«رفتی و ده سال شد و بر من صدسال گذشت!
ده سال است که رفتی واین روزها….کاش می شد بگم، آنچه بنا نهادی ده سال جلوتر بردم. کاش می شد بگم، کاری که به من سپردی ده سال بزرگتر شده. کاش می شد بگم، دلخواسته هایی که برای آینده داشتی ده ساله شده.
کاش می شد نگم، بچه ها…گل آقا _که می گفتی میوه عمر توست_ چند سالی بیشتر دوام نیاورد، ماهنامه تعطیل شد، سالنامه شدنی نبود، دوهفته نامه به شماره ۲۱ نرسید، جشن فیلم های کمدی گل آقا تنها دوسال شدنی بود، کتاب ها در انتظار چاپ، روز به روزمانده تر می شود و انیمیشن هم نفس هایش به شماره افتاده است.
کاش میشد نمی گفتم، امروز نمی دانم به چه می گویند کار، نمی دانم کجا را خانه صدا کنم و چه وقت وقت زندگی است.کاش می شد نمی گفتم، که من مانده ام و … کاش….!
امشب شب آرزوهاست و من آرزوهایم را گم کرده ام….کاش می شد که نمی رفتی! … کاش!»
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
