ترکیبی از مکمل‌ها و داروها نیز وجود دارد که می‌تواند عوارض جانبی یا علائم خطرناکی ایجاد کند. مهم است که قبل از مصرف این موارد با یکدیگر از خطرات جانبی آنها اطلاع داشته باشید.
با افزایش سن و ظاهر شدن بیماری‌های مزمن، معمولاً افراد به دارو‌های تجویز شده توسط پزشک نیاز دارند. بسیاری از مردم همچنان از محصولات و مکمل‌های بدون نسخه برای رفع نیاز‌های سلامتی خود استفاده می‌کنند.
اگرچه استفاده از مکمل‌های غذایی و داروها، به‌ویژه در میان افراد مسن رایج است، اما کارشناسان می‌گویند که مصرف همزمان برخی داروها و مکمل‌ها می‌تواند عواقب خطرناک و حتی تهدیدکننده زندگی برای آنها داشته باشد.
مرکز ملی سلامت تکمیلی (NCCIH) می‌گوید که بسیاری از افراد مکمل‌ها و دارو‌های تجویزی یا بدون نسخه (OTC) را بدون آگاهی از تداخلات بالقوه خطرناک آنها با بکدیگر ترکیب می‌کنند.
دانیل کرامبل اسمیت، RDN، متخصص تغذیه در Top Nutrition Coaching گفت: «ترکیب برخی مکمل‌های غذایی و داروها می‌تواند منجر به اثرات مضر مختلفی از جمله کاهش اثربخشی دارو، افزایش خطر سمیت دارو، و عوارض جانبی غیرمنتظره شود.» اگر داروها و مکمل‌هایی مصرف می‌کنید، در اینجا ترکیب‌های بالقوه خطرناکی وجود دارد که کارشناسان می‌گویند باید از آنها آگاه باشید و از آنها اجتناب کنید.
مریلین تان، پزشک متخصص غدد درون ریز و داخلی و دانشیار بالینی پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد گفت: «برخی مکمل‌ها و ویتامین‌ها می‌توانند بر جذب یا متابولیسم دارو‌های تجویزی تأثیر بگذارند. موارد دیگری مانند ویتامین K وجود دارد که حتی می‌تواند با اثرات برخی داروها مقابله کند.»
در اینجا چند تعامل احتمالی وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید:
ویتامین B ۶ و لوودوپا: مصرف ویتامین B ۶ با لوودوپا دارویی برای بیماری پارکینسون، می‌تواند اثربخشی دارو را کاهش دهد. با این حال، برخی از دارو‌های لوودوپا همچنین حاوی کاربیدوپا هستند که می‌تواند این تداخل را خنثی کند. افرادی که از لوودوپا یا ژل روده لوودوپا-کاربیدوپا (LCIG) استفاده می‌کنند ممکن است دچار کمبود ویتامین B ۶ شوند که می‌تواند باعث کم خونی، افسردگی، نوروپاتی و سایر مسائل شود. پزشک ممکن است شما را تحت نظر داشته باشد و مکمل B ۶ را توصیه کند. اگر تحت نظر پزشک خود در زمینه مصرف LCIG هستید، مصرف ویتامین B ۶ اشکالی ندارد.
ویتامین K و دارو‌های رقیق کننده خون: ویتامین K می‌تواند اثرات دارو‌های رقیق کننده خون مانند وارفارین را خنثی کرده و احتمالاً اثربخشی آنها را کاهش دهد. اگر از دارو‌های رقیق کننده خون استفاده می‌کنید، قبل از مصرف مکمل‌های ویتامین K یا افزایش مصرف ویتامین K در رژیم غذایی با پزشک خود صحبت کنید.
دارو‌های جایگزین آهن یا کلسیم و هورمون تیروئید: برخی مکمل‌ها مانند آهن و کلسیم می‌توانند در جذب دارو‌های جایگزین هورمون تیروئید مانند لووتیروکسین اختلال ایجاد کنند. بهتر است این مکمل‌ها و دارو‌های جایگزین هورمون تیروئید را با فاصله حداقل چهار ساعت از یکدیگر مصرف کنید.
به گفته کرامبل اسمیت، ترکیبی از مکمل‌ها و داروها نیز وجود دارد که می‌تواند عوارض جانبی یا علائم خطرناکی ایجاد کند:
ویتامین C و آنتی اسید‌هایی که حاوی آلومینیوم هستند: ویتامین C جذب آلومینیوم را از آنتی اسید‌ها (دارو‌هایی مانند Tums) که اسید معده را خنثی می‌کند و به تسکین سوزش سر دل یا سوء هاضمه کمک می‌کند، افزایش می‌دهد. با این حال، مصرف ویتامین C و آنتی اسید‌ها با هم می‌تواند منجر به سطوح سمی آلومینیوم در بدن شود. بنابراین، آنها باید حداقل دو ساعت از هم مصرف شوند.
