در آستانه آغاز فصل جدید مسابقات لیگ برتر فوتبال، علیرضا منصوریان سرمربی صنعت نفت آبادان متنی خطاب به رئیس فدراسیون فوتبال منتشر کرد که به شرح زیر است:
با سلام خدمت جناب آقای دکتر عزیزی خادم. ضمن تبریک پیروزی‌های غرور آمیز تیم ملی فوتبال کشورمان در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و همچنین تداوم این روند رو به جلو، تصمیم گرفته‌ام چند جمله‌ای را به‌عنوان حرف دل بازیکنان و مربیان فوتبال کشورمان به اطلاع حضرتعالی که جوان‌ترین رئیس فدراسیون فوتبال هستید، برسانم .
نزدیک به بیست سال است که در لیگ برتر ایران، مربیان و بازیکنان ما بعد از بستن قرارداد هیچ‌گونه تضمینی برای دریافت مبلغ قرارداد تا پایان فصل ندارند و هر سال بعد از اتمام فصل بخش اعظمی از پول خود را دریافت نمی‌کنند و مجبور می‌شوند برای قرارداد سال جدید از حق خود بگذرند و سال به سال به مطالبات آنها اضافه می‌شود. باشگاه‌های فوتبال هیچ علاقه‌ای به تسویه ندارند؛ مگر چند باشگاه انگشت‌شمار. در این بین با انحلال چند باشگاه سرشناس، طلب مربیان و بازیکنان به تاریخ پیوسته است.
علت اصلی این موضوع، برتری روابط به ضوابط و تلفن‌های غیرضروری و ارتباطات پشت پرده است. البته که هزاران بهانه مثل فوتبال را نمی‌توان تعطیل کرد یا احساسات هواداران را باید در نظر گرفت، همیشه بوده و هست. در این سال‌ها هرگز عزمی برای مبارزه با مسائل ذکر شده جزم نشده است. تا جایی که حتی قانون عجیب و توهین‌آمیز وارد فوتبال شده مبنی بر اینکه اگر باشگاهی قصد جذب بازیکن یا مربی خارجی داشته باشد، باید پول قرارداد او را گارانتی و در حساب مشخص قرار دهد تا در زمان اختلاف، فدراسیون فوتبال به آنها پرداخت نماید که مبادا مربی یا بازیکن خارجی بروند و به دادگاه بین‌المللی حکمیت ورزشی شکایت کنند و حکم تعلیق یا انضباطی بگیرند!
آیا این قانون، توهین مستقیم به مربیان و بازیکنان وطنی نیست؟ آیا این قانون شبیه قانون معروف قبل از پیروزی انقلاب نیست؟ آیا این قانون به باشگاه‌ها اجازه نمی‌دهد تا حق مربیان و بازیکنان وطنی را پایمال کند و شخصیت‌شان زیر سوال برود؟
جناب آقای حجت‌الاسلام والمسلمین محسنی اژه‌ای، ریاست محترم قوه قضاییه به‌عنوان یکی از سران نظام جمهوری اسلامی، در مصاحبه دیروزشان دفاع از حق و حقوق ورزشکاران و قهرمانان را لازم دانستند و اعلام کردند احقاق حق آنها به صورت اختصاصی پیگیری می‌شود، اما مسئولین قضایی ما می‌دانند مربیان و بازیکنان فوتبال بابت طلب‌شان به دادگاه بین‌المللی ورزشی و کنفدراسیون فوتبال آسیا مراجعه می‌کنند؟
دلیلش هم این است هیچ عزم محکمی در جهت حمایت از کمیته‌های انضباطی، تعیین وضعیت و صدور مجوز حرفه‌ای از سوی مسئولین فدراسیون، علی‌الخصوص شخص اول فدراسیون فوتبال در بیست ساله گذشته جزم نشده است.
هیچ وقت از یک مربی و بازیکن پرسیده‌اید به‌جز ورزش، چه شغلی دارند؟ منبع درآمد آنها جز قرارداد چیست؟
آیا قهرمانان بیمه قابل اتکا حین انجام ورزش قهرمانی دارند؟ در صورت عدم دریافت حق و حقوق خود چگونه امرار معاش می‌کنند؟ شاید تنها ۱۰ درصد قهرمانان ما قادر به انجام کارهای اقتصادی باشند. این را بدانید که وقت آن رسیده مربیان و بازیکنان داخلی هم مثل خارجی‌های تضمین برای دریافت قرارداد خود داشته باشند. حالا وقت آن است که ضوابط و قانون را به روابط ترجیح دهیم.
چند روز پیش خبردار شدم مسئولین کمیته تعیین وضعیت اعلام آمادگی کرده‌اند که به هیچ عنوان، حاضر به صدور کارت بازی برای تیم‌های بدهکار نیستند و در صورتی می‌توانند لیگ را شروع کنند که بدهکاران داخلی و خارجی خود راضی و طلب‌شان را پرداخت نمایند و مسیر روابط و لابی گری را بسته‌اند. احسنت به این عزم که صد البته حمایت از سوی شخص اول فدراسیون فوتبال را می‌طلبد!
حال از شما مدیر جوان خواهش می‌کنم ضمن حمایت از ایده فوق و برای سلامتی ورزش و فوتبال دستور بفرمایید تا زمان پرداخت کل بدهی تیم‌های لیگ برتری به بدهکاران داخلی (مربیان و بازیکنان) اجازه صدور کارت و شروع مسابقات ندهند. بهتر است یک یا دو هفته دیرتر لیگ را شروع کنیم، اما یک بار برای همیشه داستان ارتباطات و لابی‌گری‌ها و فشارهای بیرون از فدراسیون را از بین ببرید و الگویی برای نسل جدید مدیریت باشید.
ایران را با ایرانی می‌توان ساخت
برادر شما: علیرضا منصوریان