بهترین بازیکن تیم ملی در شب تاریخی چه کسی بود؟

ایران با درخشش ستاره هایش ازبکستان را شکست داد و به جام جهانی 2018 صعود کرد.

به گزارش ایلنا، تیم ملی فوتبال ایران موفق شد در چارچوب هفته هشتم مرحله مقدماتی جام جهانی 2018 با نتیجه 2-0 ازبکستان را از پیش رو بردارد و با 20 امتیاز در فاصله دو هفته تا پایان رقابت ها صعود خود به جام جهانی 2018 روسیه را قطعی کند.

برنامه نود پس از پایان بازی دیشب ویژه برنامه خود را روی آنتن برد. سوال نظرسنجی برنامه دیشب انتخاب بهترین بازیکن میدان بود و شش گزینه هم وجود داشت. سید جلال حسینی، میلاد محمدی، رامین رضاییان، سعید عزت اللهی، مهدی طارمی و سردار آزمون شش گزینه بودند که در نهایت به انتخاب مردم سردار آزمون بالاتر از طارمی بهترین بازیکن شد.

اما واقعا در بازی دیشب که بهترین نمایش تیم ملی هم نبود کدام بازیکن بهتر عمل کرد؟

 مدافع کهنه کار تیم ملی به سان بازی رفت در ترکیب اصلی حضور داشت و جای پژمان منتظری را گرفته بود. سید جلال نمایش کم نقصی داشت و در چند صحنه با هوشیاری اشتباهات به وجود آمده از طرف دیگر بازیکنان را رفع و رجوع کرد و یک کلین شیت دیگر را بای ایران به ثبت رساند.

سید جلال در نیمه نخست یک شوت زد که راهی به چارچوب نداشت. او 32 بار توپ را لمس کرد و 23 پاس برای هم تیمی های خود ارسال نمود. دقت پاس سید جلال 6/82٪ بود. آقای شماره 4 با اینکه در خط دفاع بازی می کرد اما هیچ خطایی را انجام نداد و یک بار هم تکل زد.

بدون تیم است اما طوری بازی می کند انگار در کوران بازی ها قرار دارد. رامین دیشب هم نمایش فوق العاده ای داشت. 90 دقیقه بی امان طول زمین را پیمود. هم در حمله ها مشارکت فوق العاده ای داشت و هم در مواقع لزوم یار و یاور خط دفاع بود. رامین چند بار با ارسال های مواج معروف خود دفاع حریف را به هم ریخت و تنها یک یا دو بار توسط جلال الدین ماشاریپوف بازیکن مدنظر استقلال جا ماند و نبرد تن به تن را باخت.

رامین در این بازی یک شوت هم زد که راهی به چارچوب نداشت. او 75 بار توپ را لمس کرد. 43 پاس برای هم تیمی های خود ارسال کرد. دقت پاسش 4/81٪ بود. یک تکل موفق هم به نام خود ثبت کرد تا یکی از بهترین های تیم ملی در شب تاریخی اش باشد.

در روسیه به اوج بلوغ خود رسید و حالا بی تردید بهترین مدافع چپ فوتبال ایران است و جایش در ترکیب اصلی گارانتی شده است. محمدی با سرعت فوق العاده اش روی سکوها لقب میگ میگ را از هواداران گرفت. در تمام نبردهای تن به تن برتر بود. به خوبی روی دست طارمی و بعد از او امیری باز می شد. هم پاس می داد هم سانتر می کرد و هم در مواقع لزوم به تو می زد. میلاد مانند یک جنگجوی تمام عیار برای کوچکترین موقعیت ها، حداکثر توانایی اش را می گذاشت و همین باعث شده بود اینقدر بازی اش دیده شود.

قل بزرگ خانواده محمدی یک خلق موقعیت داشت. دقت پاسش 5/79٪ ثبت شد. 39 پاس داد و 68 بار توپ را لمس کرد.دو خطا انجام داد و دو خطا هم رویش انجام شد.

