روزنامه ایران در مطلبی به حادثه قتل دانشجوی دانشگاه تهران واکنش نشان داد.
این روزنامه نوشت: یادم می‌آید آذر سال ۱۳۹۱ وقتی دو پسر سارق مقابل پارک هنرمندان تهران از یک مرد جوان که قصد گرفتن پول از عابربانک داشت زورگیری کردند و با قمه او را زدند، هر چند شاکی زنده ماند اما دو زورگیر بعد از دستگیری حکم اعدام گرفتند و حدود ۲ ماه بعد از وقوع این حادثه نیز در همان محل و مقابل چشم مردم آن‌ها را به دار آویختند تا درس عبرتی شود برای سایر زورگیران.
آن زمان مجازات اعدام را برای آن دو پسر کم سن و سال عادلانه نمی‌دانستم اما حالا که ۱۲ سال از آن روز گذشته با شنیدن خبر قتل دانشجوی ۱۹ساله مقابل کوی دانشگاه به دست دو سارق نظرم نسبت به مجازات اعدام تغییر کرده است.
هرچند هنوز هم معتقدم اگر مجازات اعدام تأثیر داشت حالا نباید شاهد این قتل هولناک می‌بودیم و به عبارتی، اعدام آن دو زورگیر نه تنها درس عبرتی برای مجرمان و خلافکاران نشد بلکه شاهد افزایش جرم و جری‌تر شدن سارقان هم هستیم؛ اما خبر تلخ مرگ مظلومانه این پسر دل هر انسانی را به درد می‌آورد و بی‌تردید مادرانی را که فرزندانی در این سن و سال دارند بیشتر آزرده می‌کند. بنابراین اشد مجازات عاملان این جرایم خشن خواسته‌ای منطقی و قانونی است.
دو شب قبل دو سارق موتورسوار - البته فعلاً شواهد این را نشان می‌دهد - در خیابان امیرآباد تهران مقابل کوی دانشگاه و خوابگاه دانشجویان پسر دانشجو را با چاقو به قتل رساندند و کوله‌پشتی او را سرقت و فرار کردند. پسر جوانی با هزاران امید و آرزو پس از سال‌ها زحمت برای درس خواندن و شکستن سد کنکور با افتخار وارد دانشگاه تهران شده تا به رویاهایش برای آینده‌ای روشن جامه‌عمل بپوشاند اما درست مقابل همان خوابگاهی که شب‌ها دور از خانواده در کنار دوستانش رویاهایشان را مرور می‌کردند قربانی خشم، کینه، ناامنی و بی‌عدالتی شد.
حالا بعد از این حادثه دانشجویان از نبود امنیت در آن منطقه می‌گویند و مسئولان نیز همچنان وعده برخورد جدی با مجرمان و برقراری امنیت می‌دهند.
نمی‌دانم مشکل از کجاست؛ از بی‌تدبیری مسئولان، مشکلات اقتصادی یا شاید هم نبود امنیت اما هر چه هست یک جوان آینده‌ساز، یک سرمایه باارزش و جگرگوشه و امید یک خانواده به همین راحتی از دست رفت. کاش حداقل اجازه ندهیم قاتلانش راحت از چنگ قانون فرار کنند. بی‌تردید مجازات قتل در قوانین کشور ما قصاص است اما‌ای کاش می‌شد برای پیشگیری از این حوادث اقدامی جدی‌تر انجام داد که دیگر نه چنین جرایمی واقع شود و نه مجرمی اعدام.