به گزارش فرارو به نقل از نیویورک تایمز، هیچ نتیجه خوبی از سفر احتمالی پلوسی به تایوان حاصل نخواهد شد. تایوان در نتیجه این دیدار حتی از نظر نمادین نیز امن‌تر یا مرفه‌تر نخواهد شد و ممکن است پس از آن سفر اتفاقات بد زیادی رخ دهند از جمله این اتفاقات می‌توان به پاسخ نظامی احتمالی چین اشاره کرد که می‌تواند منجر به درگیری غیرمستقیم ایالات متحده با روسیه و چین مجهز به سلاح هسته‌ای شود.
اگر فکر می‌کنید که متحدان اروپایی ما که با یک جنگ وجودی با روسیه بر سر اوکراین روبرو هستند در صورت درگیری ایالات متحده با چین بر سر تایوان به ما ملحق خواهند شد درگیری‌ای که ناشی از سفر غیر ضروری پلوسی خواهد بود به شدت روند تحولات و مسائل مرتبط با جهان را اشتباه خوانده اید.
بیایید با درگیری غیرمستقیم با روسیه شروع کنیم و این که چگونه سفر پلوسی از تایوان اکنون بر سر آن است. ما باید اطمینان حاصل کنیم که اوکراین دست کم می‌تواند روند تهاجم بی‌دلیل «ولادیمیر پوتین» را که در صورت موفقیت تهدیدی مستقیم برای ثبات کلیت اتحادیه اروپا محسوب می‌شود معکوس کند. بایدن و «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی او برای کمک به ایجاد بیش‌ترین امکان برای معکوس کردن تهاجم پوتین به اوکراین مجموعه‌ای از جلسات بسیار سخت را با رهبری چین برگزار کردند و از پکن درخواست کردند که با کمک نظامی به روسیه به ویژه در حال حاضر وارد درگیری اوکراین نشود زمانی که زرادخانه پوتین با پنج ماه جنگ سخت دچار کمبود شده است.
به گفته یک مقام ارشد آمریکایی بایدن شخصا به «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین گفته است که اگر پکن از طرف روسیه وارد جنگ اوکراین شود امکان دسترسی به دو بازار مهم صادراتی خود یعنی ایالات متحده و اتحادیه اروپا را به خطر می‌اندازد. چین یکی از بهترین کشورهای جهان در تولید پهپاد است که دقیقا همان چیزی است که نیروهای پوتین در حال حاضر بیش‌تر به آن نیاز دارند.
مقام‌های امریکایی به من می‌گویند طبق تمام شواهد چین باعدم ارائه کمک نظامی به پوتین در زمانی که ایالات متحده و ناتو از اوکراین حمایت اطلاعاتی به عمل آورده و تعداد قابل توجهی از تسلیحات پیشرفته را که آسیب جدی به ارتش روسیه متحد ظاهری چین وارد کرده ارائه داده‌اند پاسخ داده است.
با توجه به این شواهد چرا رئیس مجلس نمایندگان امریکا برای سفر خود مقصد تایوان را انتخاب کرده و عمدا چین را تحریک می‌کند؟ در صورت سفرش به تایوان او از «نیوت گینگریچ» رئیس اسبق مجلس نمایندگان امریکا که در سال ۱۹۹۷ میلادی به تایوان سفر کرد زمانی که چین از نظر اقتصادی و نظامی بسیار ضعیف‌تر از امروز بود به به بلندپایه‌ترین مقام ایالات متحده تبدیل می‌شود که به تایوان سفر کرده است.
زمان‌بندی برای این سفر نمی‌توانست بدتر از برهه زمانی کنونی باشد. جنگ اوکراین به اتمام نرسیده است. من از طریق محافل خصوصی دریافته‌ام که بی‌اعتمادی عمیقی بین کاخ سفید و «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین وجود دارد بسیار بیش از آن چه در رسانه‌ها گزارش شده است.
وضعیت جالبی در کی یف در جریان است. در تاریخ ۱۷ ژوئیه زلنسکی دادستان کل کشورش و رئیس سازمان اطلاعات داخلی اوکراین را از مقام‌شان برکنار کرد که مهم‌ترین تغییر در دولت او از زمان تهاجم روسیه علیه اوکراین در ماه فوریه بود. در همین حال، مقام‌های ارشد ایالات متحده هم چنان معتقدند که پوتین کاملا آماده است تا در صورت مشاهده ارتش خود با شکست قطعی استفاده از یک سلاح هسته‌ای کوچک علیه اوکراین را در نظر بگیرد. به طور خلاصه، جنگ اوکراین تمام نشده و پایدار نیست. در نتیجه، باید انتظار غافلگیری‌های خطرناکی که می‌توانند در هر روز ظاهر شوند را داشته باشیم.
قواعد ژئوپولیتیک حکم می‌کند که همزمان با دو ابرقدرت در دو جبهه وارد جنگ نشوید. حال بیایید به ظرفیت بالقوه درگیری غیرمستقیم با چین و این که چگونه سفر پلوسی می‌تواند باعث آغاز آن شود نگاهی بیاندازیم.
بر اساس گزارش‌های خبری چین شی هفته گذشته در تماس تلفنی خود با بایدن با اشاره به دخالت ایالات متحده در امور تایوان، مانند دیدار احتمالی پلوسی گفت: «هرکس با آتش بازی کند می‌سوزد».
تیم امنیت ملی بایدن برای پلوسی مدافع قدیمی حقوق بشر در چین روشن ساخت که چرا او اکنون نباید به تایوان برود. با این وجود، بایدن به طور مستقیم با او تماس نگرفت و از او نخواست که به تایوان سفر نکند شاید او نگران این بود که با این کار موضع‌اش در قبال جین نوعی نرمش قلمداد شود و فرصتی را برای جمهوری خواهان فراهم سازد تا پیش از انتخابات میان دوره به او حمله کنند.
