زبان انگلیسی ریشه در زبانی دارد که حدود 8 تا 9 هزار و 500 سال پیش در ترکیه تکلم میشده است.
دیلی میل نوشت: دانشمندان اعلام کردند ریشه زبانهای خانواده هند و اروپایی همچون انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و هندی به منطقه آناتولیا، یکی از مناطق باستانی غرب آسیا که بخشی اعظمی از ترکیه امروزی را در بر میگیرد، تعلق دارد.
زبانشناسان با اشاره به اینکه زبان هند و اروپایی از بیش از 400 زبان و گویش همچون آلمانی، فرانسوی، اسپانیایی، روسی، لهستانی، فارسی، هندی و یونانی باستان تشکیل شده است، زبان انگلیسی را نیز بخشی از آن خواندهاند.
کارشناسان با اعلام اینکه تمام زبانها از یک منبع مشترک به تکامل رسیدهاند، زبانهای هند و اروپایی را متعلق به منطقه خاورمیانه دانستند و علت اصلی گسترش آن را نیز رواج کشاورزی در مناطق مختلف جهان برشمردند.
فرضیه محققان بر این است که زبانها پس از گسترش کشاورزی از منطقه بالکان به اروپا، حدود 5هزار سال قبل به اروپای غربی رسیده و در آنجا تکامل یافتهاند.
شباهت بسیاری از واژهها در زبانهای مختلف امروزی نیز یکی از دلایل همریشه بودن آنها در هزارههای پیشین است.
تا پیش از این، زبانشناسان ریشه زبانهای هند و اروپایی را متعلق به مناطق سردسیر شمال دریای خزر میدانستند و معتقد بودند گویشها و زبانهای وابسته به این خانواده حدود 5 تا 6 هزار سال پیش توسط چوپانهای نیمهایلیاتی «کورگان» به اروپا و آسیا گسترش پیدا کرده است.
خود آناتولی هم در اصل بین النهرین شمالی ست. بین النهرین جنوبی که شامل مناطقی چون کیش، ادب، بابل، شوش و سواد میباشد در خقیقت و همانطور که اسامی آنها گویاست، منشا و مهد زبان فرهنگ و تمدن است.
گذشته از این، این اصطلاح زبانهای هند و اروپایی خود یک جعل بی معناست که توسط زبانشناسان آلمانی در نیمه دوم قرن نوزدهم و بخاطر کاربرد های غیر علمی اختراع شد و در ابتدا زبانهای هند و گرمان نامیده میشد و بعد از جنگ جهانگیر دوم از روی شرم به زبانهای هند و اروپایی تغییر نام داده شد.