داریوش اسد زاده بازیگر سینما تئاتر و تلویزیون صبح امروز در سن ۹۶ سالگی درگذشت.
پرستو امانی وکیل خانوادگی داریوش اسد زاده که مدتی قبل هم در بیمارستان بستری بود در گفت‌وگو با تسنیم این خبر را تایید کرد و گفت آقای اسدزاده امروز در منزل خود چشم از دنیا فروبست و الان منتظر تأیید پزشک برای صدور گواهی فوت هستیم.
داریوش اسد زاده که بود؟
داریوش اسدزاده متولد ۱ آذر ۱۳۰۲ در کرمانشاه، فارغ التحصیل معادل دکترای رشته ادبیات هنر در آمریکا با تایید دانشگاه تهران می‌باشد، دارنده نشان درجه یک هنر، استاد دانشگاه و بازیگر قدیمی می‌باشد
پدرش ارتشی و مادرش خانه دار هر دو اهل تهران بود و دو خواهر و یک برادر کوچکتر از خود داشت و تا ۵ سالگی در کرمانشاه بود سپس به تهران بازگشتند و مقطع ابتدایی را در دبستان ترفی و دبیرستان را در دارالفنون به پایان رساند.
علاقه به تئاتر از کودکی
علاقه اش به هنر بازیگری از زمانی که به همراه پدر برای تماشای تئاتر‌های سنتی مثل سیاه بازی می‌رفت در وجودش شکل گرفت.
می‌گفت پدرم برای اینکه مرا تشویق به درس خواندن کند، می‌گفت: اگر درس هایت را خوب بخوانی شب جمعه می‌برمت تئاتر تا نمایش ببینیم
شروع فعالیت هنری داریوش اسد زاده
با نفوذی که پدرش داشت و بواسطه تحصیلات خود در دوره دبیرستان در وزارات دارایی مشغول بکار شد و همزمان در مدرسه هنرپیشکی نیز تحصیل می‌کرد.
نهایتا در سال ۱۳۲۱ وقتی ۱۹ ساله بود بازیگری و نویسندگی را در تئاتر لاله زار شروع کرد و همان سال با نمایش لیلی و مجمون اولین بار روی صحنه رفت.
پدرش، اما مخالف بازیگری اش شد و او مجبور بود پنهانی کار کند.
داریوش اسدزاده در جوانی
ورود اسد زاده به سینما
در سال ۱۳۳۳ وقتی ۳۱ ساله شد بعد از سال‌ها تجربه بازی در تئاتر توانست با فیلم سینمایی همسر مزاحم اولین بار جلوی دوربین برود
همزمان با کار دوم خود در سال ۱۳۳۵ بنام کلاه غیبی از طرف اداره کل هنر‌های زیبا که دست داماد شاه بود بعنوان نماینده ایران به فستیوال تئاتر پاریس رفت. او به مدت ۳ ماه از طرف ایران مشغول تحقیق در تئاتر پاریس شد.
بعد از بازگشت از فستیوال پاریس به شدت درگیر تئاتر شد و نزدیک به ۲۰۰ نمایشنامه کارگردانی و بازی کرد تا جایی که آوازه اش توجه هنرمندان آمریکایی را جلب کرد
سال ۱۳۴۶ وقتی ۴۴ ساله بود به دعوت یکی از کمپانی‌های فیلمسازی راهی آمریکا شد و در فیلم ‘در آمریکا اتفاق افتاد’ به کارگردانی جواد قائم مقامی ایفای نقش کرد.
اسد زاده از تجربه بازی در آمریکا به ایران بازگشت و در سال ۱۳۵۱ وقتی ۴۸ ساله بود علاوه بر فعالیت‌های سینمایی بعنوان هیئت مدیره سندیکای سینمای ایران منصوب شد.
داریوش اسدزاده به همراه بیگ ایمانوردی
مهاجرت داریوش اسد زاده به آمریکا
سال ۱۳۵۵ به تشویق پروفسور دیویدسون جهت مطالعه و تحقیق راهی آمریکا شد. ایشان در زمان اقامت خود در یک مغازه خواربار فروشی و پمپ بنزین سرمایه گذاری کردند، اما در نهایت بخاطر عدم نظارت دچار ورشکستی شد.
او بعد از ۱۱ سال زندگی در آمریکا سال ۱۳۶۵ به ایران بازگشت.
ازدواج داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده در سال ۱۳۳۰ وقتی ۲۸ ساله بود با یکی از طرفدارانش بنام هما شاهرخی که از نوادگاه قاجار بود ازدواج کرد، اما به علت عدم بچه دار شدن بعد از ۱۷ سال طلاق گرفتند.