بهترین اتفاق ممکن برای سعید انتقال قرضی از روستوف به آنژی بود. این را می شد به وضوح دید که چقدر سعید نسبت به چند ماه قبل بهتر شده است. خونسردی ذاتی شماره 6 جوان با پاس های قطری کم نقص و به قول معروف بند کفشی ادغام شده بود. او در اوج جوانی به سان یک بازیکن سی و چند ساله خط میانی را نظم می داد و به خوبی به علی کریمی کمک می کرد. عزت اللهی به موقع به خط حمله هم کمک می کرد و بالانس خوبی را به وجود آورده بود.

سعید یک شوت زد که در چارچوب نبود. خلق موقعیت نداشت اما 55 پاس داد و 69 بار هم آن را تاچ کرد. دقت پاس او 9/70٪ بود و یک تکل موفق هم به نام خود ثبت کرد. سعید یک بار مرتکب خطا شد و یک خطا هم بر رویش انجام شد.

در فضای مجازی شوخی جالبی با او شده بود. گفته بودند طارمی یا استاد اسدی است یا لیونل مسی. حد وسط ندارد و درست هم می گفتند. طارمی یا بهشت بهشت است یا جهنم جهنم. یا بهترین است یا بدترین. در برابر ازبکستان شماره 17 هر دو را تجربه کرد. یک نیمه کم فروغ داشت و یک نیمه هر کاری که می توانست انجام داد. در 45 دقیقه اول وینگر چپ بود. همکاری های دو نفره اش با محمدی و فرارهای گاه و بیگاهش هم نتیجه نداد. مصدومیت جهانبخش باعث شد تا طارمی از ابتدای نیمه دوم به سمت راست بیاید. این تغییر در کمتر از 7 دقیقه جواب داد. طارمی با تبحر بالایش در پنالتی گیری توانست ایران را در آستانه گل دوم قرار دهد. این پایان کار مهاجم بوشهری نبود. طارمی در دقیقه 88 ماموریت ده گله کردن خود را آغاز کرد. توپ را از میانه میدان گرفت. به سردار پاس داد و استارت زد. روی خط آفساید توپ را پس گرفت و وارد محوطه شد. انزور اسماعیلوف را با یک حرکت بدن از جریان بازی خارج کرد و در عین تعجب با خونسردی فوق العاده ای یک بغل پای ساده به توپ زد و دروازه همبازی قدیمی خود را برای بار دوم گشود و به باشگاه گلزنان دو رقمی تاریخ تیم ملی اضافه شد.

طارمی در این بازی سه شوت زد که یکی از آنها در چارچوب بود و همان هم گل شد. 40 بار توپ را لمس کرد و 25 پاس با دقت 76٪ به هم تیمی های خود داد. 4 تکل زد. سه خطا گرفت و دو بار هم روی بازیکنان حریف خطا کرد.

در بهترین زمان ممکن گل زد و به عقیده خیلی از کارشناسان گل او در همان نیمه اول نسخه حریف را پیچید و ایران را جهانی کرد. پاس علی دایی طور جهانبخش را خداداد وار به گل تبدیل کرد و همزمان تونل و دروازه لوبانوف را افتتاح نمود. سردار در این بازی هر کاری که می شد را انجام داد. هم گل زد و خود را 19 گله کرد. هم پاس گل دوم را به دوست صمیمی اش داد و هم با کارتی که گرفت دو اخطاره شد و بازی با کره جنوبی را از دست داد.

سردار در این مسابقه دو شوت زد که یکی از آنها در چارچوب بود که دست بر قضا همان هم تبدیل به گل شد. یک بار خلق موقعیت کرد که آن هم به گل منتهی شد. 25 بار تاچ توپ داشت و 18 پاس داد که دقت آن 7/66٪ بود. دو تکل داشت و دو بار هم خطا کرد  یک بار هم رویش خطا شد.

تکمله: حالا انتخاب با شماست که بهترین بازیکن را با توجه به عملکردشان انتخاب کنید. شما چه فکر می کنید؟ سید جلال و دفاع بی نقصش، رضاییان و فرارها و ارسال های ویرانگرش، محمدی و جنگندگی و سرعت مثال زدنی اش، عزت اللهی و میدان داری و پختگی اعجاب انگیزش، آزمون و گل خداداد وارش یا طارمی و نیمه دوم شاهکارش؟ کدام بهتر بودند؟