فرارو- «دلواپسان» نمایش جدیدی به راه انداختهاند؛ نمایشی با محوریت مذاکرات هستهای و با بازی هنرمندان.
هنرمندان در این نمایش همان نقشی را بازی میکنند که تا پیش از این، دلواپسان و منتقدان دولت و تیم مذاکرهکننده هستهای بازی میکردند. نقشی که آنقدر مصنوعی و نچسب از آب درآمد که نهتنها مخاطبی را جذب نکرد بلکه حرفهای جدیشان هم جدی گرفته نشد.
دلواپسان تاکنون به هر آب و آتشی زدهاند تا فریادشان خریداری پیدا کند؛ اما نشد که نشد. به هر ریسمانی چنگ زدند تا مسیر مذاکرات را تغییر دهند و تقابل گذشته را جایگزین تعامل امروز کنند.
در مجلس طرحی برای الزام دولت به حفظ حقوق هستهای در چارچوب معاهده MPT تهیه کردند، بدون آنکه بدانند آن معاهده نه MPT بلکه NPT است.
یا طرحهای بدون فوریت برای توقف مذاکرات هستهای برای اخذ امضا نزد نمایندگان بردند اما بعد در صدر طرح تایپشده دستنویس نوشتند «طرح سهفوریتی». یعنی برای توقف مذاکرات حتی به جعل و فریب هم دست زدند.
صدایشان هم که از اجتماعات درون سالنهای اجارهای که همراه شده بود با ردیف کردن چهرههای شناخته شده جریان تندرو اصولگرا، به جایی نرسید، به لشکرکشی خیابانی روی آوردند؛ آن هم از نوع غیرقانونیاش.
مدعیان حفظ اصول و قانون، همچون گذشته پا روی قواعد و قوانین رسمی کشور گذاشتند و با مصونیت آهنین بدون کسب مجوز دست به تجمعات غیرقانونی زدند و فریاد جمع اندکشان را فریاد «مردم» خواندند. اما این تجمعات و فریادهای خیابانی هم که وسوسههای سیاسی و جناحیاش بر دغدغههای حفظ منافع ملیاش چربش داشت اقبالی به خود ندید.
هنرمندان دلواپس
بازیگران جدید نمایش دلواپسان، هنرمندانند. هنرمندان در این نمایش به بازی گرفته شدهاند تا آنان از این پس نقش «دلواپس» را ایفا کنند؛ دلواپس نتایج مذاکرات هستهای.
مذاکراتی که طراحی آن در بالاترین سطوح نظام پس از ساعتها کار کارشناسی و تخصصی انجام میشود و از سوی تیم مذاکرهکننده هستهای پشت میز مذاکره به اجرا در میآید.
با این حال دلواپسان بیتوجه به این روند در هر دوره ایرادی را به روند مذاکرات وارد میکنند تا این طراحی را زیر سوال ببرند.
یک دوره به تعلیق غنیسازی 20 درصد ایران ایراد گرفته شد و دوره دیگر به احتمال تعلیق تحریمها به جای لغو. آخرین ایراد دلواپسان مربوط به احتمال پاسخگویی به خواسته گروه 1+5 برای دسترسی آژانس بینالمللی انرژی اتمی به اماکن نظامی است.
امری که تیم مذاکرهکننده هستهای تاکنون با قدرت در برابر این خواسته – بهزعم مذاکرهکنندگان نامشروع- ایستادگی کرده است. با این حال رسانههای دلواپس که دیگر حرفشان در جامعه خریداری ندارد تلاش کردند دلواپسی خود را از طرف هنرمندان مطرح کنند.
در همین حال خبرگزاری نسیم طی روزهای اخیر هر روز گفتوگویی با یک هنرمند منتشر کرده است تا آنها به مذاکرهکنندگان هستهای توصیه کنند که مانع از دسترسی بازرسان به تاسیسات هستهای شوند.
در همین حال ابتدا امین زندگانی بازیگر سینما در گفتوگو با این خبرگزاری گفت: «بازرسی از مراکز نظامی را منطقی نمیدانم چون فکر میکنم هیچ کشوری حاضر نمیشود که کسی از مراکز نظامیاش بازدید کند.»
این در حالی است که این بازیگر خود در این گفتوگو اذعان داشت: «البته من اطلاع کافی از قواعد بینالمللی ندارم.» مرضیه برومند کارگردان سینما هم به این خبرگزاری گفت: «غیرت من میگوید چه معنا دارد که خارجیها بیایند از تاسیسات دفاعی ما بازرسی کنند اما از طرفی هم مشکلات اقتصادی زیاد است و مسئولان باید گره معیشت مردم را هم باز کنند.»
محمدرضا عیوضی، خواننده پاپ در گفتوگو با نسیم، شروط 1+5 برای بازرسیهای نامحدود و همیشگی از مراکز دفاعی و دسترسی به دانشمندان هستهای کشورمان را غیرمنطقی خواند.
این سلسله مصاحبهها که به نظر میرسد در روزهای آینده نیز نسخههای دیگری از آن منتشر شود عمدتا با هدف رودرررو قرار دادن هنرمندان با مذاکرهکنندگان گرفته شده است.
عیوضی: به تیم مذاکره کننده اعتماد کامل دارم
این در حالی است که محمدرضا عیوضی در گفتوگو با «فرارو» تاکید کرد که نباید از اظهاراتش برداشت شود که هنرمندان نسبت به تیم مذاکرهکننده هستهای بیاعتماد هستند.
عیوضی با بیان اینکه اعتماد کاملی به تیم مذاکرهکننده دارد گفت: «مذاکرهکنندگان در مذاکرات تفکراتی غیر از تفکرات نظام را دنبال نمیکنند که این تصمیم قطعا در راستای منافع ملی است. پس باید به آنها فرصت و اجازه داد تا به تصمیمی که حتما بهترین تصمیم برای کشور است برسند.»
از این رو به نظر میرسد که هنرمندان از همه جا بی خبر بازیگر نقشی شدهاند که دلواپسان در راستای اهداف خاص همیشگی خود سناریوی آن را نوشتهاند.
این در حالی است که اطلاعات آنان در حد و اندازهای نیست که بتوانند در موضوع تخصصی مذاکرات هستهای اظهارنظر کنند.
بر این اساس ورود ناخواسته هنرمندان به نمایش دلواپسان بعید است بتواند کمکی به روند مذکرات هستهای کند چراکه اساسا سیاست خارجی و دیپلماسی موضوعی نیست که بتوان نسخه آن را در کوچه و خیابان و دست کاسب و هنرمند پیچید.
هدایت دیپلماسی تخصص میخواهد که حداقل به نظر میرسد هماکنون سکان دارنش از این تخصص برخوردارند.
بازرسی در پیش نویس توافق نامه بوده نه دسترسی مدیریت شده برای بررسی تشعشعات هسته ای !