سؤال بسیاری از مادران این است که ترتیب افتادن دندان شیری کودکشان به چه صورت است؟ جوانه دندان‌های شیری حتی قبل از تولد کودک نیز در زیر لثه‌های او در حال رشد است.
به گزارش عصرترکیه، این دندان‌ها به مرور زمان شروع به افتادن می‌کنند تا راه را برای دندان‌های دائمی باز کنند. هنگام تولد نوزاد معمولا ۲۰ دندان شیری دارد که ۱۰ تای آن در فک بالا و ۱۰ تای آن در فک پایین است.
این دندان‌ها در استخوان فک و زیر لثه پنهان هستند. جدای ترتیب افتادن دندان‌های شیری افتادن به موقع آن‌ها اهمیت دارد. به همین خاطر است که گاهی اوقات دندانپزشک کودک برای از بین نرفتن و نیفتادن دندان کودک زودتر از موعد عصب کشی دندان کودک یا ترمیم دندان شیری را توصیه می‌کند.
قبل از هرچیز لازم است بدانید زمان‌هایی که برای افتادن دندان‌های کودک اعلام می‌شود تنها یک چارچوب کلی است و نمی‌توان با قطعیت در مورد همه کودکان یک نظر داد.
رشد اولین دندان شیری چه در سه ماهگی و چه بعد از یک سالگی هر دو طبیعی است. اگر دندان کودکتان به ترتیبی که در این مقاله یا جا‌های دیگر گفته می‌شود نیفتاد اصلا نگران نشوید.
در حالت کلی می‌توان گفت درآمدن و افتادن دندان‌های فک پایین و بالا در اغلب کودکان به شکل زیر است:
دندان‌های پیش میانی کودک معمولا در ۴ الی ۷ ماهگی رشد کرده و در ۶ الی ۷ سالگی می‌افتد.
دندان پیش جانبی کودک در ۱۰ الی ۱۶ ماهگی رشد کرده و در ۷ الی ۸ سالگی می‌افتد.
دندان نیش در ۱۷ الی ۲۳ ماهگی رشد کرده و در ۹ الی ۱۲ سالگی رشد می‌کند.
دندان آسیاب اول فک پایین در ۱۴ الی ۱۸ ماهگی رشد کرده و در ۹ الی ۱۱ سالگی می‌افتد.
دندان آسیاب دوم فک پایین در ۲۳ الی ۳۱ ماهگی رشد کرده و در ۱۰ الی ۱۲ سالگی می‌افتد.
دندان پیش میانی در ۸ الی ۱۲ ماهگی کودک رشد می‌کند و در ۶ الی ۷ سالگی می‌افتد.
دندان پیش جانبی در ۹ الی ۱۳ ماهگی کودک رشد می‌کند و در ۷ الی ۸ سالگی می‌افتد.
دندان نیش فک بالا در ۱۶ الی ۲۲ ماهگی رشد کرده و در ۱۰ الی ۱۲ سالگی می‌افتد.
دندان آسیاب اول فک بالا در ۱۳ الی ۱۹ ماهگی رشد کرده و در ۹ الی ۱۱ سالگی می‌افتد.
دندان آسیاب دوم فک بالا در ۲۵ الی ۳۳ ماهگی رشد کرده و در ۱۰ الی ۱۲ سالگی می‌افتد.
اولین دندان‌های شیری کودک که شروع به رشد می‌کند دو دندان وسط فک پایین است. این دندان‌ها معمولا از چهار تا هفت ماهگی شروع به درآمدن می‌کنند. البته در برخی موارد ممکن است زودتر از این موعد مثلا در سه ماهگی یا زودتر هم در بیاید. اگر چه بیشتر کودکان اولین دندان شیری شان در بین چهارتا هفت ماهگی در می‌آید، اما این زمان می‌تواند به بعد از ۱۳ ماهگی نیز باشد. دختر‌ها معمولا زودتر از پسر‌ها دندان در می‌آورند.
لثه‌های کودک ممکن است در محل رشد دندان‌های شیری متورم و قرمز شود. معمولا اولین دندان‌هایی که ظاهر می‌شوند دو دندان میانی در فک پایین یا اینسیزور سنترال تحتانی (Central incisor) هستند. این دو دندان اغلب تقریبا هم زمان در می‌آیند.
