استاد بازنشسته دانشگاه پنسیلوانیا گفت: ترامپ به دنبال دستیابی به یک توافق خواهد بود، زیرا می‌خواهد به پیروزی‌های دیپلماتیک دست یابد و جایزه صلح نوبل را دریافت کند. با این حال، او می‌خواهد که آمریکا همواره به عنوان برنده‌ای آشکار دیده شود، بنابراین ممکن است خواسته‌هایش تنش‌ها با ایران و همچنین بسیاری از کشورهای دیگر را افزایش دهد.
روگرز اسمیت، استاد بازنشسته علوم سیاسی دانشگاه پنسیلوانیا، که تحقیقات خود را در مورد قانون اساسی، اندیشه سیاسی آمریکا و نظریه‌های مدرن حقوقی و سیاسی با تاکید بر منافع خاص در مسائل مربوط به شهروندی، نژاد، قومیت و جنسیت انجام می‌دهد، به عنوان محقق برجسته آکادمی هنر و علوم آمریکایی در سال ۲۰۰۴، آکادمی علوم اجتماعی آمریکا در سال ۲۰۱۱ و عضو انجمن فلسفی آمریکا در سال ۲۰۱۶ انتخاب شده است.
به گزارش ایلنا، پروفسور اسمیت که در سال‌های ۲۰۱۷-۲۰۱۸ رئیس انجمن علوم سیاسی آمریکا بوده است، در گفتگویی به بیان دیدگاه‌های خود در مورد تحولات منطقه پرداخت که مشروح آن به این شرح است:
با توجه به تحولات کنونی در روابط ایران و آمریکا آیا احتمال افزایش تنش‌ها بین تهران و واشنگتن در دوره دوم ترامپ وجود دارد؟
ترامپ به دنبال دستیابی به یک توافق خواهد بود، زیرا می‌خواهد به پیروزی‌های دیپلماتیک دست یابد و جایزه صلح نوبل را دریافت کند. با این حال، او می‌خواهد که آمریکا همواره به عنوان برنده‌ای آشکار دیده شود، بنابراین ممکن است خواسته‌هایش تنش‌ها با ایران و همچنین بسیاری از کشورهای دیگر را افزایش دهد.
آیا خاورمیانه به سمت درگیری‌های نظامی گسترده‌تر حرکت می‌کند، یا امکان شکل‌گیری توافقات جدید از طریق دیپلماسی منطقه‌ای وجود دارد؟
هم درگیری‌های نظامی گسترده‌تر و هم توافقات دیپلماتیک جدید، هر دو سناریو‌های محتملی هستند. در سال‌های اخیر، درگیری‌های نظامی شدت گرفته‌اند، بنابراین اکنون ممکن است زمینه برای توافقات صلح‌آمیز بیشتر فراهم باشد؛ هرچند که در نیم‌قرن گذشته، چنین توافق‌هایی در خاورمیانه چندان پایدار نبوده‌اند.
با توجه به تغییرات ژئوپلیتیکی در منطقه، از جمله روابط قوی‌تر ایران و چین و کاهش نفوذ ایالات متحده، چگونه می‌توان دینامیک قدرت آینده در خاورمیانه را پیش‌بینی کرد؟
خاورمیانه به‌احتمال زیاد همچنان میدان رقابت برای کنترل منابع نفتی و نفوذ جهانی میان کشورهای منطقه و بازیگران بین‌المللی، به‌ویژه چین و آمریکا، باقی خواهد ماند. در قرن بیست و یکم، رقابت این دو قدرت به عاملی محوری در تحولات سیاسی و اقتصادی جهان تبدیل شده است.
آیا دوره دوم ترامپ می‌تواند تغییراتی در سیاست‌های ایالات متحده در قبال جنگ در اوکراین به وجود آورد و چنین تغییراتی چگونه می‌تواند روابط مسکو و تهران را تحت تأثیر قرار دهد؟
ترامپ خواهان پایان جنگ در اوکراین است و برای دستیابی به این هدف، اوکراین را تحت فشار قرار خواهد داد تا بخش زیادی از خواسته‌های پوتین را بپذیرد. در نتیجه، مسکو دلیل کمتری برای حمایت از تهران در برابر واشنگتن خواهد داشت، اما پوتین می‌خواهد همچنان بر ترامپ نفوذ داشته باشد، بنابراین روابط روسیه و ایران ممکن است تغییرات چشمگیری نداشته باشد.
