کشورهای قلابی!

نقشه جغرافیا را نگاه کنید. خط‌های مشکی که مرز بین کشورها را مشخص می‌کند را بر روی آن می‌بینید. نبردهایی خونین صورت گرفته تا این خط‌ها به این شکل درآمده‌اند.

در ادامه به اختصار با برخی از این مرزبندی‌ها آشنا خواهید شد.
 
جمهوری سومالی لند
این کشور در شاخ آفریقا واقع شده و پایتخت آن «هارگِیسا» است. این کشور در سال 1991 از کشور سومالی اعلام استقلال کرد ولی تاکنون به رسمیت شناخته نشده است.
 
تایوان
این کشور در جنوب شرق آسیا است و  پایتختش نیز «تایپه» است. تایوان در سال 1949 و پس از جنگ داخلی چین اعلام استقلال کرد، اما تاکنون تنها 21 کشور عضو سازمان ملل متحد آن را به رسمیت شناخته‌اند.
 
 
جمهوری ترانس‌نیستریا
«جمهوری پریدنِس‌ترویان مولداویایی» منطقه‌ای بین مولداوی و اوکراین است که پایتخت آن تیراسپول می‌باشد. این منطقه در سال ۱۹۹۰ از مولداوی اعلام استقلال کرد، هرچند از سوی اغلب اعضای سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته نمی‌شوند. تنها سه کشور آن را به رسمیت می‌شناسند که آن‌ها هم عضو سازمان ملل متحد نیستند. در مارس ۲۰۱۴ پارلمان نرانس‌نیستریا رسما از روسیه درخواست کرد که اجازه داشته باشد مانند کریمه به فدراسیون روسیه ملحق شود و روسیه در پاسخ قول داده که آن را مدنظر قرار دهد.
 
جمهوری کوزوو
کوزوو در منطقه بالکان و بین صربستان و آلبانی واقع شده است. پایتخت کوزوو پریستینا است. کوزوو از درگیری‌های طولانی در سال 2008 از صربستان اعلام استقلال کرد. ایالات متحده و چند کشور غربی آن را به رسمیت می‌شناسند، اما اغلب کشورهای عضو سازمان ملل متحد آن را به رسمیت نمی‌شناسند.
 
جمهوری ترک قبرس شمالی
جمهوری ترک قبرس شمالی یک‌سوم شمالی کشور قبرس واقع شده است. پایتخت این کشور نیکوزیای شمالی یا لِفکوسا است. پس از اشغال نظامی قبرس توسط ترکیه، این منطقه در سال 1983 اعلام استقلال کرد. تنها کشور ترکیه است که آن را به رسمیت می‌شناسد.
 
جمهوری دموکراتیک عربی صحرا (صحرای غربی)
منطقه‌ای بین مراکش و موریتانی است که پایتخت آن نیز العیون است. این منطقه در سال 1976 اعلام استقلال کرد، اما کشور مراکش هنوز خواهان آن بوده و اجازه جدایی آن را صادر نمی‌کند. جمهوری صحرا تنها بر 25 درصد سرزمین‌های مورد ادعایش تسلط دارد و بخشی از سرزمین‌های مورد ادعای این دولت تحت کنترل مراکش است.
 
جمهوری قره باغ
این منطقه در احاطه کامل کشور آذربایجان بوده و پایتختش نیز «استپاناکِرت» است. جمهوری قره باغ در سال 1991 اعلام استقلال کرد ولی کشور آذربایجان همچنان این منطقه را جزئی از خاک خود می‌داند. اغلب اعضای سازمان ملل متحد این کشور را به رسمیت نمی‌شناسند. تنها سه کشور آن را به رسمیت می‌شناسند که آن‌ها هم عضو سازمان ملل متحد نیستند.
 
جمهوری آبخازیا
سرزمینی بین گرجستان و روسیه و در کرانه شرقی دریای سیاه که حدود ۲۴۲ هزار نفر جمعیت دارد و پایتخت آن نیز سوخومی است. این منطقه در سال 1999 از گرجستان اعلام استقلال کرد. روسیه، نیکاراگوئه، ونزوئلا به همراه چند کشور دیگر آن را به رسمیت شناخته‌اند.
 
جمهوری اوسِتیای جنوبی
این منطقه در شمال گرجستان واقع شده و پایتختش نیز «تسخینوالی» است. سرزمین اوستی شامل دو بخش شمالی و جنوبی است که اوستی جنوبی در خاک گرجستان و اوستیای شمالی در خاک روسیه قرار دارد. اوسِتیای جنوبی در سال 1991 از گرجستان اعلام استقلال کرد، اما تنها کشورهای روسیه، نیکاراگوئه و چند کشور اروپایی آن را به رسمیت شناخته‌اند.