فرارو- آیت الله علوی بروجردی در نقل تکان دهنده‌ای از علامه طباطبایی که خود شاهد آن بوده است، بیان می‌کند که مرحوم علامه در مجلس روضه‌ای وقتی روضه خوان شعری خاص از ایرج میراز را قرائت می‌کرده است از او می‌خواهد بیتی را تکرار کند و به شدت اشک می‌ریخته است که تا چهار بار این تکرار انجام می‌شود و سپس فرموده است: ای کاش ایرج میرزا آن شعر خاص یا یک بیت آن شعر خود را که در وصف داغ حضرت علی اکبر (ع) سروده است، به من می‌داد و من المیزان را به او می‌دادم. بیت منظور نظر علامه طباطبایی این بیت بوده است:
بعد از پسر دل پدر آماج تیر شد
آتش زدند لانۀ‌ی مرغ پریده را..!
آیت الله علوی بروجردی ادامه می‌دهد: من به مرحوم علامه طباطبایی اشکال کردم که آیا ایرج میرزا را می‌شناسید؟ او هجو سرا است. علامه می‌فرماید بله می‌شناسم و کتاب شعر او را هم دارم. سپس علامه می‌فرماید مع ذلک،ای کاش ایرج میرزا این بیت شعرش را به من می‌داد و من المیزان را به او می‌دادم و ادامه می‌دهد: من گمان ندارم کسی که چنین بیتی را راجع به حضرت علی اکبر امام حسین (ع) سروده است، در روز قیامت حضرت سید الشهدا (ع) نسبت به این فرد بی تفاوت باشد.
متن کامل شعر ایرج میرزا از این قرار است:
رسمست هرکه داغ جوان دید دوستان
رأفت برند حالت آن داغ دیده را
یک دوست زیر بازوی او گیرد از وفا
وان یک ز. چهره پاک کند اشک دیده را
آن دیگری بر او بفشاند گلاب شهد
تا تقویت شود دل محنت کشیده را
یکچند دعوتش بگل و بوستان کنند
تا برکنندش از دل، خار خلیده را
القصه، هرکس به طریقی ز. روی مهر
تسکین دهد مصیبت بر وی رسیده را
آیا که داد تسلیت خاطر حسین.
چون دید نعش ا. کبر در خون تپیده را
آیا که غم گساری و اندوه بری نمود
لیلای داغدیده‌ی محنت کشیده را
بعد از پسر دل پدر آماج تیر شد
آتش زدند لانۀ‌ی مرغ پریده را..!