این معیاری برای ناکارآمدی سیاسی ماست که یک رئیس جمهور دموکرات نمی‌تواند یک رئیس دموکرات مجلس نمایندگان را از شرکت در یک مانور دیپلماتیک منصرف کند، مانوری که کل تیم امنیت ملی بایدن از رئیس سیا تا رئیس ستاد مشترک آن را غیرعاقلانه قلمداد کرده اند.
مطمئنا این بحث و گمانه زنی وجود دارد که بایدن از جلو افتادن پلوسی در این باره استقبال می‌کند و می‌خواهد به شی این پیام را ارسال کند که اگر چین به هر نحوی تایوان را تهدید کند، این چین است که خواهد سوخت.
این حربه ممکن است کارآمد باشد. در مقابل، ممکن است باعث آغاز جنگ جهانی سوم شود. به نظر من، تایوان فقط باید از پلوسی می‌خواست که در این زمان به آنجا سفر نکند. من تایوان و اقتصاد و دموکراسی‌ای را که از پایان جنگ جهانی دوم ساخته است تحسین می‌کنم. من در طول ۳۰ سال گذشته بارها از تایوان بازدید کرده‌ام و شخصا شاهد تغییرات زیادی در تایوان بوده ام.
با این وجود، یک عامل برای تایوان تغییری نکرده است: جغرافیای آن ناحیه! تایوان هنوز یک جزیره کوچک است اکنون با ۲۳ میلیون نفر جمعیت ۱۶۰ کیلومتر دورتر از ساحل سرزمین اصلی چین با ۱.۴ میلیارد نفر که ادعا می‌کنند تایوان بخشی از سرزمین مادری چین است. کشورهایی که جغرافیای خود را فراموش می‌کنند دچار مشکل می‌شوند.
به اشتباه گمان نکنید که این موضع من نوعی صلح طلبی در قبال چین است. من معتقدم که در صورت تهاجم غیرقانونی چین، دفاع از دموکراسی تایوان جزء منافع ملی حیاتی ایالات متحده است. با این وجود، اگر قرار است با پکن وارد درگیری شویم دست کم اجازه دهیم به زمان و مسائل ما مرتبط باشد. مسائل و مشکلات ما با چین مواردی شامل رفتار تهاجمی فزاینده آن کشور در طیف گسترده‌ای جبهه‌ها از نفوذ سایبری گرفته تا سرقت مالکیت معنوی تا مانورهای نظامی در دریای چین جنوبی هستند.
با این اوصاف، اکنون زمان آن نیست که به چین بپردازیم به خصوص با توجه به آن که اکنون برهه زمانی حساسی در سیاست چین محسوب می‌شود. شی در آستانه تمدید نامحدود نقش خود به عنوان رهبر چین در بیستمین کنگره حزب کمونیست است که انتظار می‌رود پاییز امسال برگزار شود. حزب کمونیست چین همواره روشن ساخته که اتحاد مجدد تایوان به سرزمین اصلی چین «وظیفه تاریخی» آن است و از زمان به قدرت رسیدن شی در سال ۲۰۱۲ میلادی او به طور پیوسته و بی‌پروا بر روی تعهد‌اش برای انجام این وظیفه از طریق مانورهای نظامی تهاجمی در اطراف تایوان تاکید کرده است.
پلوسی در صورت دیدار از تایوان در واقع به شی این فرصت را می‌دهد که توجه افکار عمومی را از شکست‌های خود از جمله استراتژی‌اش برای جلوگیری از شیوع کووید -۱۹ با استفاده از قرنطینه شهرهای بزرگ چین، حباب بزرگ املاک و مستغلات و بحران بانکی و کوه عظیمی از بدهی‌های دولتی که ناشی از حمایت بی‌بند و بار شی از صنایع دولتی است منحرف نماید.
من به طور جدی تردید دارم که رهبری فعلی تایوان از نظر قلبی و باطنی خواهان سفر پلوسی به آن منطقه باشد. هر فردی که رفتار محتاطانه «تسای اینگ ون» رئیس جمهور تایوان از حزب دموکرات ترقی خواه را از زمان انتخاب او در سال ۲۰۱۶ میلادی به این سو دنبال کرده باشد و تحت تاثیر تلاش‌های پیگیر او برای دفاع از استقلال تایوان قرار گیرد، خواهد دید که او علیرغم تلاش‌هایش در این راستا بهانه‌ای برای توجیه اقدام نظامی احتمالی چین علیه تایوان به پکن نداده است.
افسوس که من می‌ترسم اجماع فزاینده‌ای در چین تحت زمامداری شی در این باره شکل گیرد که پکن به این نتیجه برسد که مسئله تایوان تنها از طریق نظامی قابل حل است.
با این وجود، چین می‌خواهد این کار را طبق برنامه خود انجام دهد. هدف ما باید این باشد که چین را از چنین تلاش نظامی‌ای برای همیشه منصرف سازیم.
با این وجود، بهترین راه برای انجام این کار مسلح کردن تایوان به آن چیزی است که تحلیلگران نظامی آن را استراتژی «خارپشت» می‌نامند، کشوری که به اندازه‌ای موشک داشته باشد که چین هرگز نخواهد به آن حمله کند. کشوری که کم‌ترین حد ممکن لفاظی را برای تحریک چین بیان می کند و کم‌ترین اقدام ممکن تحریک‌آمیز را انجام می‌دهد. دنبال کردن هر چیزی غیر از این رویکرد متعادل و متوازن اشتباهی هولناک با پیامدهای گسترده و غیرقابل پیش بینی خواهد بود.