فرارو- مردی که همین چند وقت قبل (تیر ماه) با چهره‌ای پریشان ماجرای بازداشت و زندانی شدن فرزندش را به جرم مسائل امنیتی (همکاری با گروهک منافقین) برای رسانه‌ها نقل می‌کرد و بسیار عاجزانه از مشکل جسمی و روحی و البته گول خورده بودن فرزنداش سخن می‌گفت، امروز از فاصله بسیار زیاد بین دستگیری عوامل ناآرامی‌ها تا اعدام آن‌ها سخن می‌گوید.
به گزارش فرارو، سید مصطفی میرسلیم درخواست کرده که بازداشت شدگان ناآرامی‌های باید در فاصله ۵ یا ۱۰ روز بعد از دستگیری اعدام شوند. البته گفته، منتها قوه قضائیه روال خودش را دارد و آیین دادرسی باید تکمیل شود. گویا وزیر ارشاد دولت دوم هاشمی رفسنجانی و نامزد رسمی حزب مؤتلفه در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶، فراموش کرده یک سوزن به خود بزند و یک جوال‌دوز به دیگران! انگار او چنان غرق در فضای ناآرامی‌ها کشور شده که سریع‌تر از هر دادرسی قانونی خواهان اعدام دیگران است، اما فرزند خودش تنها گول خورده؛ همین منافقین گول‌اش زده‌اند! میرسلیم خطاب به فرزنداش گفته بود از دیدگاه من، زندان، مجازات مناسبی برای فردی با این شرایط ضعیف نیست، اما ظاهرا برای فرزند دیگران ماجرا ۱۸۰ درجه متفاوت است!
درخواست اعدام برای بازداشت‌شدگان ناآرامی‌ها از سوی آقای میرسلیم، جدیدترین حاشیه‌سازی او است، اما این نماینده مجلس قبل‌تر نیز حاشیه‌های عجیب دیگری را خلق کرده که در ادامه به آن‌ها پرداخته می‌شود.
مصطفی میرسلیم به عنوان یکی از اعضای حزب موتلفه سابقه‌ای طولانی در پست‌ها و مناصب دولتی در سال‌های بعد از انقلاب داشته است، اما در جدی‌ترین زمان، برای اولین بار در جریان مناطره‌های انتخاباتی سال ۱۳۹۶ بود که او و حاشیه‌هایش در کانون توجه افکار عمومی و رسانه‌ها قرار گرفت.
در جریان مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری برای برگزیدن رئیس پاستور در دولت دوازدهم، میرسلیم نامزد رسمی حزب مؤتلفه بود. او با توپی پر در مناظره‌ها شرکت می‌کرد تا عملکرد دولت حسن روحانی را در سال‌های ۹۲ تا ۹۶ به چالش بکشد. در این بین مهم‌ترین جمله او «اینو چی می‌گی آقای روحانی؟!» بود که به شکلی بی‌سابقه در فضای مجازی و رسانه‌ای شهرت پیدا کرده بود.
او هر بار احساس می‌کرد که حرفی جدی را بر زبان رانده یا ایرادی بزرگ را از عملکرد دولت یازدهم عنوان کرده، لافاصله می‌گفت: «اینو چی می‌گی آقای روحانی؟!» این جمله در آن مقطع بازتاب گسترده‌ای را در جامعه داشت و طرفداران میر سلیم از آن به عنوان مناظره‌های کوبنده میرسلیم یا پاسخ‌های محکم میرسلیم به روحانی یاد می‌کردند.
در اواخر تیر ماه امسال بود که مصطفی میرسلیم درخصوص ماجرای بازداشت پسرش به اتهام همکاری با منافقین توضیحاتی را ارائه کرد. او در این خصوص گفت: پسرش «سید مهدی میرسلیم»، را ظاهراً پس از دو سال مراقبت، در تیرماه ١٣٩٨ بازداشت و در بهمن ۱۳۹۸ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به پنج سال حبس محکوم کردند که پس از درخواست تجدید نظر و قطعی شدن حکم، در بهمن ١٣٩٩ به زندان اوین برده شد. در هنگام دستگیری او، با اطلاعاتی که مأموران امنیتی به من دادند متوجه مسائلی که او را گرفتار کرده بود، شدم و فکر می‌کنم که اگر زودتر متوجه این مسائل شده بودم، با تنبیه مختصری می‌توانستم او را از از این وضعیت نجات دهم.
میرسلیم در بخش‌های دیگر از اظهاراتش تاکید کرد: «مهدی البته فاقد هرگونه اطلاعات طبقه بندی بوده و منافقین موفقیتی جز به دام انداختن او به دست نیاورده‌اند. نقطه ضعف او که از بدو تولد با او بوده هم مسألۀ جسمی است و هم روحی. من و مادرش هم بسیار تلاش کردیم تا این نقاط ضعف بر شخصیت او اثر نگذارد، ولی بسیار عاطفی و ساده‌لوح و سست اراده است و این ضعف موجب ناتوانی در تأمین وضعیت معیشتی او شده و منافقین با استفاده از همین موارد توانستند او را جذب کنند و به انحراف بکشانند و مأموران امنیتی نیز گمان برده بودند او عنصر اثرگذاری است و در دوران بازجویی متوجه شد به دام افتاده و شب و روز را با اشک می‌گذراند و هم‌بندی‌هایش او را وادار کردند قرص آرام‌بخش مصرف کند و ضعف جسمانی‌اش تشدید بشود و حتی تعادلش را از دست بدهد.»