ویتامین E و دارو‌های رقیق کننده خون: وقتی ویتامین E با دارو‌های رقیق کننده خون مانند وارفارین مصرف شود، خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. اگر رقیق کننده خون مصرف می‌کنید، قبل از شروع مصرف ویتامین E با پزشک مشورت کنید.
خار مریم و دارو‌های مختلف: مکمل‌های خارمریم می‌توانند با بسیاری از داروها از جمله دارو‌های ضد افسردگی، قرص‌های ضد بارداری و رقیق کننده‌های خون تداخل داشته باشند. خار مریم می‌تواند اثربخشی این داروها را کاهش دهد و مخلوط کردن آنها می‌تواند اثرات مضری ایجاد کند.
گلدن سیل و دارو‌های انعقاد خون: مکمل‌های گلدن‌سیل می‌توانند با برخی داروها از جمله دارو‌های لخته‌کننده تداخل داشته باشند. این تداخل ممکن است توانایی بدن برای لخته شدن خون را کاهش دهد که می‌تواند منجر به خونریزی یا کبودی شود. با توجه به جدی بودن این تداخل، اغلب توصیه می‌شود از مصرف همزمان دارو‌های گلدن سیل و انعقاد خون خودداری کنید.
جینکو بیلوبا و دارو‌های رقیق کننده خون: جینکو بیلوبا همچنین می‌توانند خطر خونریزی را در صورت مصرف با دارو‌های رقیق کننده خون مانند وارفارین یا آسپرین افزایش دهند.
ریشه شیرین بیان و دارو‌های ادرارآور یا دارو‌های فشار خون: مکمل‌های حاوی ریشه شیرین بیان می‌توانند با دارو‌های ادرارآور و دارو‌های فشار خون تداخل داشته باشند و عوارض جانبی آنها را بدتر کنند یا حتی باعث ایجاد مشکلات جدی مانند عدم تعادل پتاسیم یا نوسانات فشار خون در بدن شوند.
اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید و به اضافه کردن مکمل به روتین روزانه خود فکر می‌کنید، با پزشک خود صحبت کنید.
اگر برای شما دارو تجویز می‌شود و برای استفاده از مکمل‌ها برنامه ریزی می‌کنید، زمان بندی نکته بسیار مهمی است. به عنوان مثال دارو‌های هورمونی تیروئید باید با معده خالی مصرف شوند و حداقل چهار ساعت از مکمل‌ها فاصله داشته باشند، به خصوص اگر حاوی کلسیم و آهن باشند.
تان افزود: «سایر دارو‌های غدد درون ریز مانند داروی پوکی استخوان فوزاماکس و داروی دیابت ریبلسوس باید با معده خالی مصرف شوند و حداقل ۳۰ دقیقه از سایر داروها جدا مصرف شوند.»
برای جلوگیری از فعل و انفعالات احتمالی، کرامبل اسمیت توصیه می‌کند در مورد ویژگی‌های زمان بندی دوز‌های دارویی با پزشک صحبت کنید. به عنوان یک قاعده کلی، هنگام مصرف مکمل‌ها و دارو‌های خود حداقل دو ساعت بین مصرف آنها، فاصله بگذارید.
پزشک شما می‌تواند شما را راهنمایی کند که از چه ترکیباتی اجتناب کنید و چگونه از مکمل‌ها با داروها استفاده کنید.
به طور کلی، این هرگز ایده بدی نیست که به پزشک اطلاع دهید که آیا به آزمایش دارو یا مکمل جدیدی فکر می‌کنید، زیرا لزوماً از خطرات احتمالی آن اطلاعی ندارید.
کرامبل اسمیت گفت: «مکمل‌ها بی ضرر به نظر می‌رسند، اما اگر می‌خواهید مکمل جدیدی را شروع کنید، واقعا مهم است که با یک متخصص مشورت کنید.»
همچنین می‌توانید هنگام مصرف دارو‌های خود از داروساز در مورد ترکیب دارو و مکمل سؤال کنید. داروسازان آموزش دیده اند و می‌توانند در مورد تداخلات دارویی، از جمله مواردی که می‌تواند با مکمل‌های غذایی رخ دهد، به شما اطلاعات کافی را منتقل کنند. آنها همچنین به پایگاه داده‌ها و ابزار‌های جامعی دسترسی دارند که به آنها امکان می‌دهد تعاملات احتمالی را بررسی کنند.
