فرارو- اخترشناسان دانشگاه آریزونا مدلی از VY Canis Majoris، یک ابرغول سرخ که احتمالاً بزرگترین ستاره کهکشان راه شیری است، ساخته اند که می‌تواند چگونگی مرگ آن را پیش بینی کند. در واقع این مدل نشان می‌دهد که این ستاره مراحل مرگ خود را سپری می‌کند.
به گزارش فرارو، چگونگی مرگ غول‌های قرمز اخیراً موضوع بحث‌های فراوانی در میان اخترشناسان بوده است. در ابتدا، ستاره شناسان فکر می‌کردند که مانند بسیاری از ستاره‌های دیگر آن‌ها نیز به یک ابرنواختر تبدیل می‌شوند. با این حال، داده‌های جدیدتر نشان می‌دهد که فقدان تعداد قابل توجهی از ابرنواختر‌ها در مقایسه با تعداد ابرغول‌های قرمز نمی‌تواند پاسخ جامعی برای این فرضیه باشد.
نظریه جدید این است که احتمال فروپاشی آن‌ها به یک سیاهچاله بیشتر است، زیرا مشاهده مستقیم آن بسیار دشوارتر از ابرنواختر‌های است. با این همه، مشخص نیست ستارگانی که به سیاهچاله تبدیل می‌شوند دقیقاً چه ویژگی‌هایی دارند. برای یافتن پاسخ این پرسش، داشتن یک مدل هوشمند مفید خواهد بود. اخترشناسان دانشگاه آریزونا برای آزمایش مدل خود در این زمینه از VY Canis Majoris به عنوان یک پایه عالی برای بررسی ابرغول‌های قرمز استفاده کردند.
خود ستاره پرجرم است و اندازه آن از ۱۰ AU تا ۱۵ AU (واحد نجومی) متغیر است و تنها ۳۰۰۹ سال نوری از زمین فاصله دارد. این امر VY Canis Majoris را که در صورت فلکی Canis Major جنوبی واقع شده است، برای ناظران جذاب می‌کند. اندازه بسیار بزرگ و نزدیکی آن به منظومه شمسی، آن را به یک کاندیدای رصدی عالی تبدیل کرده است. همچنین با وجود داده‌های رصدی خوب، اخترشناسان می‌توانند پیچیدگی‌های نفس‌گیر سطح ستاره را نیز ببینند.
یکی از فرآیند‌های اساسی در مرگ یک ستاره، از دست دادن جرم است. به طور معمول، این اتفاق زمانی می‌افتد که گاز و غبار به طور یکنواخت از فوتوسفر ستاره خارج می‌شوند. با این حال، در VY Canis Majoris، ویژگی‌های عظیمی وجود دارد که شبیه به کمان‌های تاجی خورشید هستند، اما یک میلیارد برابر پر جرم‌تر هستند. محققان دانشگاه UA از تلسکوپ ALMA برای جمع‌آوری سیگنال‌های رادیویی این ستاره استفاده کردند که به عنوان بخشی از این فوران‌ها به فضا منتشر شده است. این مواد، از جمله دی اکسید گوگرد، دی اکسید سیلیکون، و کلرید سدیم، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا سرعت حرکت این مواد را تشخیص دهند.
برای انجام این کار، آن‌ها باید تمام ۴۸ دیش ALMA را تراز می‌کردند و بیش از یک ترابایت داده را جمع آوری می‌کردند تا اطلاعات صحیح را به دست آورند. پردازش تمام داده‌های جمع‌آوری‌شده می‌تواند بسیار چالش برانگیز باشد، و آن‌ها هنوز روی برخی از داده‌ها کار می‌کنند. با این حال، دانشمندان دریافتند که این ستاره در حال سپری کردن مراحل مرگ خود است. در واقع، بزرگترین ستاره کهکشان راه شیری کم کم رو به مرگ می‌رود.
منبع: Universe Today
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو