تیم ملی والیبال ایران سرمربی جدیدش را شناخت. این تیم که بعد از شاهکار مدیریتی محمدرضا داورزنی در سپردن زمام امور فنی به دستان بهروز عطایی، از یکی از قدرت‌های دنیا تبدیل به تیمی معمولی در دنیا شد و جایگاهش را در بین برترین‌ها از دست داد، با تغییراتی مواجه شد. اول اینکه بهروز عطایی در میانه‌های مسیر انتخابی المپیک، قبل از آنکه به طور رسمی از کار برکنار شود، استعفایش را نوشت و رفت. بعد هم که نوبت به پایان دوران ریاست محمدرضا داورزنی رسید تا مدیریت والیبال، پیش از برگزاری انتخابات رئیس جدید، با سرپرستی وحید مرادی اداره شود.
او از روزی که کار را به دست گرفت وعده داد یک مربی بزرگ خارجی را به‌عنوان سرمربی معرفی خواهد کرد. در روز‌های نخست خبر از این داد که رزومه ۲۰ مربی مطرح خارجی در دنیا را در دست بررسی دارد، ولی هرچه زمان جلو رفت، گزینه‌هایش آب رفتند و سرانجام که مشخص شد، مطرح‌بودن آخرین گزینه است. دلیل؟ اسمی که به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی والیبال ایران معرفی شده، هر ویژگی داشته باشد، قطعا ویژگی یک سرمربی مطرح در دنیای والیبال را ندارد: موریس موتا پائز.
او در شرایطی قرار است در مأموریتی دشوار، تیم ملی والیبال ایران را به المپیک ۲۰۲۴ برساند که هرگز در رده ملی در تورنمنتی به‌دردبخور، مرد اول نیمکت نبوده و بیشتر به‌عنوان دستیار یا عضوی از کادر فنی فعالیت کرده است. بدون درنظرگرفتن دو تجربه سرمربیگری در تورنمنت‌های نه‌چندان مهم، دستیار اول بودن، بالاترین عنوانی است که پائز داشته است. البته که تعریف و تمجید‌های بی‌دلیل فدراسیون والیبال از این مربی هم نمی‌تواند چنین انتخابی را توجیه کند؛ به‌ویژه اینکه پائز اصلا مربی جوانی نیست و ۶۱ساله شده است. اینکه چنین مربی‌ای با این سن‌و‌سال چه انگیزه‌ای برای موفق‌کردن تیم ملی والیبال ایران دارد، یکی از آن دلایلی است که پاسخ روشنی برایش پیدا نمی‌شود.
ناگفته مشخص است که مسئولان فدراسیون والیبال در مذاکره با مربیان سرشناس به بن‌بست سفت و سختی خورده‌اند؛ چراکه خروجی پائز هرگز در مخیله هیچ‌کدام از افراد و مدیران جدید فدراسیون والیبال نمی‌گنجید. با این حال، آنها مدام با اشاره به این مورد که کار مذاکره با مربیان بزرگ گره دارد، رفته‌رفته سطح توقع را تقلیل داده و حالا با یکی از دستیاران دنیای والییال به توافق رسیده‌اند. فدراسیون پیش از این اسامی مطرحی را معرفی کرد و خبر داد که از آنها برنامه گرفته است، ولی بعد‌ها عنوان کرد عده‌ای در ایران با فرستادن پالس منفی به آنها، این چهره‌ها را از حضور در تیم ملی ایران سرد کرده‌اند.
بحث مالی هم دیگر موضوعی است که ظاهرا فدراسیون والیبال با آن چالش داشته و نتوانسته گزینه خوبی برای تیم ملی انتخاب کند. هرچه که هست، ولی انتخاب پائز آن‌قدر غافلگیرکننده است که خود فدراسیون هم حاضر نشده بیش از چهار ماه یعنی تا پایان بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس با او قرارداد ببندد. آن‌طور که سرپرست ریاست فدراسیون والیبال گفته این قرارداد در صورتی که پائز عملکرد خوبی داشته باشد می‌تواند تا سال ۲۰۲۸ تمدید شود. به هر روی در شرایطی که تیم ملی کار دشواری برای رسیدن به بازی‌های المپیک دارد، انتظار می‌رفت بعد از ماه‌ها سردرگمی، گزینه‌ای بهتر یا دست‌کم جوان و با‌انگیزه برای تیم انتخاب می‌شد تا شانس رسیدن به المپیک بیشتر شود. هرچند پائز هم حکم هندوانه سربسته را دارد و مشخص نیست در ادامه مسیر چه دستاوردی با تیم ملی والیبال ایران داشته باشد. این مربی قرار است اواخر فروردین به ایران بیاید.