علی‌حسین رضایان، معاون دانشجویی دانشگاه تهران گفت: ما در دوره‌های گذشته خطایی‌های را مرتکب شدیم و از نظر من یکی از خطاها به خصوص به این مسئله برمی‌گردد که در سال‌های گذشته، برخی از تشکل‌های دانشگاه تقریبا غیرفعال بوده‌اند. وقتی تشکل‌های دانشجویی فعال هستند، ما می‌دانیم که با چه کسانی روبه‌رو هستیم و مطالبه‌شان چیست و وقتی با این تشکل‌ها جلسه‌ای می‌گذاریم، در واقع کسانی در جلسه حاضر هستند که نظرات مختلف دانشجویان را نمایندگی می‌کنند.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران گفت: آنچه که باید هر چه سریعتر درباره آن اقدام عملی کنیم، فعال کردن شورای صنفی در تمام دانشکده‌ها یا خوابگاه‌ها است تا مطالبه صنفی دانشجویان به صورت منسجم و در مسیر مشخص با معاونت دانشجویی و سایر معاونت‌ها مطرح شود، تا ما بتوانیم این مطالبات را پاسخ دهیم.
به گزارش ایلنا، «علی‌حسین رضایان» معاون دانشجویی دانشگاه تهران در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه با توجه به دستور وزیر علوم مبنی بر استقرار کیوسک و تامین روشنایی معبر کوچه جنت تا غروب روز شنبه گفت: بله، ساعت نه و نیم همان شب، بنده به همراه مدیر کل جدید امور خوابگاه‌ها با حضور آقای فرماندار تهران و اداره برق و همچنین همکاران خوابگاه و دانشگاه و دیگر همکاران از کیوسکی که در خیابان جنت درب پشتی دانشکده فنی نصب شده بود و وضعیت روشنایی آنجا بازدید کردیم.
رضایان همچنین ضمن بیان اینکه کیوسک دیگری نیز در نزدیکی خوابگاه چمران مستقر شده است، گفت: البته موارد دیگری را هم که جزء تصمیمات دانشگاه بود، از جمله تامین یک سری پروژکتورهایی خارج از خیابان‌ها و در محدوده‌هایی که تاریک است، از همان روز شنبه شروع کردیم، این‌ها خریداری شده و در سریع‌ترین زمان ممکن نصب می‌شود. همچنین دوربین‌های مختلفی قرار شد، در نقاط کور خوابگاه‌ها و دانشکده‌ها نصب شود.
رضایان همچنین در پاسخ به این سوال که آیا گفتگوها و صحبت‌ها با دانشجویان به صورتی بوده‌است که دانشجویان رضایت‌شان فراهم شود و احساس نکنند برای رساندن صدای‌شان نیازمند تجمع هستند؟ گفت: من از موقعی که این اتفاق افتاد، در جمع تجمع‌کنندگان چه در داخل کوچه و چه داخل سایت مرکزی و نزدیک کتابخانه بودم و بعد از آن جلساتی با تشکل‌های دانشجویی در دفتر خودم داشتم، درخواست‌های که دانشجویان داشتند یک سری مطالبات انباشته شده است که در سالیان گذشته مطرح شده و هنوز به این مطالبات پاسخ کافی داده نشده است البته نه اینکه پاسخ داده نشده و کافی نبوده، بلکه اقدامات انجام شده اقناع کننده نبوده است.
وی افزود: ما در دوره‌های گذشته خطایی‌های را مرتکب شدیم و از نظر من یکی از خطاها به خصوص به این مسئله برمی‌گردد که در سال‌های گذشته، برخی از تشکل‌های دانشگاه تقریبا غیرفعال بوده‌اند. وقتی تشکل‌های دانشجویی فعال هستند، ما می‌دانیم که با چه کسانی روبه‌رو هستیم و مطالبه‌شان چیست و وقتی با این تشکل‌ها جلسه‌ای می‌گذاریم، در واقع کسانی در جلسه حاضر هستند که نظرات مختلف دانشجویان را نمایندگی می‌کنند؛ از جمله انجمن اسلامی، بسیج، شورای صنفی، دانشجویان عدالت‌خواه و… اما الان چالشی که داریم این است که اعتراضات و مطالبات دانشجویان در هر تجمع و لحظه به لحظه عوض می‌شود و علتش هم این است به واسطه شرایطی که ایجاد شده است، تشکل‌ها دیگر دخالتی به آن صورت نداشته‌اند و نقش اصلی را بازی نمی‌کنند و همین مساله کار ما را هم سخت کرده‌است، چرا که نمی‌توانیم بنشینیم یکی‌یکی با دانشجویان صحبت کنیم.
