مطلب زیر را آقای رضا رضاوند برای پایگاه خبری فرارو ارسال نموده‌اند
ياد دوران كودكي بخير، وقتي دلم مي گرفت و مشكلات كودكي عرصه را بر من تنگ مي كرد و احساس مي كردم خدا حرف هايم را نمي شنود، كاغذ و قلم بر مي داشتم و به خدا نامه مي نوشتم و از او با تمام وجود كمك مي خواستم.
چند سالي است كه دوباره مشكلات و دغدغه هايي تمام وجودم را فرا گرفته، بطوري كه ديگر نمي توانم اميدوارانه فكر كنم و با عشق زندگي كنم، دوباره تصميم گرفتم پس از دعاهاي فراوان به درگاه خداوند، نامه اي به خداي مهربان بنويسم تا گره مشكلاتم باز، باز شوند.
اينبار وقتي قلم به دست گرفتم تا بر روي كاغذ گله گذاري كنم با خودم اندكي فكر كردم و گفتم، خدا براي چي من را آفريده براي چي به من عقل، شعور و قدرت تفكر داده، براي چي من را اشرف مخلوقات ناميده، براي چي كتاب الهي را براي هدايت و پيامبران را براي نشان دادن راه راست فرستاده است.
بعد از تاملي كوتاه با خودم گفتم اگر خدا اينها را به من نداده بود يا در زمان كودكي كه من درك درستي از اين موهبات الهي نداشتم بايد به خدا نامه مي نوشتم، حال از زماني كه من مي توانم خوب و بد را تشخيص دهم و مي توانم انتخاب كنم فقط بايد از خدا بخواهم كه مرا ياري كند تا بهترين راه را انتخاب كنم نه از خداوند گلمند باشم.
با اين وجود اين بار هم مي خواهم نامه بنويسم و حتي گله مند شوم نه از خداوند متعال بلكه از كسي كه انتخابش كردم و بخشي از دوران زندگيم را(سرنوشت اقتصادي، اجتماعي، ديني و سياسيم ) را به او سپرده ام.
مي خواهم بگويم رييس جمهور محترم من به شما يك راي دادم و با يك رايم علاقه ام را به شما نشان دادم و بر انتخابم هم هيچ شكي ندارم، اما توقع من از شما بسيار زياد است چون كوله بار مشكلات من در اين چند سال زيادتر شده و طاقتم هم هر روز كمتر و كمتر مي شود.
من كارمند دولتم با تحصيلات عاليه، قانونمند و مقيد به دين و زندگي خود، نه اينكه توان انجام كار خلاف قانون را نداشته باشم، بلكه دوست دارم تا حد امكان از آن پرهيز كنم.
از قضاي بد روزگار جزء كاركنان وزارتخانه هاي ادغامي هستم كه خدا نصيب هيچ كارمندي نكند(انشاالله)
الان در حدود 3سال است كه اين ادغام ها انجام شده و نصيب ما از اين ادغام ها فضاي اداري كوچك و محدود، كاهش حقوق و مزايا، استرس، سردر گمي و بلاتكليفي، اختلاف بين كاركنان وزارتخانه هاي ادغامي و ده ها مشكل غير قابل عرض.
از اين حرف هاي تكراري بگذريم قرض از اين عريضه نويسي اين بود كه بگويم آقاي رييس جمهور من شما را با عقل و تفكر و مشورت با صاحب نظران انتخاب كرده ام، شعارهايت را پسنديدم، همراهانت و حاميانت را انسان هاي وارسته، دانشمند و با تجربه ديدم و بالاخره يك راي خود را به شما دادم.
رايم را به شما دادم به اميد آنكه، انگيزه و اميد در زندگي ام بيشتر شود، هرچيزي سرجاي خود قرا گيرد و هركسي سرجاي خود بنشيند، ديگر بيشتر از اين شرمنده زن و بچه خود نشوم و صدالبته در فضاي اداري شاهد شايسته سالاري باشم، شاهد نگاه همسان به همه كاركنان البته با شايسته سالاري باشم، شاهد حضور مديراني با توانايي علمي بالا و كارا در بدنه دولت باشم و از همه مهمتر شاهد همدلي باشم نه دوباره شاهد تفكر تفرقه بينداز و حكومت كن.