یک داروساز می‌تواند به شما در مورد نحوه استفاده ایمن از مکمل‌ها، بررسی تداخلات، پیشنهاداتی در مورد زمان‌بندی دوز‌های شما، یا ارائه جایگزین‌هایی به شما کمک کند. در برخی موارد، یک داروساز ممکن است بتواند تنظیم دوز را پیشنهاد دهد که می‌تواند به شما در جلوگیری از تداخل کمک کند.
مهم است که به داروساز فهرست کاملی از همه چیز‌هایی که مصرف می‌کنید، از دارو‌های تجویزی گرفته تا محصولات و مکمل‌های OTC، بدهید، زیرا این اطلاعات به او کمک می‌کند دقیق‌ترین ارزیابی را انجام دهد.
همچنین چندین پایگاه داده و ابزار آنلاین از منابع معتبر وجود دارد که می‌توانید از آنها برای بررسی تداخلات احتمالی داروها و مکمل‌ها به تنهایی استفاده کنید، از جمله:
MedlinePlus: این وب سایت توسط مؤسسه ملی بهداشت (NIH) حمایت می‌شود و توسط کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده مدیریت می‌شود. اطلاعات زیادی در مورد داروها از جمله تداخلات احتمالی بین آنها ارائه می‌دهد.
مرکز ملی سلامت تکمیلی (NCCIH): وب سایت NCCIH توصیه‌های کلی در مورد استفاده ایمن از مکمل‌ها ارائه می‌دهد و مروری بر گیاهان و مکمل‌های خاص ارائه می‌دهد.
Drugs.com: این وب سایت یک منبع جامع برای بررسی تداخلات دارویی، گیاهان دارویی و مکمل‌ها است. می‌توانید نام داروها و یا مکمل‌هایی را که مصرف می‌کنید وارد کنید و هر گونه تداخلات شناخته شده را به شما نشان می‌دهد.
اگرچه این منابع می‌توانند اطلاعات مفیدی را ارائه دهند، اما جایگزین توصیه‌های پزشکی حرفه‌ای نیستند. همیشه قبل از شروع، توقف، یا تغییر رژیم دارو یا مکمل خود با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
با افزایش سن و ظاهر شدن بیماری‌های مزمن، معمولاً افراد به دارو‌های تجویز شده توسط پزشک نیاز دارند. بسیاری از مردم همچنان از محصولات و مکمل‌های بدون نسخه برای رفع نیاز‌های سلامتی خود استفاده می‌کنند.
اگرچه استفاده از مکمل‌های غذایی و داروها، به‌ویژه در میان افراد مسن رایج است، اما کارشناسان می‌گویند که مصرف همزمان برخی داروها و مکمل‌ها می‌تواند عواقب خطرناک و حتی تهدیدکننده زندگی برای آنها داشته باشد.
مرکز ملی سلامت تکمیلی (NCCIH) می‌گوید که بسیاری از افراد مکمل‌ها و دارو‌های تجویزی یا بدون نسخه (OTC) را بدون آگاهی از تداخلات بالقوه خطرناک آنها با بکدیگر ترکیب می‌کنند.
دانیل کرامبل اسمیت، RDN، متخصص تغذیه در Top Nutrition Coaching گفت: «ترکیب برخی مکمل‌های غذایی و داروها می‌تواند منجر به اثرات مضر مختلفی از جمله کاهش اثربخشی دارو، افزایش خطر سمیت دارو، و عوارض جانبی غیرمنتظره شود.»
اگر داروها و مکمل‌هایی مصرف می‌کنید، در اینجا ترکیب‌های بالقوه خطرناکی وجود دارد که کارشناسان می‌گویند باید از آنها آگاه باشید و از آنها اجتناب کنید.
مریلین تان، پزشک متخصص غدد درون ریز و داخلی و دانشیار بالینی پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد گفت: «برخی مکمل‌ها و ویتامین‌ها می‌توانند بر جذب یا متابولیسم دارو‌های تجویزی تأثیر بگذارند. موارد دیگری مانند ویتامین K وجود دارد که حتی می‌تواند با اثرات برخی داروها مقابله کند.»
