تفال به حافظ جمعه ۲۴ فروردین ۱۴۰۳؛ معاشران گره از زلف یار باز کنید....

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

معاشران گره از زلف یار باز کنید
شبی خوش است بدین قصه‌اش دراز کنید

حضور خلوت انس است و دوستان جمعند
و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید

رباب و چنگ به بانگ بلند می‌گویند
که گوش هوش به پیغام اهل راز کنید

به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد
گر اعتماد بر الطاف کارساز کنید

میان عاشق و معشوق فرق بسیار است
چو یار ناز نماید شما نیاز کنید

نخست موعظه پیر صحبت این حرف است
که از مصاحب ناجنس احتراز کنید

هر آن کسی که در این حلقه نیست زنده به عشق
بر او نمرده به فتوای من نماز کنید

وگر طلب کند انعامی از شما حافظ
حوالتش به لب یار دلنواز کنید

شرح لغت: معاشران: همنشینان جمع معاشر اسم فاعل از معاشرت/نیاز کنید: آرزومندی و میل و خواهش نمایید و عرض حاجت کنید.

تفسیر عرفانی:‌

۱- روزگار شادی آفرینی در پیش دارید، به شرط آنکه علاقه، اراده، سرعت عمل و فعالیت همراه شما باشد.

۲- همین هفته یه یکی از مشاهد متبرکه بروید و نذر خود را ادا کنید. توکل بر خدا داشته باشید، پیروز و موفق می‌شوید. زیرا دعای خیر، موجب می‌شود حتماً پیروز شوید.

۳- از زندگی خوبی برخوردار هستید. ارزش آن را بدانید و بیهوده لجبازی و وسواس به خرج ندهید. انسان کسی است که در ناخوشی، خوش باشد. در غم، شاد باشد. زیرا که مراد در بی مرادی به هم پیچیده است و در آن مورد، غصه رسیدن بی مرادی، درد است. پس غصه خوردن دردی را دوا نمی‌کند. رها کن.

تعبیر غزل:

نیک بختی و سعادت از آن شماست. به خدا توکل کن که هرکه به او توکل کند، بر مشکلات و سختی‌ها فائق می‌آید. روزگار خوبی در پیش روی خواهی داشت به شرط آنکه از مصاحبت با دوستان ناباب بپرهیزی و معنای واقعی زندگی را که همان عشق و محبت است به خوبی دریابی.