پاسخ عسکر اولادی به رضایی

فرارو- حبیب‌الله عسكراولادی به نامه اخیر محسن رضایی كه در زمینه تشریح دولت ائتلافی نوشته بود، پاسخ داد.

در این نامه آمده است:
برادر ارجمند جناب آقای محسن رضایی(دامت افاضاته)

نامه سرگشاده جنابعالی را از طریق سایت‌های خبری و رسانه‌ها ملاحظه كردم. ضمن تشكر از دلسوزی جنابعالی نكاتی را از باب آن‌چه حضرتعالی "قضاوت عجولانه" در خصوص دولت وحدت ملی یا دولت ائتلافی نامیدید، تقدیم می‌دارم.

‌١- نظریه‌پردازی در مورد نوع مدل رقابت و رفاقت سیاسی در جمهوری اسلامی چه در عرصه ملی و چه در عرصه جناحی امری میمون و مبارك است. اگر این نظریه پردازی معطوف به كارآمدی نظام و رعایت حقوق سیاسی ملت باشد باید به دید خریداری به آن نگاه كرد و اعتنایی جدی به آن نمود.

‌٢- این‌كه "دولت ائتلافی كارآمد و متعهد" با "دولت وحدت ملی" چه تفاوت‌هایی دارند و جنابعالی مرزهای این دو دولت را چگونه توصیف می‌نمایید مهم است. همانطور كه در نامه خود تصریح فرمودید: "كشور در شرایطی نیست كه دولت وحدت ملی پیگیری شود" لذا جنابعالی با بنده و آقایان باهنر و حبیبی در نفی آن در شرایط كنونی هم عقیده‌اید؛ لذا به نظر می‌رسد "قضاوت عجولانه‌ای" در نفی آن صورت نگرفته است. ما اكنون در شرایط عادی به سر می‌بریم، بحرانی در كار نیست تا نیاز به تشكیل دولت وحدت ملی باشد.

‌٣- اگر نمودار رقابت در انتخابات ریاست جمهوری را طی سه دهه گذشته درست ترسیم كنیم، می‌بینیم كه بعد از انتخابات دوره اول ریاست جمهوری از یك رقابت یك ضلعی به دو ضلعی و از آن‌جا به یك رقابت چند ضلعی رهنمون شدیم. انتخابات دور نهم رقابتی‌ترین انتخابات بود كه به شكل چند ضلعی برگزار شد. مردم نیز در یك مشاركت وسیع نهایتا رای خود را در مورد یكی از نامزدهای مطرح اعلام كردند.

سخن از "وحدت" و "ائتلاف" در خصوص نوع چینش اعضای هیات دولت بعد از انتخابات، به نظر می‌رسد نادیده گرفتن حقوق سیاسی فردی است كه انتخاب شده و مورد اعتماد مردم قرار گرفته است.

همچنین سخن از "وحدت" و "ائتلاف" چه درون جناح و چه بیرون از آن قبل از برگزاری انتخابات نیز اگر مقدور یا مطلوب بود حتما به نتیجه می‌رسید و نیازی به بگومگوهای سیاسی و چالش‌های برنامه‌ای یا غیربرنامه‌ای نبود، خرد جمعی در درون جناح یا بیرون جناح به یك فرد می‌رسید و انتخابات تقریبا به صورت رفراندوم برگزار می‌شد.

به نظر می‌رسد وقتی انتخابات ریاست جمهوری در یك فرد یا دو فرد متعین نیست انتخابات به طور طبیعی از حالت یك ضلعی و دو ضلعی خارج می‌شود و لذا ناظر یك انتخابات پرشور چند ضلعی با حضور علائق و سلایق گوناگونی كه هر كدام دغدغه كارآمدی نظام و پیشرفت كشور را دارند، خواهیم بود.

در چنین شرایطی عقلانیت سیاسی حكم می‌كند به منتخب مردم احترام بگذاریم و رقابت‌ها را در درون جناح و برون جناح پایان‌یافته تلقی كنیم و دوره‌ رفاقت و همكاری را آغاز كنیم، نه این‌كه با رویكرد سهم‌خواهی خود را آماده حضوری مجدد در میدان قدرت نماییم.

البته اگر رییس دولت بر اساس یك عقلانیت سیاسی و سعه‌ صدر و بلندنظری همان رقبا را دعوت به همكاری كرد امری مطلوب است، اما اگر نكرد نمی‌توانیم او را متهم به برهم زدن «وحدت ملی» یا «ائتلاف ملی و جناحی» كنیم.

همچنین اگر او دعوت به همكاری كرد نباید به گونه‌ای برخورد شود كه یك دولت با چند رییس‌جمهور داشته باشیم، قطعا با چنین رویكردی نه تنها وحدت و ائتلافی صورت نمی‌گیرد، بلكه برعكس شاهد ناكارآمدی هم خواهیم بود.

