میشل باشله نامزد احزاب چپ‍گرای شیلی با اختلاف فاحشی بر رقیبش اِوِلین ماتئی پیروز و برای دومین بار رئیس جمهور شیلی شد. به این ترتیب خانم باشله پس از ژنرال آگوستو پینوشه اولین کسی است که بیش از یک دوره به ریاست جمهوری شیلی رسیده است.
در حالی که شمارش بیش از ۹۳ درصد آراء به پایان رسیده، خانم باشله بیش از ۶۲ در صد آراء را به دست آورده است.
خانم ماتئی از ائتلاف حاکم راست میانه ۳۸ درصد آراء را کسب کرده است.
خانم باشله که ۶۲ سال دارد متخصص بیماری‌های کودکان است.
او نامزد حزب سوسیالیست بود و در این انتخابات رهبری ائتلاف چپ، همراه با احزاب دمکرات مسیحی و کمونیست، را بر عهده داشت.
میشل باشله پیش از این در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ رئیس جمهور شیلی بود اما بر اساس قوانین انتخاباتی نمی‌توانست بلافاصله برای دور دوم رئیس جمهور شود؛ او زمانی که از قدرت کنار رفت بسیار محبوب بود.
خانم باشله و خانم ماتئی ماه پیش در انخابات ریاست جمهوری شیلی با هم رقابت کردند اما خانم باشله ۴۷ درصد آراء را به دست آورد، در حالیکه به پنجاه درصد آراء برای پیروزی نیاز داشت. سهم خانم ماتئی ۲۵ درصد آراء بود.
خانم باشله پس از پیروزی در انتخابات گفت: "من از این نتیجه و این پیروزی خوشحالم و حال باید رئیس جمهور همه مردم شیلی باشم."
با اعلام پیروزی خانم باشله، طرفداران او به خیابان‌ها ریختند و مشغولی شادی و پایکوبی شدند.
به گزارش رویترز سباستین پینیه‌را رئیس جمهور فعلی شیلی تلفنی پیروزی خام باشله را به او تبریک گفته است.
رقیب خانم باشله، اِوِلین ماتئی نامزد ۶۰ ساله احزاب میانه روی راست که در دولت آقای پینیه‌را وزیر کار بود، پس از روشن شدن نتایج گفت "نتیجه دیگر معلوم است. او برنده شد و ما به او تبریک می‌گوییم."
خانم ماتئی بعد از آن بعنوان نامزد احزاب میانه روی راست برگزیده شد که دو نامزد دیگر این ائتلاف از دور مبارزات کنار رفتند؛ یکی بعلت ابتلا به افسردگی و دیگری بعلت تخلف‌های مالی.
خانم ماتئی سیاست خود را ادامه سیاست‌های سباستین پینیه‌را اعلام کرد چرا که به عقیده او وضعیت مردم از چهار سال پیش که آقای پینیه‌را به قدرت رسید "بهتر" شده است.
با اینکه شیلی یکی از ثروتنمدترین کشورهای آمریکای لاتین است اما در چند سال گذشته میلیون‌ها نفر بخصوص دانشجویان برای توزیع عادلانه‌تر ثروت و آموزش بهتر تظاهرات کرده‌اند.
سیاست خانم باشله در این دوره، افزایش مالیات‌ها برای رایگان کردن تحصیلات دانشگاهی و اصلاح ساختارهای اقتصادی و سیاسی بجا مانده از زمان دیکتاتوری ژنرال آگوستو پینوشه است.
داستان دو همسایه
میشل باشله و اِوِلین ماتئی در دهه پنجاه میلادی همسایه و همبازی بودند، در یک پایگاه هوایی. پدران هر دوی آنها ژنرال‌های نیروی هوایی شیلی بودند.
فرناندو پدر خانم ماتئی به ریاست دانشکده نظامی رسید و آلبرتو پدر خانم باشله در دولت سوسیالیست سالوادور آلنده صاحب سمت بود.
با کودتای نظامی ژنرال پینوشه در سال ۱۹۷۳ و سقوط دولت آلنده، پدران دو دختر همبازی در دو طرف مرز سیاسی قرار گرفتند.
آلبرتو باشله سال بعد بعلت حمله قلبی در بازداشت در گذشت. تحقیقاتی که بعدها به عمل آمد نشان داد ژنرال ۵۱ ساله، احتمالا بعلت مشکلات قلبی که پس از شکنجه شدن در دانشکده نظامی تشدید شده بود درگذشته است.
اوایل امسال دادگاهی در شیلی به این نتیجه رسید که ژنرال ماتئی از شکنجه ژنرال باشله بی‌اطلاع بوده و در آن نقشی نداشته است.
خانم باشله به همراه مادرش در سال ۱۹۷۵ بازداشت و به استرالیا و سپس به آلمان شرقی تبعید شد.
او در سال ۱۹۷۹ به شیلی بازگشت و به یکی از چهره‌های شاخص حزب سوسیالیست بدل شد.
