جامعه بين‌المللي آورده است: ما در اين جنگ هم براي خودمان و هم براي جهان در سنگر‌ها هستيم.
وي با مقايسه ميان خدمت نيروهاي كشورش در اين راه با تمام نيروهاي سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) در افغانستان و ارج نهادن بر كار آنها مي‌نويسد: پاكستان نسبت به تلفات تمام كشور‌هاي ناتو در مبارزه با طالبان در افغانستان در مبارزه با طالبان در پاكستان نيروهاي بيشتر‌ي از دست داده است؛ ١٢٠٠ سرباز.
وي افزوده است كه هزاران غير نظامي، قربانيان حملاتي مانند بمب گذاري اخير هتل كانتيننتال پيشاور بوده‌اند.
همسر بي‌نظير بوتو، نخست وزير ترور شده‌ي اسبق پاكستان هشدار داده است كه كنار رفتن جهان از افغانستان و عراق باعث وجود ناز و نعمت در اين كشورها نخواهد شد زيرا انجام چنين كاري عواقب فاجعه آميزي براي همه خواهد داشت.
وي در ادامه هشدار خود آورده است: غرب، در واقع تمام جهان متمدن (از كنار رفتن) در افغانستان و پاكستان داراي رفاه نخواهند شد. اگر به القاعده و طالبان اجازه داده شود در منطقه ما به پيروزي رسند، هم پيمانان بي‌ثبات كننده‌ي آنها در سراسر قاره‌ها پخش خواهند شد.
رييس حزب مردم پاكستان با يادآوري اين مساله به واشنگتن كه تنها "يك پاكستان كارآمد از لحاظ اقتصادي" مي‌تواند با موفقيت با تروريسم مبارزه كند، خواستار كمك بين‌المللي براي پاكستان شد.
زرداري در اين باره نوشته است: ما به كمك سريع نياز داريم. دولت اوباما درك مي‌كند كه تنها يك پاكستان كارآمد از لحاظ اقتصادي مي‌تواند مانع از تهديد تروريسم شود.
وي خاطر نشان كرده كه دولت آمريكا براي كمك به تثبيت اقتصاد پاكستان متعهد به پرداخت سالانه ٥/١ ميليارد دلار به مدت پنج سال شده است.
آصف علي زرداري در اين مقاله با درخواست كمك از جهان نوشته است: هم اكنون، جهان بايد ايستاده و با تلاش آمريكا هماهنگ شود. پاكستان به يك بسته‌ي قوي كمك نياز دارد تا بتواند به وعده‌هاي خود براي مردم عمل كرده و شبه نظاميان را مغلوب كند.
وي هم‌چنين با تاكيد براين مطلب كه پاكستان بيش از آمريكا و ناتو در جنگ عليه تروريسم هزينه‌ي پرداخت كرده براي آوارگان نيز كمك خواست.
رييس جمهور پاكستان افزود: اما كمك كافي نيست. در دراز مدت براي اينكه به ما اجازه داده شود از لحاظ اقتصادي مستقل شويم، پاكستان به تجارت نياز دارد. تنها پاكستان قوي از لحاظ اقتصادي مي‌تواند ديوانه‌ها را سركوب كرده و به ٥/١ ميليارد مسلمان در سراسر جهان نشان دهد كه دموكراسي و توسعه اقتصادي دست در دست يكديگر به پيش مي‌روند.
وي در همين راستا از طرح آمريكا براي ايجاد فرصت‌هاي منطقه‌يي در افغانستان و مناطق قبيله‌اي فدرالي پاكستان كه موانع تجارتي را برداشته و براي ساخت كارخانه، آغاز كار صنايع، استخدام بيكاران و اميد دادن به مردم تشويق‌هاي اقتصادي را فراهم خواهد كرد، تمجيد كرد.
وي نوشته است كه اين فرصت منطقه‌يي بايد مدلي براي اروپا نيز باشد. اروپا همانند آمريكا بايد درك كند كه انجام هر اقدامي براي رشد اقتصاد پاكستان و تامين تشويق‌هايي براي صادرات پاكستان به اين قاره به نفع خودشان است.
وي هم‌چنين در مورد همسر فقيدش نوشته است: همسر من با موعظه‌ي دموكراسي با بلند‌ترين صدا به دنيا سفر كرد. اما در‌هاي بسياري از دولت‌هاي غربي به روي او بسته بود، اما چيزي مانع او نشد.
زرداري هم چنين در پايان به نقل از بوتو آورده است: صداقت، عدالت و نيروهاي تاريخ به نفع ما هستند. امروز ما خواهيم ديد كه آيا آمريكا و اروپا نيز از ما حمايت مي‌كنند يا خير.