ماجرای ازدواج داریوش اسدزاده با نوه احمد شاه
استاد در سال ۱۳۴۶ برای دومین بار با سهیلا غزلی ازدواج کرد که ثمره این زندگی دو پسر شد، اما این زندگی هم در نهایت به جدایی و طلاق ختم شد.
آقای اسدزاده در نهایت برای سومین بار در سال ۱۳۷۸ با طاهره خاتون میرزایی در یک مهمانی آشنا شد و حالا سالهاست کنار هم زندگی می‌کنند.
داریوش اسدزاده در کنار همسرش «طاهره خاتون میرزایی»
فرزندان داریوش اسدزاده
اسد زاده فرزندانش را از ۸ سالگی به آمریکا فرستاد و حالا آن‌ها با فرهنگ آن ور آبی بزرگ شده اند می‌گوید یکی ۵۰ سال خورده‌ای و دیگر ۴۰ سال و خرده‌ای سن دارند.
داریوش اسدزاده و فرزندش
بازیگری بعد از انقلاب
بعد از بازگشت از آمریکا در سال ۱۳۶۶ با فیلم گل مریم به عرصه بازیگری بازگشت و با سریال سمندون سال ۱۳۷۴ به کارگردانی ناصر هاشمی وارد قاب تلویزیون شد.
شهرت اش، اما بیشتر بخاطر بازی در خانه سبز سال ۱۳۷۵ است.
ایشان بعد از سال‌ها فعالیت در سال ۱۳۷۹ به مدت یکسال رئیس انجمن بازیگران ایران شد و به مدت پنج دوره عضو داوران خانه سینما بود.
نویسندگی داریوش اسدزاده
داریوش اسدزاده به نویسندگی و تحقیق و مطالعه نیز بسیار علاقه‌مند است. او می‌گوید نوشتن را از ۹ سالگی شروع کردم و اولین نوشته‌ام در رشد دانش آموز در سال ۱۳۶۹ منتشر شد و از آن زمان جنون نوشتن با من است. تا به حال چندین کتاب در زمینه تاریخ تئاتر و خاطرات از او به چاپ رسیده که در زیر به آن‌ها اشاره شده است.
سیری در تاریخ تیاتر ایران (قبل از اسلام تا سال ۱۳۵۷ شمسی) تهران: آوردگاه هنر و اندیشه، ۱۳۹۰
برگ‌های خواندنی: گزینشی از رویداد‌های تاریخی. تهران: نشر افراز، ۱۳۹۲
تماشاخانه تهران به روایت داریوش اسدزاده. تهران: نشر افراز، ۱۳۹۴
خاطرات تهران (با نام نخستین تهران و خاطراتش) ۱۳۹۷
لاله‌زار و خاطرات (با نام نخستین از لاله‌زار تا شانزه‌لیزه)
داریوش اسدزاده در رونمایی کتابش به نام «خاطرات تهران»
همچنین او در فیلمنامه نویسی نیز دستی دارد و نویسندگی فیلم‌های چمدان (۱۳۹۵) و در آمریکا اتفاق افتاد (۱۳۵۰) را به عهده داشته است.
نشان درجه ۱ هنری برای داریوش اسد زاده
آقای اسدزاده در سال ۱۳۹۱ وقتی ۸۹ ساله بود نشان درجه یک هنری را از محمود احمدی نژاد دریافت کرد و سال ه. درس تئاتر و ادبیات تئاتر را در دانشگاه تهران تدریس می‌کرد.
مستندی از زندگی داریوش اسدزاده
در سال ۱۳۹۵ فیلم مستند «زندگی و دیگر هیچ» به نویسندگی و کارگردانی ابراهیم شفیعی دربارهٔ زندگی داریوش اسدزاده و تقدیر از هفتاد سال فعالیت او در سینما، ساخته شد. در مراسم اکران این فیلم، ابراهیم شفیعی از داریوش اسدزاده به عنوان «پدر معنوی تیم تولید و هنر» یاد کرد.
مراسم اکران فیلم مستند «زندگی و دیگر هیچ»
خودش عمری است
و ۲ برابر و نیم فعالیت برای بازنشستگی
گرچه که هنر به علت امکان زایش هنر بدیع، تا زمان امکان و اقبال، بازنشستگی نداره
دورد به روح پاکشون عزیز بودند هستند و خواهند بود
خیلی انسان آگاهی بود
حیف که قدرشون رو ندونستیم
زتدگی شوق رسیدن به همان فردایی است ،که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، ونه در فردایی
ظرف امروز ،پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با امید است.
محافظه کار هم بود ولی خب خدابیامررزش
روحش شاد