در پی قطع آب مترو، مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو ، یادداشتی نوشته است که جالب توجه است.
متن کامل نوشته "علی محمد قلی ها" را بخوانید:
خدا رحمت کند اموات گل آقا را. اگر حال و روز امروز ما را در مترو مي ديد مطمئنم که اندراحوالات ما يک تذکره مي نوشت. خلاصه بگويم آب را بر ما بسته اند. دليل هم خيلي قانع کننده است و آن اينکه شما هزينه آب را پرداخت نکرده ايد.
اصل ماجرا کوتاه ترين داستان کوتاه دنياست. دولت به ما پول نمي دهد و ما هم پول نداريم به دولت (بابت آب و برق و ...) بدهيم.
هم آنها به ما بدهکارند و هم ما به آنها. اين جيب به آن جيب است. تو بايد به من پول بدهي که من به هزار و يک دست دراز شده شرکت ها و نهاد ها و سازمانهاي خودت پولت را برگردانم يا نه؟ اين دو دو تا چهار تاي ساده را چرا متوجه نشدي آخرش هم پدرجان؟
حالا گوشه دفتر نشسته ام و دارم به تمام روايت هايي که مربوط به "بستن آب" مي شود فکر مي کنم.
حتي در اين گيرو داري که مردم بايد هزينه لجبازي هاي کودکانه دولتي ها را تا روز آخر پس بدهند و آب خوردنشان در مترو يا حداقل هاي نظافتيشان هم مرخص باشد...باز هم دارم به چيزهاي ديگري فکر مي کنم.
به اينکه چرا ما هي داد مي زنيم کسي صدايمان را نمي شنود؟
رفته گويي همه ذرات به خواب
نخورد هيچ تکان آب از آب
يا خاطره سفرهايم را تداعي مي کنم. يک دهي در بخش آوج قزوين اسمش "بي آب" است. خيلي هم ده جالبي است. در "بي آبي" هم مي شود زندگي کرد. اما با" تلخ آبي" بعيد مي دانم. مي داني که "تلخ آب” هم نام دهي با چهارصد سکنه در شهرستان زنجان است... .
حالا بياييد از نيمه پر ليوان به ماجرا نگاه کنيم. شايد دولتي ها به فکر ما بودند. گمان کردند ما داريم زيادي با آب حال مي کنيم و هي ليوان به ليوان مي ريزيم و به بدن مي زنيم. يادشان افتاد آب خوردن در مترو هم براي ما و هم براي مردم ، زيادي اش، ضرر دارد. راست هم مي گويند... مي دانيد که اگر بيشتر از ميزان مورد نيازتان به بدن آب برسانيد تعادل سديم از بين مي رود و منجر به مشکلات گوارشي مي شود. منجر به حملات ناگهاني و حتي بيهوشي!
به هر حال مچکريم!!