در اینجا چند تعامل احتمالی وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید:
ویتامین B ۶ و لوودوپا: مصرف ویتامین B ۶ با لوودوپا دارویی برای بیماری پارکینسون، می‌تواند اثربخشی دارو را کاهش دهد. با این حال، برخی از دارو‌های لوودوپا همچنین حاوی کاربیدوپا هستند که می‌تواند این تداخل را خنثی کند. افرادی که از لوودوپا یا ژل روده لوودوپا-کاربیدوپا (LCIG) استفاده می‌کنند ممکن است دچار کمبود ویتامین B ۶ شوند که می‌تواند باعث کم خونی، افسردگی، نوروپاتی و سایر مسائل شود. پزشک ممکن است شما را تحت نظر داشته باشد و مکمل B ۶ را توصیه کند. اگر تحت نظر پزشک خود در زمینه مصرف LCIG هستید، مصرف ویتامین B ۶ اشکالی ندارد.
ویتامین K و دارو‌های رقیق کننده خون: ویتامین K می‌تواند اثرات دارو‌های رقیق کننده خون مانند وارفارین را خنثی کرده و احتمالاً اثربخشی آنها را کاهش دهد. اگر از دارو‌های رقیق کننده خون استفاده می‌کنید، قبل از مصرف مکمل‌های ویتامین K یا افزایش مصرف ویتامین K در رژیم غذایی با پزشک خود صحبت کنید.
دارو‌های جایگزین آهن یا کلسیم و هورمون تیروئید: برخی مکمل‌ها مانند آهن و کلسیم می‌توانند در جذب دارو‌های جایگزین هورمون تیروئید مانند لووتیروکسین اختلال ایجاد کنند. بهتر است این مکمل‌ها و دارو‌های جایگزین هورمون تیروئید را با فاصله حداقل چهار ساعت از یکدیگر مصرف کنید.
به گفته کرامبل اسمیت، ترکیبی از مکمل‌ها و داروها نیز وجود دارد که می‌تواند عوارض جانبی یا علائم خطرناکی ایجاد کند:
ویتامین C و آنتی اسید‌هایی که حاوی آلومینیوم هستند: ویتامین C جذب آلومینیوم را از آنتی اسید‌ها (دارو‌هایی مانند Tums) که اسید معده را خنثی می‌کند و به تسکین سوزش سر دل یا سوء هاضمه کمک می‌کند، افزایش می‌دهد. با این حال، مصرف ویتامین C و آنتی اسید‌ها با هم می‌تواند منجر به سطوح سمی آلومینیوم در بدن شود. بنابراین، آنها باید حداقل دو ساعت از هم مصرف شوند.
ویتامین E و دارو‌های رقیق کننده خون: وقتی ویتامین E با دارو‌های رقیق کننده خون مانند وارفارین مصرف شود، خطر خونریزی را افزایش می‌دهد. اگر رقیق کننده خون مصرف می‌کنید، قبل از شروع مصرف ویتامین E با پزشک مشورت کنید.
خار مریم و دارو‌های مختلف: مکمل‌های خارمریم می‌توانند با بسیاری از داروها از جمله دارو‌های ضد افسردگی، قرص‌های ضد بارداری و رقیق کننده‌های خون تداخل داشته باشند. خار مریم می‌تواند اثربخشی این داروها را کاهش دهد و مخلوط کردن آنها می‌تواند اثرات مضری ایجاد کند.
گلدن سیل و دارو‌های انعقاد خون: مکمل‌های گلدن‌سیل می‌توانند با برخی داروها از جمله دارو‌های لخته‌کننده تداخل داشته باشند. این تداخل ممکن است توانایی بدن برای لخته شدن خون را کاهش دهد که می‌تواند منجر به خونریزی یا کبودی شود. با توجه به جدی بودن این تداخل، اغلب توصیه می‌شود از مصرف همزمان دارو‌های گلدن سیل و انعقاد خون خودداری کنید.
جینکو بیلوبا و دارو‌های رقیق کننده خون: جینکو بیلوبا همچنین می‌توانند خطر خونریزی را در صورت مصرف با دارو‌های رقیق کننده خون مانند وارفارین یا آسپرین افزایش دهند.
ریشه شیرین بیان و دارو‌های ادرارآور یا دارو‌های فشار خون: مکمل‌های حاوی ریشه شیرین بیان می‌توانند با دارو‌های ادرارآور و دارو‌های فشار خون تداخل داشته باشند و عوارض جانبی آنها را بدتر کنند یا حتی باعث ایجاد مشکلات جدی مانند عدم تعادل پتاسیم یا نوسانات فشار خون در بدن شوند.
اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید و به اضافه کردن مکمل به روتین روزانه خود فکر می‌کنید، با پزشک خود صحبت کنید.