رضایان اضافه کرد: آنچه که در چند روز گذشته به عنوان مطالبه عمومی و اصلی دانشجویان مطرح شده، ایجاد امنیت برای آنها در مسیرها و مکان‌هایی است که بیشترین تردد را در آن نقاط دارند. اینکه ایجاد و برقراری امنیت و دوام این امنیت بر عهده دانشگاه، نیروی انتظامی یا سایر نهادها هست، اکنون موضوع بحث است و دانشجویان هم مطالبه‌شان همین است و از طرفی هم نمی‌خواهیم بگوییم که این موضوع -تامین امنیت-بر عهده‌ی ما نیست و سلب مسئولیت کنیم، این یک موضوعی است که باید بین مدیران نظام و دستگاه‌های مختلف، نهادها و وزارتخانه در اسرع وقت با حداکثر همکاری حل شود. این مطالبه، مطالبه به حقی است.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه مطالبه اصلی دانشجویان در حال حاضر امنیت است، گفت: نخبگان مملکت در کلانشهرها از جمله شهر تهران، در مکان‌های مختلف درس میخوانند یا اسکان پیدا می‌کنند و ما باید امنیت آنها را تأمین کنیم. یک بخشی از این موضوع مربوط به دانشگاه است و بخشی از آن مربوط به خارج از دانشگاه و هر دو بخش باید همکاری کنند.
رضایان در ادامه گفت: آنچه که به نظرم می‌رسد، باید هر چه سریعتر درباره آن اقدام عملی کنیم، فعال کردن شورای صنفی در تمامی دانشکده‌ها یا خوابگاه‌ها است تا مطالبه صنفی دانشجویان به صورت منسجم و در مسیر مشخص با معاونت دانشجویی و سایر معاونت‌ها مطرح شود و ما بتوانیم این مطالبات را پاسخ دهیم و وقتی پاسخ دادیم، این تشکل‌ها، خودشان به سایر دانشجویان منتقل می‌کنند و خواهند گفت که مطالبه ما محقق شده یا هنوز مواردی باقی مانده‌است. الان مشکل ما این است که مطالبات پراکنده و بدون سازماندهی است.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران همچنین در پاسخ به این سوال که آیا مطالبات دیگری هم در این جلسات مطرح شده‌است؟ گفت: بحث کیفیت غذا که دانشجویان از قبل هم مطالبه داشتند مطرح شد و ما هم قول دادیم که یک سری راهکارهایی را عملیاتی می کنیم که ان‌شاءالله فضا آرام بشود، این‌ها را توضیح خواهیم داد.
وی با اشاره به مسأله اسکان دانشجویان گفت: اتاق‌های خوابگاهی باید استاندارد باشد؛ چه از جهت تعداد اعضای اتاق‌ها و چه از لحاظ تجهیزات موجود در اتاق‌ها. برخی از ساختمان‌هایی که کاربری خوابگاه نداشتند، به خاطر پذیرش زیاد دانشجویان، این‌ها را تبدیل به خوابگاه کردیم و امکانات حداقلی اعم از سالن مطالعه، نمازخانه، فضای ورزشی یا دیگر اتاق‌هایی برای توزیع و پخش غذا در آنها وجود ندارد، و اصلاً در شان دانشگاه تهران نیست که خوابگاه‌های فرسوده قدیمی محل اسکان نخبگان مملکت باشد.
وی افزود: مطالبات مختلفی در حوزه بهداشت و درمان، مشاوره و دیگر حوزه ها داشتند که ما این‌ها را هر جا حضور پیدا کردم، گفتم، چرا که این حق دانشجویان است، اما از این طرف هم محدودیت منابع هم داریم. به هر صورت قول دادیم که این مطالبات را پیگیری کنیم و ان‌شاءالله آنها این تغییر و پیگیری را احساس خواهند کرد.
رضایان همچنین گفت: امیدواریم قبل از اینکه اتفاق دیگری رخ بدهد، دیگر دستگاه‌ها وقتی به نمایندگی از دانشگاه تهران، معاون دانشجویی یا دیگر مسئولین نامه‌نگاری می‌کنند یا مراجعه می‌کنند، همکاری کنند. این همکاری گرفته از منابع مالی سازمان برنامه و بودجه تا صندوق رفاه دانشجویان و کمیسیون آموزش مجلس و دیگر نهادهاست. باید قبل از اینکه اتفاقی بیفتد، در کنار مسئولان دانشگاه‌های مختلف قرار بگیرند.
معاون دانشجویی دانشگاه تهران همچنین در پاسخ به این پرسش که همانطور که گفتید دانشجویان مطالبه کیفیت غذا را داشته‌اند و متاسفانه در همین مدت اخیر موارد متعددی از مسمومیت دانشجویان در کشور رخ داده است، در این مورد چه برنامه‌ای دارید؟ گفت: یکی از اولویت‌های اصلی خودم از موقعی که به معاونت دانشجویی آمده ام ، روی تغذیه دانشجویان بوده‌است، به همین دلیل این را قول می‌دهم که در یک برنامه مفصل، مجموعه اقدامات کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدتی در این زمینه تدوین و آماده کنیم.
