گاهی نوشیدن یک فنجان چای پس از یک روز پرمشغله معجزه می‌کند. تحقیقات جدید نشان داده اند که این نوشیدنی ممکن است در دهه ۱۷۰۰ جان انسان‌ها را نجات داده باشد.
به گزارش روزیاتو، کارشناسان دریافتند که افزایش محبوبیت چای با کاهش نرخ مرگ و میر در سراسر انگلستان در طول انقلاب صنعتی که وضعیت بهداشت در آن زمان نامناسب بود، مرتبط است.
چراکه جوشاندن آب، باکتری‌ها و انگل‌هایی را که باعث ابتلا به بیماری‌های کشنده مانند اسهال خونی می‌شوند، از بین می‌برد.
شواهد نشان می‌دهند که در اواخر دهه ۱۷۸۰، در طول انقلاب صنعتی، چای تقریباً در دسترس همه مردم در انگلستان بوده است.
جمعیت در حال افزایش بوده و در واقع باید در این دوره شاهد افزایش مرگ و میر باشیم. اما در نهایت شاهد کاهش نرخ مرگ و میر هستیم که می‌توان آن را به معرفی و محبوبیت چای و به طور خاص، جوشاندن آب نسبت داد.
ساموئل جانسون، نویسنده مشهور انگلیسی، یکی از اولین حامیان نوشیدن چای بود.
در سال ۱۷۵۷ او خود را به عنوان یک «چای‌خور سفت و سخت» توصیف کرد که کتری او وقت ندارد که خنک شود!
اسهال خونی، یک بیماری شدید گوارشی بوده که باعث مرگ و میر زیادی در دهه ۱۷۰۰ شد.
در زمان شیوع این بیماری در برخی از نقاط اروپا، ۹۰ درصد از مرگ و میر‌ها ناشی از اسهال خونی بوده است.
پروفسور انتمان داده‌های بیش از ۴۰۰ محله در سراسر انگلستان را ارزیابی کرده و میزان مرگ و میر قبل و بعد از محبوب و مقرون به صرفه شدن چای را بررسی کرده است.
او تجزیه و تحلیل مناطق را بر اساس کیفیت آب انجام داد که باید بر اساس ویژگی‌های جغرافیایی مانند تعداد منابع آب جاری یا ارتفاع استنباط می‌شد.
در مناطقی که کیفیت آب بدتر بوده، با ورود چای شاهد کاهش بیشتری در نرخ مرگ و میر هستیم.
این محقق تصریح کرد که حجم وسیعی از داده‌های تاریخی موجود در بریتانیا امکان انجام پژوهش او را فراهم کرده است.
مکان‌های بسیار کمی در جهان داده‌هایی مانند این دارند. انجام این پژوهش بدون تلاش‌های عظیم جمعیت‌شناسان و مورخانی که این مجموعه داده‌ها را گرد‌آوری کردند که من قادر به تجزیه و تحلیل آن‌ها بودم، امکان‌پذیر نبود.
در بسیاری از کشور‌های در حال توسعه، دسترسی به آب سالم همچنان یک معضل است.
پروفسور انتمان گفت که افزایش محبوبیت چای در انگلستان مثالی از این است که چگونه یک تغییر رفتاری ساده (جوشاندن آب قبل از نوشیدن آن) می‌تواند تأثیرات مثبت زیادی داشته باشد.
مردم رفتار خود را تغییر دادند؛ اما نه به دلیل توصیه‌هایی در مورد عادات سالم یا مصرف آب تمیز، بلکه صرفاً به این دلیل که می‌خواستند چای بنوشند.
این یک مثال عالی از این است که چگونه یک جمعیت بدون اینکه کسی تلاش کند فرهنگ یا آداب و رسوم آن‌ها را تغییر دهد، رفتار سالمی را اتخاذ کردند.
این چیزی است که می‌توانیم هنگام بررسی مداخلات آینده با هدف بهبود سلامت به طور کلی، از جمله در مورد آب، از آن الگوبرداری کنیم.