اگر برای شما دارو تجویز می‌شود و برای استفاده از مکمل‌ها برنامه ریزی می‌کنید، زمان بندی نکته بسیار مهمی است. به عنوان مثال دارو‌های هورمونی تیروئید باید با معده خالی مصرف شوند و حداقل چهار ساعت از مکمل‌ها فاصله داشته باشند، به خصوص اگر حاوی کلسیم و آهن باشند.
تان افزود: «سایر دارو‌های غدد درون ریز مانند داروی پوکی استخوان فوزاماکس و داروی دیابت ریبلسوس باید با معده خالی مصرف شوند و حداقل ۳۰ دقیقه از سایر داروها جدا مصرف شوند.»
برای جلوگیری از فعل و انفعالات احتمالی، کرامبل اسمیت توصیه می‌کند در مورد ویژگی‌های زمان بندی دوز‌های دارویی با پزشک صحبت کنید. به عنوان یک قاعده کلی، هنگام مصرف مکمل‌ها و دارو‌های خود حداقل دو ساعت بین مصرف آنها، فاصله بگذارید.
پزشک شما می‌تواند شما را راهنمایی کند که از چه ترکیباتی اجتناب کنید و چگونه از مکمل‌ها با داروها استفاده کنید.
به طور کلی، این هرگز ایده بدی نیست که به پزشک اطلاع دهید که آیا به آزمایش دارو یا مکمل جدیدی فکر می‌کنید، زیرا لزوماً از خطرات احتمالی آن اطلاعی ندارید.
کرامبل اسمیت گفت: «مکمل‌ها بی ضرر به نظر می‌رسند، اما اگر می‌خواهید مکمل جدیدی را شروع کنید، واقعا مهم است که با یک متخصص مشورت کنید.»
همچنین می‌توانید هنگام مصرف دارو‌های خود از داروساز در مورد ترکیب دارو و مکمل سؤال کنید. داروسازان آموزش دیده اند و می‌توانند در مورد تداخلات دارویی، از جمله مواردی که می‌تواند با مکمل‌های غذایی رخ دهد، به شما اطلاعات کافی را منتقل کنند. آنها همچنین به پایگاه داده‌ها و ابزار‌های جامعی دسترسی دارند که به آنها امکان می‌دهد تعاملات احتمالی را بررسی کنند.
یک داروساز می‌تواند به شما در مورد نحوه استفاده ایمن از مکمل‌ها، بررسی تداخلات، پیشنهاداتی در مورد زمان‌بندی دوز‌های شما، یا ارائه جایگزین‌هایی به شما کمک کند. در برخی موارد، یک داروساز ممکن است بتواند تنظیم دوز را پیشنهاد دهد که می‌تواند به شما در جلوگیری از تداخل کمک کند.
مهم است که به داروساز فهرست کاملی از همه چیز‌هایی که مصرف می‌کنید، از دارو‌های تجویزی گرفته تا محصولات و مکمل‌های OTC، بدهید، زیرا این اطلاعات به او کمک می‌کند دقیق‌ترین ارزیابی را انجام دهد.
همچنین چندین پایگاه داده و ابزار آنلاین از منابع معتبر وجود دارد که می‌توانید از آنها برای بررسی تداخلات احتمالی داروها و مکمل‌ها به تنهایی استفاده کنید، از جمله:
MedlinePlus: این وب سایت توسط مؤسسه ملی بهداشت (NIH) حمایت می‌شود و توسط کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده مدیریت می‌شود. اطلاعات زیادی در مورد داروها از جمله تداخلات احتمالی بین آنها ارائه می‌دهد.
مرکز ملی سلامت تکمیلی (NCCIH): وب سایت NCCIH توصیه‌های کلی در مورد استفاده ایمن از مکمل‌ها ارائه می‌دهد و مروری بر گیاهان و مکمل‌های خاص ارائه می‌دهد.
Drugs.com: این وب سایت یک منبع جامع برای بررسی تداخلات دارویی، گیاهان دارویی و مکمل‌ها است. می‌توانید نام داروها و یا مکمل‌هایی را که مصرف می‌کنید وارد کنید و هر گونه تداخلات شناخته شده را به شما نشان می‌دهد.
اگرچه این منابع می‌توانند اطلاعات مفیدی را ارائه دهند، اما جایگزین توصیه‌های پزشکی حرفه‌ای نیستند. همیشه قبل از شروع، توقف، یا تغییر رژیم دارو یا مکمل خود با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
منبع: سلامت نیوز