روزنامه جوان با انتقاد از افرادی که معتقدند هیات‌های عزاداراری نباید جای بحث‌های جناحی سیاسی باشد، نوشت: هنوز هم افراد و گروه‌هایی هستند که معتقدند هیئت جای حرف‌های سیاسی نیست. در واقع آن‌ها معتقدند مردم باید صرفاً چند صباحی در مکانی مشخص دور هم جمع شوند و بر مظلومیت اباعبدالله گریه کنند و بروند دنبال کارشان!
این گروه که همواره در اقلیت بودند در حالی برای امام حسین (ع) عزاداری می‌کنند که نسبت به فرآیند و پروسه‌ای که منجر به شهادت ایشان و اسارت اهل بیت پیغمبر شد، توجهی ندارند و از روی تسامح یا تجاهل که ریشه در معتقدات برخی فرق منحرف اسلامی مانند جبریون و حتی وهابیون دارد، صرفاً گریه برای امام مظلوم را وارد می‌دانند و تأسی به اقدام ایشان در مواجهه با ظلم و ظالم را به غلط مصادف با سیاسی کردن قیام اباعبدالله قلمداد می‌کنند.
در مقابل طرفداران اقلیت این نگاه، این تفکر غالب وجود دارد که هیئت امام حسین (ع) اگر سیاسی نباشد، اساساً ابتنای ماهیت و اصالتش مخدوش و مجعول است. استناد این گروه به اقدام امام حسین (ع) در معرفی و تبیین حاکم و حکومت ظالم باید با تطبیق آن بر روزگار حال و فعلی، شمر و یزید زمانه را به جامعه معرفی و به مقابله و جهاد علیه آن اقدام کند.
در مقابل حامیان عزاداری سکولار معتقدند سیاست، ناپاکی‌ها و پلشتی‌هایی دارد که وجودش در هیئت به این مکان نورانی لطمه می‌زند، اما اساساً بحث امامت در شیعه و اقدام و حرکت امام حسین (ع) برای تشکیل حکومت اسلامی به منظور برپا داشتن اسلام ناب محمدی موضوعیت سیاسی در دل نهفته دارد و برای همین است که شیعه معتقد است امام زمان (عج) به عنوان ذخیره نهایی و منجی عالم بشریت اقدام به تشکیل حکومت جهانی اسلام می‌کنند.