آمریکا نمی‌خواهد بیش از این وقت تلف کند

فرارو- یک استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل گفت: «آمریکا قصد دارد با پیش قدم شدن برای مذاکرات، بیش از این در مورد مسئله ایران به تلف کردن وقت نپردازد. یعنی اگر در مذاکرات به نتیجه نرسد حتما دست به تصمیم قاطعی بزند. یعنی آمریکا می خواهد در نظر افکار عمومی ایران و جامعه بین المللی نشان دهد که آنچه که می باید از نظر نرم افزاری انجام دهد، انجام داده و بنابراین در وضعیتی قرار گرفته که باید تصمیم قاطعی بگیرد و اجازه ندهد که این موضوع به تاخیر و تعلل دچار شود.»

دکتر داوود هرمیداس باوند استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با فرارو گفت: «در گذشته هم آمریکا چند بار تلاش کرده بود تا باب مذاکره با ایران را باز کند. در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون، وزیر خارجه آمریکا خانم مادلین آلبرایت بابت دخالت امریکا در کودتای 28 مرداد 32 از ایران عذرخواهی کرد و عنوان نمود مهم ترین ضربه ای که آن اتفاق به ایران زد متوقف کردن پروژه دموکراسی در ایران بود.»

این استاد دانشگاه ادامه داد: «بعدها در زمان بوش پسر زلزله بم و فاجعه انسانی که در این اتفاق روی داد باعث شد آمریکا ضمن اهدای کمک های بشردوستانه به ایران خواستار اعزام یک هیئت بلند پایه به ایران برای مذاکره شود.»

وی افزود: «اما برخی برای آنکه گمان می کردند این موضوع می تواند موفقیتی برای دولت خاتمی محسوب شود عنوان کردند که فعلا شرایط برای حضور این هیئت آمریکایی در ایران مساعد نیست.»

باوند گفت: «اکنون دور دوم ریاست جمهوری اوباما است و در دور دوم دست رئیس جمهور بازتر است چون نیازی به جلب نظر لابی ها و گروههای مختلف ندارد و بنابراین با قاطعیت بیشتری می تواند موضع گیری های خود را اعلام کند.»

وی با تاکید بر اینکه حتی بازیگر اصلی در 1+5 نیز آمریکا است گفت: «بنابراین اگر قرار باشد مسئله هسته ای حل شود باید مشکلات موجود با بازیگر اصلی حل شود و نه با بازیگران پیرامون آن.»

باوند درباره علت روی آوردن آمریکا به ارائه پیشنهاد مذاکره مستقیم با ایران گفت: «من فکر می کنم آمریکا هم از نظر داخلی و هم از نظر بین المللی با طرح این پیشنهادات این انتظار را دارد که نهایتا پاسخ ایران مثبت باشد و اگر نباشد تصمیمات قاطعی بگیرد.»

وی ادامه داد: «یعنی آمریکا قصد دارد یک مشروعیتی برای اقدامات خود ایجاد کند و همچنین حسن نیت خود را در پیش قدم شدن برای مذاکرات به ایران ثابت کند. زیرا در تعاملات بین المللی وقتی از یک قدرت برتر تقاضای مذاکره می شود نوعی تحقیر شخصیت در این درخواست وجود دارد؛ اما وقتی خود قدرت برتر برای مذاکره پیش قدم می شود در پی آن است نوعی حفظ آبرو به طرف مقابل بدهد و عنوان کند که من درخواست مذاکره داده ام. آمریکا در مورد چین هم به همین صورت عمل کرد و برای مذاکره با چین پیش قدم شد.»

این تحلیل گر مسائل بین الملل اظهار کرد: «آمریکا قصد دارد با پیش قدم شدن برای مذاکرات، بیش از این در مورد مسئله ایران به تلف کردن وقت نپردازد. یعنی اگر در مذاکرات به نتیجه نرسد حتما دست به تصمیم قاطعی بزند. یعنی آمریکا می خواهد در نظر افکار عمومی ایران و جامعه بین المللی نشان دهد که آنچه که می باید از نظر نرم افزاری انجام دهد، انجام داده و بنابراین در وضعیتی قرار گرفته که باید تصمیم قاطعی بگیرد و اجازه ندهد که این موضوع به تاخیر و تعلل دچار شود.»

باوند با ابراز امیدواری نسبت به مذاکره میان ایران و آمریکا گفت: «وقتی مذاکره انجام شود فضای مذاکره آن توهمات گذشته را از نظر روانی تا حدودی از بین می برد. فرض کنید ایران غنی سازی تا مرز 20 درصد را می پذیرد که برای خود یک پیروزی تلقی می شود، چون وزیر خارجه انگلیس گفته بود ما نباید حالت شکست یا تحقیر را به طرف مقابل تحمیل کنیم.»
 
باوند درباره موانع داخلی مذاکره میان ایران و آمریکا گفت: «شما ببینید پس از سخنان خانم کلینتون مبنی بر آمادگی آمریکا برای مذاکره با ایران و قبل از آنکه مقامات مربوطه در ایران واکنشی به این درخواست نشان دهند، افرادی که اصلا صلاحیت تصمیم گیری در سیاست خارجی ندارند اقدام به موضع گیری کردند و این مذاکرات را به شدت رد کردند.»

باوند با بیان اینکه ممکن است برخی موضع گیری ها درباره مذاکره با آمریکا ناشی از مسائل سیاسی در داخل کشور باشد و خیلی جنبه اعتقادی نداشته باشد گفت: «فرصت ها و شرایط مهم است و شاید فرصتی نباشد تا انتخابات ریاست جمهوری در ایران انجام شود و شخص جدیدی آمده تا مذاکرات در دوره وی آغاز شود.»

وی تاکید کرد: «بنابراین برای برخی رویدادها نیاز است که در شرایط محدود نیز تصمیمات قاطعی گرفت.»

باوند گفت: «من فکر می کنم اگر ما واقع بین بوده و عقلانی به موضوع بنگریم و ارزیابی دقیقی از وضعیت منطقه و جهان داشته باشیم، باید تصمیم به مذاکره بگیریم. ولی اگر فکر کنیم استمرار بحران در روابط ایران و آمریکا به نفع ما  خواهد بود، دچار اشتباه شده ایم و پیامدهای شدیدتری برای جامعه در بر خواهد داشت.»

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «اکنون در ایران و درباره موضوع مذاکره با آمریکا دو نظر مختلف وجود دارد و گروهی همچنان مخالف مذاکره بوده و گروهی دیگر موافق مذاکره هستند. در حالی که در ابتدای انقلاب تقریبا همه گروهها مخالف مذاکره با آمریکا بودند که البته آن موضع گیری مقتضای شرایط آن زمان بود.»