در این مقطع هر اندازه مزد و مستمری زیاد شود، باز هم کافی نیست؛ «محمدرضا قربانی» فعال صنفی بازنشستگان کارگری با تاکید بر این واقعیت می‌گوید: وضعیتی پیش آورده‌اند که هر میزان افزایش دستمزد بخواهند اعمال کنند بازهم پاسخگوی گرانی‌ها نیست؛ هزینه‌های زندگی سوار هستند و ما پیاده، به گرد پای‌شان هم نمی‌رسیم.
به گزارش ایلنا، این بازنشسته، «گرانی دلار» را یکی از مهم‌ترین عوامل در سقوط سنگین معیشت بازنشستگان و مزدبگیران با درآمد ثابت می‌داند و اضافه می‌کند: در ایران، افزایش قیمت دلار که ظاهراً نقطه توقفی هم ندارد، هم برنده دارد و هم بازنده. برنده‌ها قدرتمندان‌اند و بازنده‌ها ما مزدبگیران.
قربانی در توضیح بیشتر گفت: اولین برنده‌ی گرانی دلار، دولت است که این میان، سود کلان می‌برد و کسری سنگین بودجه‌ی خود را با سقوط معیشت مردم جبران می‌کند. بابت هر چیزی که صادر کنند، چه از مجاری قانونی و چه با دور زدن تحریم‌ها، ارز خارجی می‌گیرند و وقتی دلار گران می‌شود، ریال بیشتری حاصل دولت می‌شود. دولت سود می‌برد و چه بسا خودش به این گرانی‌ها دامن بزند. برنده‌ی بعدی، خصولتی‌های رانتی هستند مانند پتروشیمی‌ها، کارخانه‌های مس و فولاد و معادن بزرگ که مسیر‌های صادراتی‌شان باز است و گران شدن دلار به نفع آنها و صادرات‌شان است.
او ادامه داد: اختلاسگران و آنهایی که بدون ضابطه از بانک‌ها وام می‌گیرند، برندگان بعدی گرانی دلار هستند؛ ما مزدبگیران برای ۳۰ میلیون وام باید ماه‌ها انتظار بکشیم و هفت خوان رستم را پشت سر بگذاریم، اما طرف بدون ضامن و سپرده وام چندین میلیاردی می‌گیرد، با این پول طلا و دلار می‌خرد و چند ماه بعد، در این اقتصاد متلاطم ثروت نجومی به دست می‌آورد؛ این ثروت از مال مردم به دست آمده، اما به جیب رانتخواران می‌رود. این گروه‌ها خودشان معادلات اقتصاد را جابجا می‌کنند و به گرانی طلا و دلار دامن می‌زنند، چون سود انبوه می‌برند.
این فعال صنفی بازنشستگان تامین اجتماعی با بیان اینکه «بازنده گرانی دلار، همه مزدبگیران از کارگران شاغل و بازنشسته بگیر تا معلمان و پرستاران و کارمندان دولت هستند» اضافه می‌کند: کمر مزدبگیران زیر بار گرانی دلار خم شده؛ لایه‌های بالاتر مزدبگیران که متعلق به طبقه متوسط هستند، به زیر خط فقر سقوط می‌کنند و لایه‌های فرودست‌تر، به فلاکت مطلق می‌افتند.
قربانی در توضیح بیشتر می‌گوید: زندگی کارگران حاشیه‌نشین و کم‌درآمد و بازنشستگان با حقوق حداقلی را باید دید تا دریافت گرانی دلار چه بلایی بر سر مزدبگیران می‌آورد؛ در همین حاشیه‌های تهران مثل عبدل‌آباد، کارگرانی را می‌شناسیم که به خاطر افزایش هزینه‌های زندگی، مجبور به ترک تحصیل فرزندان‌شان شده‌اند. فرزندان این کارگران به جای درس خواندن و پشت نیمکت مدرسه نشستن، در خیابان دستفروشی می‌کنند.
او با تاکید بر اینکه «دستفروشی فرزندان طبقه کارگر در جنوب شهر بیداد می‌کند»؛ گرانی‌ها را موجب طبقاتی شدن شدید آموزش دانست و گفت: وقتی می‌گویند گرانی دلار تاثیری ندارد باید تابلویی از سقوط سنگین زندگی خانواده‌های فرودست در ماه‌های اخیر پیش چشمان‌شان ترسیم کرد تا حقیقت تلخ را دریابند.
به گفته این فعال صنفی، محرومیت از درمان، یکی دیگر از نتایج گرانی سنگین دلار و آزادسازی نرخ داروهاست؛ او تصریح می‌کند: کارگران و بازنشستگان به خود-درمانی یا امتناع از مراجعه به پزشک و بیمارستان روی آورده‌اند؛ از ناچاری با بیماری می‌سازند و راه به جایی ندارند؛ درمان، که باید برای همه مردم رایگان باشد، بیش از هر زمان دیگری پولی شده است.
قربانی در ادامه به مسئله دستمزد و مذاکرات مزدی شورایعالی کار پرداخت و گفت: در این اوضاع افزایش صد درصدی مزد هم جوابگو نیست؛ در ده ماه سال جاری، قدرت خرید دستمزد نصف شده، حتی از نصف هم کمتر شده؛ با این اوصاف، درصد‌های افزایش مزد معنایی ندارد.
او در پایان گفت: وقتی تورم ماه به ماه و هفته به هفته زیاد می‌شود، باید مکانیسم افزایش مزد تغییر کند؛ ترمیم مزد در هر ماه یا هر فصل، اگر اتفاق نیفتد، درصد‌های ناچیز افزایش مزد، قدرت معاش مزدبگیران شاغل و بازنشسته را بهبود نمی‌بخشد.