‌٤- ما دولت نهم را خالی از اشكال و انتقاد نمی‌دانیم ما رییس محترم دولت نهم را معصوم نمی‌دانیم. اما شهادت می‌دهیم او در شكل‌گیری كابینه خود به اندازه فهمی كه از وحدت ملی و ائتلاف داشت از همه نیروها استفاده كرد. اما بعضی از نیروهایی كه به كار گرفته شدند آزمون خوبی در همگرایی و همكاری با رییس‌جمهور از خود نشان ندادند، هرچند ممكن است رییس‌جمهور نیز در مدیریت و همكاری با آن‌ها خطاهایی داشته باشد، اكنون در درون كابینه نهم و نیز در بدنه اجرایی دولت كسانی حضور دارند كه صد در صد با رییس‌جمهور همراه نیستند و این حكایت از سعه نظر رییس‌جمهور در به كارگیری نیروها دارد. به نظر می‌رسد نقد تلویحی جنابعالی به رییس‌جمهور در خصوص «عدم جمع‌گرایی»، «خودمحوری»، «تك‌روی»، «عدم استفاده از همه ظرفیت‌ها و نخبگان» خالی از اشكال نباشد. آن‌چه به بنده و آقایان باهنر و حبیبی نسبت داده شده بود این بود كه؛ [ما معتقدیم «كشور نه با این رییس جمهور و سیاست‌های آن قابل اداره كردن است و نه احمدی‌نژاد قابل اصلاح!» و با همین اعتقاد به روحانیت مبارز رفتیم برای شكل‌گیری دولت وحدت ملی!]

خوب این گزاره صددرصد خلاف واقع و یك جفا به ما و رییس‌جمهور منتخب مردم است. ما به طور جد اعتقاد داریم خدمات و كارآمدی دولت اگر از دولت‌های پیشین بیشتر نباشد، قطعا كمتر نیست.

ما معتقدیم دولت اكنون گفتمان امام و انقلاب را مدیریت می‌كند و رییس دولت از این‌كه از ارزش‌های انقلاب و امام دفاع كند جدی است و خجالت نمی‌كشد.

ما معتقدیم دولت كنونی در خدمت به مردم ركوردهای جدیدی را به ویژه در حوزه‌ پیشرفت علمی و اقتصادی به جای گذاشته كه بی‌سابقه است، لذا نادیده گرفتن خدمات دولت نوعی جفا به انقلاب و مردم است.

‌٥- صورت مساله رقابت در انتخابات ریاست جمهوری دهم باید مورد بازخوانی دقیق قرار گیرد. به نظر می‌رسد با صورت مساله رقابت در انتخابات ریاست جمهوری نهم در درون اصولگرایان و بیرون اصولگرایان متفاوت است.

برخی با القاء این مطلب كه دولت نهم هیچ دستاوردی نداشته است با سیاه‌پردازی درصدد اثبات عدم كارآمدی اصولگرایان در مدیریت قوه‌ مجریه هستند تا در داخل این شكاف، تنور انتخابات را گرم كنند و نان رای خود را بپزند.

آن‌ها با تئوری دل فریب «دولت وحدت ملی» یا «دولت اسلامی كارآمد و متعهد» به میدان آمدند و با سربازگیری از خودی‌ها درصدد بازسازی آرایی هستند كه در چند انتخابات آن را از دست دادند.

هیچ عقل سلیمی با وحدت ملی و ائتلاف و كارآمدی و تعهد مخالف نیست اما باید دید جغرافیای طرح این بحث چیست و زیر عناوین زیبای این چنین، چه اتفاقی می‌افتد.

كسانی كه این تئوری‌پردازی‌ها را باب كرده‌اند، «ائتلاف» و «وحدت» سهم همه را در قدرت می‌بینند الا سهم دكتر محمود احمدی‌نژاد و آرا میلیونی كه مردم به او داده‌اند! احمدی‌نژاد اكنون به عنوان یك رجل سیاسی و مذهبی در سپهر سیاست انقلاب و ایران یك واقعیت انكارناپذیر است. آیا به عقیده شما این جفا به مردم نیست با طرح دولت ائتلافی و یا وحدت ملی حضور او را در صحنه تخفیف دهند یا به كلی حذف كنند. به نظر می‌رسد ما دولت وحدت ملی را باید در سرانگشت هدایت رای مردم جست‌وجو كنیم و دولت ائتلافی كارآمد و متعهد را در همكاری و همیاری با رییس‌جمهور منتخب و تدبیر صحیح امور ببینیم.

لذا باید تن به یك رقابت اخلاقی و جدی و در عین حال چند ضلعی داد تا مردم با آرا خود در تولید و توزیع قدرت نقش اول را ایفا كنند. این نقش را نمی‌توان از مردم گرفت و به تكنوكرات‌ها و بروكرات‌ها و نخبگانی سپرد كه هر كدام بر حسب منافع خود در یك یا چند ستاد انتخاباتی سازماندهی شده‌اند.

‌٦- از خداوند متعال برای جنابعالی توفیق خدمت به اسلام و مسلمین آرزومندم و برای خودم و دوستانم در حزب موتلفه اسلامی و جبهه‌ پیروان خط امام و رهبری توفیق عمل به وظیفه مسالت دارم.