کشف پنج قایق با شکل و شمایل نسبتا پیشرفته در ایتالیا نشان داد مردم عصر نوسنگی بیش از ۷۰۰۰ سال پیش به این توانایی دست یافته بودند که در دریای مدیترانه قایقرانی کنند.
به گزارش فرادید، کشف پنج قایق پیشرفته از نظر فناوری در ایتالیا نشان داد مردم عصر نوسنگی بیش از ۷۰۰۰ سال پیش در دریای مدیترانه قایقرانی میکردند. قدمت این قایقها بین ۵۷۰۰ تا ۵۱۰۰ قبل از میلاد است و قدیمیترین نمونههای قایق در منطقه هستند.
باستانشناسان این کشف را در دهکدهی ساحلی «لا مارموتا» دوران نوسنگی (اواخر عصر حجر) در حدود ۳۰ کیلومتری شمال غربی مرکز رم انجام دادند.
کیفیت و پیچیدگی این قایقهای ماقبل تاریخ نشان میدهد چندین پیشرفت قابلتوجه در قایقرانی در اواخر عصر حجر رخ داده و راه را برای گسترش مهمترین تمدنهای جهان باستان هموار کرده است.
محققان خاطرنشان میکنند گسترش فرهنگ نوسنگی در اروپا در اصل در امتداد سواحل مدیترانه انجام شده است.
«بسیاری از مهمترین تمدنهای اروپا از سواحل دریای مدیترانه سرچشمه گرفتهاند. فنیقیها، یونانیها، رومیها و کارتاژنیها از آن دریای محصور استفاده میکردند تا به سرعت در امتداد سواحل و بین جزایر آن حرکت کنند.»
جوامع نوسنگی بین ۹۵۰۰ تا ۹۰۰۰ سال پیش، کل مدیترانه را اشغال کرده بودند. آنها در حدود ۵۴۰۰ قبل از میلاد به سواحل اقیانوس اطلس پرتغال رسیدند.
«روشن است که از دریای مدیترانه معمولاً برای سفر استفاده میشده، چون قایقها امکان جابجایی سریع جمعیت و تبادل کالاها را فراهم میکردند».
به خوبی روشن است که در دوران نوسنگی، پیوندهای تجاریدریایی در مدیترانه وجود داشته، هرچند تا به امروز مشخص نبود این دریانوردان اولیه چقدر در مدیریت امواج مهارت داشتند.
محققان پنج قایق حفرشده که در یک سکونتگاه ۷۰۰۰ساله کشف شد را تجزیه و تحلیل کردهاند. این سکونتگاه امروز در عمق یک دریاچه ایتالیایی قرار گرفته است.
قایق مارموتا ۱ در موزهای در رم
در این مطالعه، خوآن اِف. جیبایا و همکارانش از طریق تجزیه و تحلیل این قایقها اطلاعات جدیدی در مورد تاریخچه فناوری دریانوردی به دست آوردند.
در حفاری در این محوطه، پنج قایق از جنس درختان توخالیشده با قدمت ۵۷۰۰ تا ۵۱۰۰ قبل از میلاد کشف شد. تجزیه و تحلیل این قایقها نشان داد آنها از چهار نوع مختلف چوب ساخته شدند که بین مکانهای مشابه غیرمعمول است و در ساخت آنها از تکنیکهای ساخت و ساز پیشرفته مانند تقویتکنندههای عرضی استفاده شده است.
یک قایق دارای سه شئ چوبی T شکل بود که هر یک دارای یک سری سوراخ بودند که احتمالاً از آنها برای بستن طنابهای متصل به بادبان یا سایر عناصر دریایی استفاده میشد.
این ویژگیها، همراه با آزمایشهای بازسازی قبلی، نشان میدهد این کشتیها قابلدریاپیمایی بودند. این نتیجهگیری با حضور آنها در محوطهی ابزارهای سنگی مرتبط با جزایر مجاور تأیید میشود.
محققان میگویند: «این قایقها نمونههای استثنایی قایقهای ماقبل تاریخی هستند که ساختشان علاوه بر کوشش تخصصی سازمانیافته، نیازمند درک موبهموی طراحی ساختاری و ویژگیهای چوب بوده است».
فنآوریهای دریایی بهروز و این قایقها شباهتهایی با هم دارند و این نظریه را تقویت میکنند که پیشرفتهای چشمگیری در قایقرانی اوایل دوران نوسنگی انجام شده است. محققان میگویند شاید قایقهای بیشتری نزدیک لا مارموتا حفظ شده باشند که اگر درست باشد، راهی بالقوه برای تحقیقات آینده باز خواهد شد.
«تاریخگذاری این قایقهای نوسنگی نشان داد آنها قدیمیترین قایقهای مدیترانه هستند و اطلاعات ارزشمندی در مورد ناوبری نوسنگی در خود دارند.»