بنابر اظهارات میرسلیم، مهدی درخواست عفو کرده بود که با ملاحظه رفتار و شرائط او نیمی از مدت حبس او مشمول عفو شد. اما نکته قابل تامل این است که میر سلیم در همین مقطع گفته بود: «به نظر من، دستگاه قضا باید این نکته را در نظر بگیرد که زندان، مجازات مناسبی برای فردی با این شرایط ضعیف نیست؛ آن هم زندانی که در شرایط کنونی امکان طبقه‌بندی زندانیان در آن به نحو شایسته وجود ندارد.»
در مجموع، دومین حاشیه بزرگ و شاید مهم‌ترین آن‌ها همین ماجرای بازداشت و زندانی شدن پسرش به جرم همکاری با گروهک منافقین بود که بازتاب گسترده‌ای را در میان رسانه‌ها به همراه داشت.
دیگر حاشیه‌سازی بزرگ نماینده مجلس دوازدهم، مربوط به ماجرای لخت مادرزاد دیدن برخی افراد در خیابان قبل از آغاز ناآرامی‌های اخیر کشور است. در ابتدای آبان ماه بود که سیدمصطفی میرسلیم درباره شرایط موجود و لزوم پایبندی به قوانینی مثل حجاب اجباری گفت: «نظام جمهوری اسلامی ایران، دارای قانون اساسی و احکام شرعی است که باید به آن عمل کرد. باید قانون را محترم شمرد، وگرنه زیرآب نظام زده می‌شود. بنده در چند ماه پیش و در چند مورد، آن هم پیش از شکل‌گیری ناآرامی‌ها، افرادی را در خیابان دیدم که لخت مادرزاد بودند. این اتفاقات نشان می‌داد که دشمنان نظام برای ضربه‌زدن به حاکمیت، برنامه داشتند، زیرا ریشه انقلاب اسلامی، فرهنگی و معنوی است.» این اظهارات میر سلیم نیز در سطحی گسترده از سوی کاربران فضای مجازی و رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفت.
دیگر حاشیه بزرگ این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، مخالفت سرسختانه او در موضوع واردات خودرو‌های خارجی به کشور است. در اوایل سال جاری (فروردین) به شکل جدی موضوع واردات خودرو خارجی به کشور با موافق دولت و مجلس مطرح شد، اما میرسلیم به شکلی بی‌سابقه با این تصمیم مخالفت کرد و از کیفیت خودرو‌های ساخت داخل دفاع کرد.
میرسلیم ۵ دلیل برای مخالفت با واردات خودرو اعلام کرد. اول این‌که به دلیل توقف تبادلات تجاری عادی با خودروسازان خارجی در بخش تولید مشترک مجبوریم از طریق واردکنندگان غیر رسمی و دلالان دسته چندم کشور‌های همسایه اقدام کنیم که با قیمت‌های گران تمام می‌شود و صرفه اقتصادی ندارد. دوم، واردات ۷۰ هزار دستگاه تاثیری بر قیمت‌های غیر عادلانه بازار و رفع انحصار در این صنعت نخواهد داشت و در عمل باعث ویژه خواری حدود ۶۰ هزار میلیارد تومانی دلالان و واسطه‌ها می‌شد.
سوم، با در نظر گرفتن قیمت ارز در کشور، حقوق گمرکی و تعرفه واردات خودرو، قطعا واردات خودرو‌های اقتصادی و رده متوسط سود سرشاری برای واردکنندگان نخواهد داشت. چهارم این‌که با توجه به شرایط خاص ارزی کشور و دشواری‌هایی که در زمینه تامین ارز برای تامین مایحتاج اساسی و دارویی وجود دارد، قطعا اولویت تخصیص ارز باید با کالا‌های اساسی و دارویی شهروندان باشد. دلیل پنجم نیز این بود که منطقی است که منابع ارزی محدودمان برای خرید و وارد کردن فناوری‌های نوین صنعت خودرو مانند فن آوری‌های دوستدار محیط زیست، و... به کار گرفته شود. استدلال‌های میرسلیم در ابتدای سال جاری نیز بسیار حاشیه‌ساز شد و بسیاری از مسئولان و ناظران وزه خودرو و اقتصاد به گفته‌های این نماینده مجلس پاسخ دادند.
تیر ماه امسال بود که انتشار عکسی از سید مصطفی میرسلیم در صحن مجلس با کفش ریباک (Reebok) از برند‌های معروف ورزشی آمریکایی خبرساز شد. در حالت عادی پوشیدن چنین کفش خارجی‌ای با هر برندی نمی‌توانست چندان جنجال‌ساز باشد، اما این‌که شخصی هم‌چون میرسلیم که خود را نماد دفاع از محصولات ملی و ضدیت با آمریکا معرفی می‌کند، موجب خبرساز شدن این عکس شد.
در واقع، دلیل اصلی انتقاد‌ها این بود که میرسلیم چندی پیش در اظهاراتی به دفاع از خودروسازان داخلی پرداخته و بر الزام حمایت و استفاده از خودروی ملی تاکید کرده بود. او که بر استفاده از تولیدات داخلی و مقابله با واردات تاکید کرده بود، انتشار این تصویر با کفش آمریکایی انتقادات بسیاری را علیه او برانگیخت.
همین امر موجب شد که حتی او ناچار شود در توئیتی به انتقادات واکنش نشان دهد و بنویسد: «پوشیدن کفش کتانی خارجی ولو هدیه‌ای باشد از سال‌های قبل، در صحن مجلس، کار موجهی نیست. اصالت با تولیدات داخلی و تشویق آن است حتی اگر برترین کیفیت را نداشته باشد.»
یه جوال دوز به خودت بزن