با توجه به علاقه قبلی ترامپ به کاهش دخالت ایالات متحده در درگیری‌های فراملی، آیا این رویکرد در دوره دوم او به نفع روسیه و متحدانش، از جمله ایران، تغییر خواهد کرد؟
بله، اگر او بتواند خود را به‌عنوان یک میانجی صلح معرفی کند و به‌ویژه اگر بتواند به اقتصاد ایالات متحده نیز کمک کند، ترامپ آماده است تا به روسیه و متحدان آن، از جمله ایران، امتیازاتی بدهد. او نگران آسیب به متحدان ایالات متحده نیست و تنها به آنچه که به نفع ایالات متحده و دولت خود باشد توجه دارد.
ارزیابی شما از آتش‌بس اخیر در غزه چیست و چه عواملی منجر به این توافق شدند؟ نقش میانجی‌گران منطقه‌ای و بین‌المللی در این فرآیند چه بوده است؟
ترامپ می‌خواست اعلام کند که موفق به بازگرداندن گروگان‌ها شده است، بنابراین وارد یک همکاری نادر با تیم بایدن در منطقه شد تا بنیامین نتانیاهو را مجبور کند شرایطی را که دولت بایدن در ماه می‌گذشته پیشنهاد کرده بود، بپذیرد. احتمالاً ترامپ به نتانیاهو وعده داده که به شرطی که بتواند اعلام کند که در مبادله گروگان‌ها موفق بوده است، ایالات متحده با اقدامات تهاجمی اسرائیل در کرانه باختری و لبنان مخالفت نخواهد کرد. بنابراین، این توافق به معنای پایان درگیری‌ها در منطقه نیست.
آیا این آتش‌بس نتیجه فشار‌های بین‌المللی بوده یا توافقات داخلی بین طرفین درگیر؟ آیا فکر می‌کنید این آتش‌بس پایدار خواهد بود یا صرفاً اقدامی موقتی است؟ اگر موقتی باشد، چه عواملی می‌توانند به یک راه‌حل پایدار و بلندمدت منجر شوند؟
این عمدتاً نتیجه فشار ایالات متحده بر دولت نتانیاهو و تضعیف حماس (و حزب‌الله) پس از حملات گسترده اسرائیل بود. احتمال اینکه این وضعیت پایدار بماند کمتر از ۵۰ درصد است، زیرا هیچ راه‌حل پایدار و بلندمدتی در چشم‌انداز وجود ندارد.
با توجه به اقدامات گذشته ترامپ، مانند انتقال سفارت آمریکا به اورشلیم، آیا می‌توان انتظار داشت دولت او از این آتش‌بس برای تقویت موقعیت اسرائیل یا پیشبرد برنامه‌های بحث‌برانگیزی مانند «معامله قرن» استفاده کند؟
ترامپ امیدوار است که دولت او به توافقی بی‌سابقه دست یابد که صلح را به منطقه بیاورد، اما به احتمال زیاد این توافق موقعیت اسرائیل را تقویت خواهد کرد، به طوری که هر نوع صلحی که حاصل شود، به بهای رفاه فلسطینی‌ها در منطقه تمام خواهد شد.
با توجه به انتقاداتی که نتانیاهو هم در داخل اسرائیل و هم در سطح بین‌المللی با آن روبه‌روست، چگونه آینده رابطه او با ترامپ را پیش‌بینی می‌کنید؟ با توجه به رفتار‌های گذشته ترامپ، آینده سیاسی نتانیاهو چگونه خواهد بود؟
حیات سیاسی نتانیاهو اکنون به حمایت ترامپ وابسته است و به همین دلیل وضعیت او بی‌ثبات و شکننده است. نتانیاهو حمایت داخلی زیادی در اسرائیل ندارد و در عوض با اتهامات جدی جنایی روبه‌رو است. اگر نتانیاهو نتواند نتایجی به‌دست آورد که ترامپ را در موقعیت خوبی نشان دهد، ترامپ بدون هیچ تردیدی او را رها خواهد کرد و از یک رهبر اسرائیلی که وعده انجام این کار را بدهد، حمایت خواهد کرد، همانطور که تمام رهبران سیاسی آمریکایی این کار را انجام داده‌اند.
