فرارو- صبح روز ۲۱ مهرماه ۱۴۰۱ جدیدترین دیوار نگاره میدان ولیعصر (عج) با محوریت زن رونمایی شد.
به گزارش فرارو، در این دیوار نگاره جدید که در ضلع شمال غربی میدان ولیعصر تهران نصب شده نمایی از "بانوان مفاخر ایرانی" به نمایش گذاشته شده است.
چهرههایی همچون سیمین دانشور، پروین اعتصامی فاطمه معتمد آریا، مریلا زارعی، پروانه کاظمی، مینو محرز، توران میرهادی، ایران درودی، مریم میرزاخانی، فروغ فرخزاد، ژاله علو و... در این دیوار نگاره تصاویرشان دیده میشود.
تصویر برخی نمایندگان مجلس از جمله فاطمه رهبر نیز در این طرح وجود دارد.
این دیوار نگاره جدید بازتاب گستردهای در شبکههای اجتماعی داشته است. برخی کاربران میگویند تا پیش از این فقط نقش «مادری» برای زنان به رسمیت شناخته میشد، اما حالا تصویر مفاخر زن بر دیوار شهر نصب میشود.
برخی دیگر اشاره کردهاند که پیشتر در دیوارنگارههای میدان، ولی عصر تصاویر زنان سانسور شده است.
عدهای هم میگویند صلاحیت این زنان از سوی نظام تائید شده که تصویرشان بر دیوار شهر نصب شده است.
با این حال تعدادی از چهرههایی که تصویرشان در این دیواره نگاره وجود دارد از این موضوع اعتراض کردهاند.
پروانه کاظمی، کوهنورد ایرانی فاتح اورست در واکنش به انتشار تصویرش در دیوارنگاره میدان ولیعصر گفت: «شرم باد که فقط برای سواستفاده، نام و تصویر ما زنان ایران استفاده میشود!»
وی افزود: «بسیار از دیدن عکسم در این نگاره در حالی که تصویر زنان و مردان خونآلود میهنم در همین خیابانها نقش میبندد خشمگینم.»
فاطمه معتمدآریا نیز با انتشار ویدئویی اعتراض شدید خود را به اقدام سازمان فرهنگی و هنری اوج مطرح کرد. مرضیه برومند هم نسبت به این موضوع معترض و خواستار حذف عکسش شد.
لختی پاپتی ان
زن در ایران پیش از این گویی که ایرانی نبود ،
پیشهاش جز تیرهروزی و پریشانی نبود .
زندگی و مرگش اندر کنجِ عزلت میگذشت ،
زن چه بود آن روزها گر زآن که زندانی نبود !؟
کس چو زن اندر سیاهی قرنها منزل نکرد ،
کس چو زن در معبدِ سالوس قربانی نبود .
در عدالتخانه انصاف زن شاهد نداشت ،
در دبستانِ فضیلت زن دبستانی نبود .
در قفس میآرمید و در قفس میداد جان ،
در گلستان نام از این مرغِ گلستانی نبود .
عیبها را جامهٔ پرهیز پوشاندهست و بس ،
جامهٔ عجب و هوی بهتر ز عریانی نبود .
چشم و دل را پرده میبایست اما از عفاف ،
چادرِ پوسیده بنیادِ مسلمانی نبود !
خسروا ! دستِ توانای تو آسان کرد کار ،
ورنه در این کارِ سخت امیدِ آسانی نبود .
شه نمیشد گر در این گمگشته کشتی ناخدای ،
ساحلی پیدا از این دریای طوفانی نبود .
باید این انوار را پروین ! به چشمِ عقل دید ،
مِهرِ رخشان را نشاید گفت نورانی نبود !!!
به خاطرِ همین شعرش چن سال پیش یه عده ارزشی کلنگ برداشته بودن رفته بودن سرِ قبرش !!!!!!!!
چه ایده های نابی تراوش میکنی
چقدر درست
چقدر کاربلد