جمهوری اسلامی در یادداشتی نوشت: پیاده‌رو‌های خیابان دانشگاه در اشغال سمساری‌های افغانی است. صف نانوایی‌ها مملو از حضور افغانی‌هاست. نان در زابل جیره‌بندی است یعنی اینکه به هر نفر بیشتر از پنج عدد نان تافتون داده نمی‌شود. سایر نان‌های دیگر هم جیره‌بندی است. نمایندگان زابل در مجلس شورای اسلامی از حضور بی‌ضابطه افغانی‌ها چیزی نمی‌گویند. بعداز ظهر گروه‌گروه افغانی‌ها را می‌بینیم که با چمدان‌ها و ساک‌های بزرگ در ترمینال زابل حضور پیدا می‌کنند و مقصدشان مشهد، کرمان، یزد و تهران است.
جرم وجنایت در بین افغانی‌ها بیداد می‌کند. آزادانه می‌آیند و می‌روند هیچ‌کس جلودار این‌ها نیست.
آیا وقت آن نرسیده است که افغانی‌ها چه مجاز وچه غیرمجاز به کشورشان باز گردند؟ امنیت در افغانستان حاکم است و جنگی وجود ندارد.
استخراج نفت و گاز از قشقری، هرات و جوزجان و آمودریا در افغانستان با کمک مهندسین چینی و ژاپنی آغاز شده است پول افغانستان یکی از پول‌های باارزش دنیاست. بخش کشاورزی و دامداری آن یکی از فعال‌ترین بخش‌هاست. شهرک‌های صنعتی هرات و فراه و کابل و ولایات دیگر افغانستان نیروی کار افغانی می‌خواهند. این نیروی کار افغانی چرا به جای کار کردن در افغانستان سرازیر ایران هستند؟!
حکومت پاکستان هم‌چنان افغان‌های مجاز و غیرمجاز را از خاک خود اخراج می‌کند و دادن شناسنامه و مدارک هویتی به افغان‌ها در پاکستان جرم سنگینی دارد. چرا جمهوری اسلامی در اخراج افغانی‌ها اقدامی نمی‌کند؟! خاموشی‌های متعددی در تابستان امسال رخ داد، اما یک‌بار خاموشی در ولایت نیمروز افغانستان که برقش از ایران می‌رود رخ نداد. تمام مایحتاج ضروری افغانستان از مرز میلک ایران به افغانستان سرازیر است، اما حق‌آبه ایران را نمی‌دهند. چرا؟