کمتر از یک ماه مانده به آغاز رقابت‌های جام ملت‌های آسیا، گویا هیچکس اصلا در این فوتبال تیم ملی را به یاد نمی‌آورد و به فکر آن نیست. آنقدر که حجم درگیری‌ها و اختلافات سطحی بالارفته، انگار که هیچ انرژی‌ای برای حمایت از ایران در آستانه چنین رقابت مهمی باقی نمانده.
به گزارش خبر آنلاین، عرفان حاج بابایی معتقد است: با نگاه به عرصه مدیریتی می‌بینیم که مهدی تاج و یارانش طی این چندوقت اخیر صرفا درگیر بحث بقا در فدراسیون و دور زدن قانون منع به کارگیری بازنشستگان بوده اند. از طرف دیگر وقتی به رقابت‌های لیگ برتر نگاه می‌کنیم، چیزی جز تنش و اختلاف و درگیری در آن نمی‌بینیم.
۲۳ روز تا اولین بازی تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا باقی مانده. جام ملت‌هایی که حداقل در ۳۰ سال گذشته، تا این اندازه در دسترس و ممکن برای قهرمان شدن نبوده است.
با این حال تمام فوتبال ایران این روز‌ها درگیر بحران داوری است. بحرانی که تمام فکر و ذکر بازیکنان، مربیان و رسانه‌های ورزشی را به خود مشغول کرده و هرروز هم در این باب مطالب جدیدی گفته می‌شود. آتش دور تازه اختلافات بر سر مسئله داوری از بازی سپاهان-پرسپولیس آغاز شد که هردو تیم بنا به دلایلی نسبت به این امر اعتراض داشتند. این اختلافات و درگیری‌ها پس از بازی استقلال-پدیده به اوج خود رسید تا یک بار دیگر داوری و اشتباهات مربوط به آن به صدر اخبار فوتبال ایران راه یابد.
این بار همه چیز، اما محدود به اعتراض به تصمیمات داور نماند. بازیکنان استقلال که به شدت از تصمیمات داور به جهت مردود کردن گل تیمشان و اخراج مهاجمشان شاکی بودند، به زمین و زمان حمله کردند و پرسپولیسی‌ها هم از این حمله در امان نبودند.
استقلالی‌ها بر این باور بودند که داوری‌ها به سود یک تیم خاص جریان دارد. تیمی که پول و امکانات و زمین تمرین و باقی مسائل را هم مال خود کرده.
این سخنان که از سوی کاپیتان‌های باسابقه استقلال مثل سید مهدی رحمتی و پژمان منتظری مطرح شد، واکنش تند پرسپولیسی‌ها را پس از بازی مقابل پارس جنوبی جم به همراه داشت. واکنش‌هایی ولو نه چندان مودبانه که صفحه اول روزنامه‌های ورزشی صبح شنبه را اکثرا به خود اختصاص داده بودند.
جدای از اینکه گویا دیگر احترام به رقیب و پیشکسوت در فوتبال ایران چندان معنای خاصی ندارد، به نظر می‌رسد که کلکسیون مسائل عجیب و غریب حاکم بر فضای فوتبال، با این دست مصاحبه‌ها و کری خواندن‌هایی که مختص صفحات مجازی هواداری است، تکمیل شده.
فوتبالی که انگار بزرگتر ندارد تا به بچه‌های شر و شیطانش تذکر بدهد این دعوا‌ها و صحبت‌ها را برای هواداران روی سکو‌ها بگذارید و به بازی خودتان مشغول شوید. فوتبالی که این روز‌ها انگار اصل خود را فراموش کرده و غرق در فرعیات و حاشیه است.