آقاي روحاني شما رييس جمهور ما هستيد با هزاران، هزار مسايل و مشكلات كه كشور با آن روبرو است. اما چه كنم من هم مشكلاتم هزارتايي شده و يكي از آن هزاران، هزار نفري هستم كه به شما راي دادم و به اندازه همان يك راي از شما توقع دارم.
توقع دارم در ارگان هاي دولتي مسوولان مشكلات را از چشم كاركنان نبينند، چرا كه در گذشته نچندان دور مسوول قبلي كاري را به درست يا غلط انجام داده و رفته است، الان آن مسوول با كوله باري از منفعت مادي جوابگو نيست. ولي كارمند زير دست فقط بخاطر اينكه بزرگترين گناه او كار كردن اجباری در مجموعه آن مسوول بوده باید مورد بي مهري مسوول بعدي قرار گيرد.
از طرف دیگر یادمان نرود این دولت آمده تا دیگر شاهد بد اخلاقی های بی مورد و کج اندیشی ها نباشیم، پس انتظار می رود مسوولان میانی دولت تدبیر و امید حال فعلی افراد را لحاظ کنند و پایبندی به شایسته سالاری را در عمل نشان دهند نه فقط ژست آنرا بگیرند.
آقاي روحاني ما از شما فقط همان تدبير و اميد را مي خواهيم، پس از زير مجموعه دولت توقع داريم طوري تدبير كنند كه اميدي كه در قلب ما جوانه زده پژمرده نشود. انشالله
دوست عزیز اول اینکه شما حداقل یک شغل رو داری خیلی ها تو ایران مثل خودم با 30 سال سن خجالت اوره درس خوندیم حتی بیل زنی هم نمیخوان چون میگن باید حداقل 1 سال جایی رو ساختمون کار میکرده باشی و معرف داشته باشی!!!
منم به روحانی رای دادم این بنده خدا واقعا سوپرمن نیست اگر منطقی فکر کن رئیس جمهور قبلی هر چی پل بوده برای دولت جدید خراب کرده ، دولت جدید هم تو کوهی از مشکلات اقتصادی سردرگم شده ، تحریم ها هم بخواد همه برداشته بشه که بعید میدونم برداشته باشه با این چندصدایی که تو ایران وجود داره!! حداقل بخشی تا 4 سال خوشبینانه هست که بردارن.
از حق هم نگذریم ادارات دولتی ایران بیشترین اختلاس و فساد در اون ها صورت گرفته با مال مردم اگر خصوصی واقعی بود و رقابت واقعا وجود داشت و افراد واقعا دلشون برای مملکت میسوخت نه منفعت سیاسی ، یا پاچه خواری به این وضع دچار نمی شدیم
از نظر علم هم ایران اصلا علمی تولید نمی کنه که فرضا در این شرایط حساس به دردمون میخورد
صحبت رو کوتاه می کنم که دلم خون هست از شرایطی که میشد این همه جوون بیکار رو برد سر کار با این همه درآمدی که دولت گذشته ..........
سرتو درد نیار اوضاع شما خوبه خدا رو شکر کن کارتو داری همین کلی هست!
حرف هاي شما من را به ياد روزهايي كه دنبال كار مي گشتم انداخت،هيچ وقت آن روزها از ذهنم پاك نمي شود،هروز از اين اداره به آن اداره از اين شركت به آن شركت براي پيدا كردن كار مي رفتم،فرم آگهي استخدامي متناسب با رشته ام نبود كه پر نكرده باشم درست سه سال طول كشيد تا در آزمون استخدامي قبول شوم و مشغول به كار شوم البته بماند در چندين آگهي رتبه علمي اش را هم آوردم ولي در مصاحبه رد شدم،البته اين را هم بگويم مدرك تحصيليم هم ليسانس بود كه از دانشگاه دولتي گرفته بودم.
حالا مي خواهم بگم كه مطلب آن نويسنده را زماني درك مي كني كه در آن محيط باشي و بداني در اين چند سال گذشته چه برسر كارمند آمده است.
از طرف ديگه ما به آقاي روحاني راي داديم كه قانون و شايسته سالاري بالاي سرمان باشد و اگر خلافي صورت گرفته مسوول آن پاسخگو باشد نه اينكه همه كاسه كوزه ها بر سر كارمند بشكند.