روزنامه جام جم در گزارشی به م.ضوع خانواده های بی شناسنامه در مناطق محروم پرداخته است.
در کوچهای گلآلود دو دختر نوجوان همراه مادرشان در حال شستوشوی چند تکه موکت هستند آنها اهل روستای «تپه کنیز» (شهرستان هیرمند استان سیستان و بلوچستان) هستند، اگر از مشکلاتشان بپرسید بغض میکنند و میگویند اینکه برای مسئولان وجود ندارند، بزرگترین مشکلشان است.
منظور آنها نداشتن شناسنامه است، مادر خانواده در گفتوگوبا جامجم مشکلاتشان را این طور توضیح میدهد.
چرا شناسنامه ندارید؟
قبلا در حاشیه دریاچه هامون زندگی میکردیم و پدرانمان به فکر گرفتن شناسنامه نبودند. حالا هم که به روستا آمدهایم به ما شناسنامه نمیدهند.
چطور زندگی میکنید؟
امروز همسرم رفته تنها گوسفندی را که داشتیم بفروشد تا بتوانیم چند کیسه آرد بخریم. ما حتی یارانه هم نمیگیریم یا نمیتوانیم به دیدن اقواممان در استانهای دیگر برویم، دخترانم نمیتوانند ازدواج کنند، چون سایر ایرانیها با دخترهای بدون شناسنامه ازدواج نمیکنند یا پسرم هم نمیتواند با دختری ایرانی ازدواج کند.
چند وقت است که برای گرفتن شناسنامه اقدام کردهاید؟
سه سال است، شوهرم پرونده تشکیل داده او آزمایش دی.ان.ای هم انجام داده است، اما هنوز شناسنامه نگرفتهایم. شرایط خیلی سختی داریم، دخترم بعضی وقتها مانتوی سفیدش را میپوشد جلوی آیینه میایستد و آرزو میکند روزی بتواند درس بخواند تا دکتر شود و بعد ازدواج کند. خودم هم ناراحتی اعصاب و روان دارم، اما چون دفترچه بیمه ندارم و وضعمان خوب نیست نمیتوانم به دکتر بروم.
زخم روی صورت دخترتان به خاطر چیست؟
چند سال پیش تصادف کرد و یکی از چشمهایش آسیب دید، اما تا امروز نتوانستهایم برای درمان کامل حتی به شهر زاهدان برویم. او حتی آرزو دارد روزی به مشهد برود اما چون مدرک ندارد نتوانسته.
پسر بزرگتان چه مشکلی دارد؟
او بیمار روانی است.
نگهداری او در خانواده برای بچههای دیگر خطرناک نیست؟
چرا چند روز پیش که من خانه نبودم روی دو تا از دخترها آبجوش پاشید. اگر بتوانیم مدرک بگیریم میتوانیم او را در مراکز بهزیستی بستری کنیم.
مسئولان به شما چه میگویند؟
هر وقت به فرمانداری میرویم، میگویند بروید خانهتان و منتظر باشید تا دستور بیاید. از مسئولان بپرسید بالاخره کی میخواهند جواب ما را بدهند. تکلیفمان چه میشود. پسر 14 سالهام هر روز گریه میکند و میگوید ما نه میتوانیم درس بخوانیم نه کارگری کنیم.
خانوادههای نامرئی
خانواده 11 نفره کوهکن تنها خانوادهای نیست که با وجود اینکه ایرانی بودنشان با آزمایش دی.ان.ای ثابت شده، هنوز نتوانستهاند شناسنامه بگیرند. چنین خانوادههایی در بیشتر استانهای محروم کشور وجود دارند، استانهایی مانند خراسان رضوی و جنوبی، سیستان و بلوچستان، خوزستان، هرمزگان و کرمان.
این مسالهای است که ابراهیم باغبانی، مدیرکل تحقیقات، پذیرش و خدمات مددکاری کمیته امداد کشور نیز تائیدش میکند. او به جامجم میگوید: در مناطق محروم خانوادههای زیادی هستند که به دلیل مشکلات فرهنگی یا نبود دسترسی مناسب نتوانستهاند مدرک شناسایی داشته باشند.
به گفته او، در بسیاری از استانهای کشور خانواده و افراد بدون شناسنامه وجود دارد، اما این مساله در استانهای مرزی و محروم بیشتر است.
هرچند به نظر میرسد بیشتر این افراد اتباع سایر کشورها مانند افغانستان و پاکستان باشند، اما تعداد ایرانیهایی نیز که به دلیل مشکلات فرهنگی و اجتماعی نتوانستهاند شناسنامه بگیرند، کم نیست.