«این روزها کامنت یکی از نمایندگان مجلس تبدیل به یک سوژه داغ سیاسی شده. نه آن کامنت مهم است نه آن نماینده‌ای که آن کامنت سخیف و مبتذل را نوشته اما یک چیز مهم است و آن نگاه خصمانه‌ای است که آن نماینده و همگنان او به نظام جمهوری اسلامی دارند.»
سیدعبدالجواد موسوی با این مقدمه در «خبرآنلاین» نوشت: «بله، درست متوجه شدید. این بندگان خدا برخلاف دعوی‌شان هیچ علقه‌ای به ساختار نظام جمهوری اسلامی ندارند وگرنه به طرف مقالبشان طعنه نمی‌زدند که «تو که حقوق دلاری از وزارت خارجه می‌گیری و...الخ» یعنی چه؟ وزارت خارجه جمهوری اسلامی پنتاگون که نیست. وزارت خارجه رژیم صهیونیستی هم نیست. وزارتخانه‌ای است که ساختار آن در دولت جمهوری اسلامی تعریف شده. در این وزارتخانه مثل هر جای دیگری ممکن است آدم‌های بی‌لیاقت و بی‌کفایت نیز به طریقی راه یافته باشند. اصلا بعید نیست اما یک نماینده مجلس شورای اسلامی ایران نمی‌تواند صرف حقوق گرفتن از وزارت خارجه را امری زشت تلقی کند و به گونه‌ای به حریف سیاسی‌اش طعنه بزند کأنه هر که از وزارت خارجه حقوق می‌گیرد پول نزول یا قاچاق مواد مخدر را دریافت می‌کند و لقمه حرام سر سفره زن و فرزندش می‌گذارد.
اگر نفس پول وزارت خارجه شبهه‌ناک باشد باید به این دوستان عرض کنیم این همان پولی است که سیاستمدار مورد علاقه شما یعنی آقای جلیلی نیز دریافت می‌کرد و احتمالا هنوز هم دریافت می‌کند. آیا می‌شود حقوق آقای جلیلی طیب و طاهر باشد و حقوق آنهایی که با برجام موافقند حرام و نجس باشد؟
اگر این حرف را یک فعال اپوزسیون بر زبان می‌آورد اصلا جای تعجب نداشت اما کسی که پول نمایندگی مجلس شورای اسلامی را می‌گیرد و قرار است تا پایان عمرش از مواهب نمایندگی برخوردار باشد چگونه می‌تواند معترض یکی از مسئولان نظام جمهوری اسلامی شود و با طعن و کنایه نحوه امرار معاش او را مورد پرسش قرار دهد؟
اختلاف سیاسی و حتی دعوای سیاسی در همه جای دنیا امری است معمول و قابل فهم اما گمان نکنم در هیچ جای دنیا مسئولی رسمی و حکومتی یک مسئول دیگر را به سخره بگیرد آن هم به این جرم که او دارد از حکومتی حقوق می‌گیرد که خود او هم دارد از همان حکومت حقوق می‌گیرد!
این شعبده فقط و فقط در این مرز پرگهر رخ می‌دهد؛ آن هم توسط کسانی که مدعی دفاع از ارزش های یک نظام اسلامی هستند.»