این دندان‌ها از هشت تا ۱۲ ماهگی شروع به درآمدن می‌کنند. دندان‌های کودکان معمولا دارای لبه‌های موج دار یا دندانه دندانه است که بر اثر سایش در اثر جویدن صاف می‌شود.
دندان‌های پیش جانبی درست کنار دندان‌های پیش میانی ظاهر می‌شود و به کودک یک ردیف چهارتایی دندان کوچک می‌دهد. این دندان‌های شیری معمولا به صورت جفتی یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ در می‌آیند.
دندان‌های پیش جانبی فک پایین بین ۱۰ تا ۱۶ ماهگی ظاهر می‌شوند. در این زمان کودک می‌تواند خنده‌ای نسبتا پر دندان را به نمایش بگذارد. دندان‌های شیری فضا را برای دندان‌های دائمی که در زیر لثه‌ها در حال رشد هستند نگه می‌دارد.
دندان‌های آسیاب اول فک بالا بین ۱۳ تا ۱۹ ماهگی رشد می‌کنند. دندان‌های آسیاب اول فک بالا دندان‌های پهنی هستند که در قسمت نیمه پشتی دهان و فک بالا بیرون می‌زنند. تا زمانی که دندان‌های آسیاب فک پایین بیرون نیاید این دندان‌ها نمی‌توانند کار چندانی انجام دهند.
دندان‌های آسیاب اول فک پایین بین ۱۴ تا ۱۸ ماهگی در می‌آیند. با در آمدن این دندان‌ها کودک می‌تواند به طور جدی خوراکی‌ها را بجود. گاهی اوقات دندان‌های آسیاب اول در فک بالا و پایین ابتدا در یک سمت دهان و سپس در سمت دیگر در می‌آیند.
در ماه‌های ۱۶ تا ۲۲ در می‌آیند. دندان‌های نیش فوقانی جای خالی بین دندان‌های پیش و دندان‌های آسیاب اول را پر می‌کند.
دندان‌های نیش فک پایین بین ۱۷ تا ۲۳ ماهگی در می‌آید و در فک پایین کودک ظاهر می‌شود.
دندان‌های آسیاب دوم فک پایین در ۲۳ تا ۳۱ ماهگی درمی آید و در فک پایین ظاهر می‌شود.
این دندان‌های کودک در ۲۵ تا ۳۳ ماهگی در می‌آیند و آخرین دندان‌های شیری هستند. تا سه سالگی اکثر بچه‌ها یک سری کامل ۲۰ تایی دندان شیری دارند و می‌توانند کامل لبخند بزنند.
رشد استخوان فک و صورت کودک چهار تا شش سالگی است. در این بازه زمانی استخوان‌های صورت و فک کودک رشد می‌کند و فضایی بین دندان‌های شیری ایجاد می‌کند تا جا برای رشد دندان‌های دائمی که بزرگ‌تر است باز شود.
دندان‌های شیری کودک در بازه زمانی شش تا ۱۲ سالگی می‌افتد. دراین بازه سنی دندان‌های کودک هم شامل دندان‌های شیری می‌شود هم دندان‌های دائمی، زیرا یک نوع دندان شروع به جایگزینی نوع دیگر می‌کند.
دندان‌های کودک به هر ترتیبی ممکن است بیفتد. این امکان وجود دارد که این دندان‌ها به همان ترتیبی که در می‌آیند نیز از دست بروند. چنان چه کودک شما دیرتر از هم سن‌های خود دندان درآورد این امکان وجود دارد که دندان‌های شیری خود را نیز دیرتر از دست بدهد.
اولین دندان‌هایی که معمولا در سنین شش تا هفت سالگی می‌افتند دندان‌های میانی هستند. پس از دندان‌های میانی دندان‌های جانبی در هفت تا هشت سالگی می‌افتند. پس از آن دندان‌های آسیاب در هر سنی ممکن است بیفتند، اما معمولا این اتفاق در سنین ۹ تا ۱۲ سالگی می‌افتد. دندان‌های نیش فک پایین احتمالاً بین ۹ تا ۱۲ سالگی و دندان‌های نیش بالا بین ۱۰ تا ۱۲ سالگی می‌افتند.
تا سن ۱۳ سالگی معمولا کودک تمام ۲۸ دندان دائمی بزرگسالی خود را دارد. چهار دندان عقل معمولا در سنین ۱۷ تا ۲۱ سالگی در می‌آیند.