جواد منصوری حجم روابط دو کشور ایران و چین ظرف یکی دو سال آینده را حدود ۴۰ میلیارد دلار و در چهار پنج سال آینده بین ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلار پیش بینی کرد.
به گزارش تسنیم، سفیر اسبق ایران در چین در مورد دستاورد‌های اقتصادی سفر رئیس جمهور به کشور چین اظهارکرد: دو کشور ایران و چین واقع در شرق و غرب آسیا از گذشته‌های دور ارتباطاتی داشتند و به لحاط تجاری و فرهنگی برای یکدیگر شناخته شده بودند.
وی با بیان اینکه سرعت گسترش روابط دو کشور در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در حد بالایی بود افزود: در سال‌های اخیر به دلیل اینکه هر دو کشور تحت فشار و چالش شدید اروپا و آمریکا قرار گرفتند رابطه این دو به لحاط اقتصادی و صنعتی و تجاری و سیاسی و بین المللی حائز اهمیت شد و سفر آیت الله رئیسی به پکن نیز به شدت مورد توجه رسانه‌های مختلف سیاسی دنیا قرار گرفت.
سفیر اسبق ایران در چین خاطر نشان کرد: اروپا و آمریکا از این سفر ناراضی هستند و علتش هم این است که طبیعتاً زمینه‌های همکاری و توافقات گسترده بین ایران و چین و امکانات دو طرف برای مبادله و تعامل زیاد است.
منصوری حجم روابط دو کشور ظرف یکی دو سال آینده را حدود ۴۰ میلیارد دلار و در چهار پنج سال آینده ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلار پیش بینی کرد و افزود: این موضوع از ابعاد فنی و اقتصادی و تجاری و توسعه روابط علمی فنی برای هر دو طرف اهمیت بالایی دارد.
وی با بیان اینکه دولت چین با هرگونه سیاست یک جانبه گرایی، تحریم‌های غیرقانونی و دخالت در امور داخلی دیگران مخالف است و این مطلوب ایران است گفت: به همین دلیل هم ما طی چند دهه گذشته توانستیم بدون مشکل و محدودیت روابط را توسعه دهیم.
سفیر اسبق ایران در چین تصریح کرد: روابط ایران با چین علیه روابط کشور ثالثی نیست؛ ما بر اساس منافع ملی با چین همکاری داریم و با هر دولت و کشور دیگری که تمایل داشته باشد نیز آمادگی همکاری را داریم.
رابطه ایران و چین ضدیتی با روابطی دیگر کشور‌ها ندارد، اما اروپا و آمریکا، چون مخالف روابط دوستانه ایران و چین هستند در روز‌های اخیر شایعات و اخبار‌های دروغی را منتشر می‌کنند.
منصوری معتقد است که سفر رئیس جمهور ایران به کشور چین از نظر راه اندازی ترانزیت شرق و غرب آسیا و در ادامه هم اروپا برای ایران اهمیت ویژه‌ای دارد.
وی متذکر شد: دولت‌های ما متأسفانه دولت‌های نفتی هستند و این مسئله خود به خود تأثیر خودش را بر روابط اقتصادی تجاری گذاشته و می‌گذارد. دستگاه‌های دولتی غالباً دچار بی ثباتی در مدیریت و سیاست‌ها هستند ما نتوانستیم از ظرفیت‌های اقتصادی دنیا در جهت تقویت اقتصاد خود استفاده کنیم لذا نیازمند تقویت بخش خصوصی و تربیت رایزنان قوی هستیم.