فرارو- محمد حسین خوشوقت مدیر کل اسبق مطبوعات و رسانه های خارجی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به روایت خبرساز کارشناس شبکه افق درباره کانکس نشینی رهبر انقلاب واکنش نشان داد.
محمد حسین خوشوقت در توییتر نوشت: «مقام معظم رهبری از ابتدای رهبری تا حدود سال ۱۳۷۳ در یک خانه پیش ساخته ی ساده که دیوار ها و سقف اش از ساندویج پنل ساخته شده و بسیار ناامن بود، زندگی می کردند. چنین سازه ای را عرف «کانکس» نمی داند! کانکس تعریف خاص خود را دارد و البته کانکس نشین خواندن ایشان عرفاً موجب وهن است.»
نزدیک به همین روایت را نیز عبدالله گنجی روزنامه نگار اصولگرا مطرح کرده است. او نوشت: «اینکه رهبر انقلاب حدفاصل سال‌های ۱۳۶۹-۱۳۷۲ در کانکس زندگی میکردند صحت دارد حتی بله برون با خانواده آیت الله خوشوقت برای فرزندشان هم در همین کانکس انجام شده است»
گفتنی است هفته گذشته کارشناس برنامه تلویزیونی «هاشور» که از شبکه افق سیما پخش می‌شود، گفت رهبر انقلاب پس از رسیدن به مقام رهبری، چند سالی در کانتینر زندگی کردند. این سخنان با بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی روبه رو شد.
این کارشناس درباره‌ی محل زندگی رهبر انقلاب پس از رسیدن به مقام رهبری گفت: «آقای ابراهیمی نامی که مقطعی خدمت حضرت آقا بود می‌گفت ما وقتی خدمت آقا رفتیم، منزل ایشان یک منزل دولتی برای ریاست جمهوری بود. ایشان جایی برای رهبری نداشتند. می‌گفت می‌خواستند برای ایشان خانه‌ای درست کنند، اما آقا مخالفت کرده بودند. می‌گفت ایشان اول رهبری شان، تا سه چهار سال در کانتینر زندگی کردند. می‌گفت بچه‌های محافظ می‌گفتند ما خودمان کتاب‌ها را از همان منزل دولتی که متعلق به خودشان هم نبود، آوردیم در کانتینر گذاشتیم و آنجا را موکت کردیم. این واقعاً عجیب است و اولین باری هم هست که این موضوع در تلویزیون مطرح می‌شود. آقا گفته بودند که همین کانتینر خوب است. این ساده زیستی حضرت آقا حتماً برای مردم دنیا جذاب است به عنوان کسی که می‌تواند بهترین امکانات را داشته باشد. آن بچه‌های محافظ می‌گفتند زندگی حضرت آقا در سطح مردم متوسط بود، چون می‌گفتند ما با ایشان زندگی می‌کردیم. بعدش مسئولین امنیتی به حضرت آقا اصرار کردند که اینجا امن نیست و ممکن است موشک و خمپاره بزنند و بالاخره پس از اصرار فراوان آقا قبول کردند کانتینر را تحویل دهند و در یک منزل مستقر شوند.»
پیشتر نیز علی اکبر ناطق نوری، رئیس سابق مجلس نیز در بخش‌هایی از کتاب خاطرات خود به موضوع محل زندگی رهبر انقلاب پس از رسیدن به مقام رهبری پرداخته است.
وی در اینباره نوشته است:
یکی از مباحثی که در آغاز مسئولیت جدید مقام معظم رهبری قابل توجه بود بحث مکان استقرار ایشان بود. پیشنهاد بعضی این بود که آقا به جماران تشریف ببرند و از همان تشکیلات و امکاناتی که حضرت امام داشتند استفاده کنند.
من خودم به دو دلیل معتقد بودم که ایشان به جماران یا منظریه تشریف ببرند. یکی به لحاظ امنیتی بود. زیرا در تمام دوران جنگ شهر، تهران به راحتی بمباران و موشک باران میشد، اما جماران پای کوه قرار داشت؛ لذا پرواز و مانور در آنجا خیلی سخت بود.
دوم این که، چون رهبری علی الدوام و شب و روز در محل سکونتشان هستند از نظر آب و هوایی هم باید جای مناسبی داشته باشند. البته آقا به جهت عاطفی و احترام نسبت به حضرت امام و احمدآقا، جماران را نپذیرفتند.
همچنین اردوگاه شهید باهنر در منظریه تهران را قبول نکردند و فرمودند اولا این قدر بالا و دور از مردم نمی‌خواهم بروم. ثانیا آموزش و پرورش و فرهنگیان و دانش آموزان دلشان به همین اردوگاه خوش است و من راضی نیستم که حالا این را بگیرم.
خودشان فرمودند: در همین منطقه ریاست جمهوری می‌مانیم، چون اینجا مسوولان، مجلس، دولت و قوه قضاییه در دسترس هستند. در ضمن مثل بقیه مردم داخل شهر هستیم و از حیث حفاظت هم منظقه حفاظت شده است و مشکل خاصی ندارد و حفاظت جدیدی هم نمی‌خواهد.
ولی الان هنوز هم مسکن ندارم
یه خونه کوچک خفه زندگی می کنم