رییس سازمان توسعه تجارت گفت: میانگین تعرفه واردات کالاهای صنعتی به ترکیه 5.5 درصد و میانگین تعرفه کالاهای صنعتی به ایران با گروه کالایی 10 به میزان 27 درصد است؛ بنابراین تعرفه واردات کالاهای صنعتی به ایران بالاتر از ترکیه است.
ولی‌الله افخمی‌راد - معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت - در گفت‌و‌گو با ایسنا اظهار کرد: زمانی تعرفه‌های واردات کاهش می‌یابد که رقمش بالا باشد ولی اکنون که تعرفه واردات کالاهای صنعتی ترکیه پایین و میانگین آن 5.5 درصد است و تعرفه کشور ما در این بخش بالاست، نمی‌توان کاری انجام داد.
وی در عین حال بیان کرد: اگر کالا در کشور ما امکان رقابت ندارد باید بررسی کنیم چه مشکلی باعث این ضعف در رقابت شده است.
هیچ‌کس نمی‌تواند با تعرفه بالا، به صورت رسمی پوشاک وارد کندمعاون وزیر صنعت، معدن و تجارت با اشاره به صنعت پوشاک گفت: در رابطه با صنعت پوشاک که تعرفه رسمی واردات آن 100 درصد است و به دلیل اینکه در گروه کالایی 10 قرار دارد، تعرفه‌اش دو برابر ( 200 درصد) می‌شود، اگر کسی بخواهد پوشاک وارد کند باید 200 درصد تعرفه بپردازد و این به معنی آن است که هیچ کسی نمی تواند به صورت رسمی پوشاک وارد کند و همه از طریق قاچاق اقدام می کنند.
افخمی‌راد در عین حال بیان کرد: با برقراری تجارت ترجیحی، در زمینه واردات پوشاک به ترکیه 40 درصد تخفیف دادیم و اکنون پوشاک از ترکیه با تعرفه 120 درصد وارد می‌شود که البته هیچ تغییری رخ نمی‌دهد. چون دیوار تعرفه ای در کشور ما آن قدر بلند است که هر چقدر هم کوتاه کنیم، هیچ نگرانی برای صنعت داخلی وجود ندارد.
قواعد مبدأ در تجارت ترجیحی باید رعایت شودرییس سازمان توسعه تجارت تاکید کرد: تجارت ترجیحی به این معنی است که قواعد کشور مبدأ رعایت شود. یعنی کالا باید در کشور مربوطه ای که تجارت ترجیحی با آن برقرار است، تولید شده باشد.
وی ادامه داد: به عنوان مثال در مورد ایران و ترکیه فقط کالاهای ساخت ایران و ساخت ترکیه می توانند به کشورهای همدیگر منتقل شوند.
تعرفه 120 درصدی واردات پوشاک هنوز هم بالاستمعاون وزیر صنعت، معدن و تجارت اضافه کرد: وقتی تعرفه واردات لباس ترکیه‌ای 120 درصد است تولیدکننده ما نباید نگران باشد چون این تعرفه هنوز هم بالاست و تولیدکننده نباید عنوان کند که با کاهش 40 درصدی آن دیگر توان رقابت ندارد!
افخمی راد در عین حال تاکید کرد: توافق‌های تجارت ترجیحی می‌تواند امری موثر تلقی شود؛ البته هرچند که ایجاد رقابت بین بازار داخلی و کالاهای پرقدرت خارجی می‌تواند امری موثر در جهت افزایش کیفیت تولیدات داخلی باشد بازهم باید توجه داشت که شرایط به گونه‌ای ایجاد شود که بازار داخلی توان رقابت با تولیدات خارجی را داشته باشد.
قرارداد تجارت ترجیحی بین ایران و ترکیه که به گفته دولتمردان فعلی، دست‌پخت دولت قبل بوده، حدود یک ماه پیش به صورت رسمی به مرحله اجرا درآمد و بر اساس آن مقرر شد بیش از 100 کالا شامل برخی محصولات کشاورزی و نظایر آن از ایران به ترکیه و کالاهای صنعتی شامل نساجی و پوشاک، یخچال و فریزر، ترانسفورماتور و سایر اقلام صنعتی با تعرفه‌های ترجیحی از سوی ترکیه به ایران وارد شود.
اعلام این موضوع باعث شد برخی از صنایع تولیدکننده درگیر در این توافق، نسبت به کاهش تعرفه‌های کالاهای صنعتی برای ورود به ایران انتقاد کنند که بخش عمده‌ای از این اعتراضات مربوط به صنایع نساجی، پوشاک و لوازم خانگی است.
تجارت ترجیحی میان دو کشور به خودی خود مساله‌ای مثبت تلقی می‌شود، چراکه باعث افزایش سطح تجاری همسان دو کشور خواهد شد اما به نظر می‌رسد در شرایط فعلی انتقاد تولیدکنندگان داخل مربوط به تفاوت در نوع محصولات صادراتی ایران و ترکیه است.