محققان موسسه فناوری ماساچوست اظهار کردند که ممکن است روش‌های فناوری کلیدی ویرایش ژن به دلیل واکنش‌های سیستم ایمنی بدن بر روی اغلب انسان‌ها امکان‌پذیر نباشد.
به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، به ادعای دانشمندان MIT، احتمال دارد واکنش‌های ایمنی بدن کارکرد شیوه‌های فناوری کلیدی اصلاح ژن تحت عنوان "کریسپر"(CRISPR) را تحت تاثیر قرار داده و اکثر انسان‌ها را از پذیرش درمان‌های اصلاح ژنی محروم سازد.
تاکنون به نظر می‌رسید اصلاح ژن کریسپر راه حلی برای همه بیماری‌های جهان است و می‌تواند بیماری‌های مختلف را کنترل یا حتی به طور کامل درمان کند، نرخ تولد را بهبود دهد و شرایط ژنتیکی را که قبلا به نظر می‌رسید دائمی و غیر قابل تغییر است، اصلاح کند.
دانشمندان یافته‌های اولیه خود را منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد دو نوع کریسپر کس9 (CRISPR Cas9) که رایج‌ترین روش ویرایش ژن است، احتمالا برای اکثر انسان‌ها موثر واقع نخواهد شد.
در یک مطالعه، بین 65 تا 79 درصد افراد دارای آنتی بادی‌هایی بودند که با پروتئین‌های کس9 مبارزه می‌کردند.
هر دو نوع کس9 بر پایه باکتری‌های رایج موسوم به "S. aureus" و "S. pyrogenes" هستند که تمایل دارند انسان را آلوده کنند. با این حال، این نیز می‌تواند واکنشی ایجاد کند که ناخوشایند است.
آنها حداقل می‌توانند مانع از استفاده ایمن و موثر از فناوری کریسپر برای درمان بیماری شوند و در بدترین حالت، آنها می‌توانند منجر به مسمومیت شدید در بیماران شوند.
مهم است تاکید شود که این پژوهش هنوز "داوری همتا" نشده است. داوری همتا، مرور همتا، بازنگری همتراز یا همتراز داوری(Peer review)، به روند بازنگری همه‌جانبه مقاله‌های علمی توسط متخصصان همان رشته گفته می‌شود. زبدگان آن رشته، پژوهش‌های دریافت شده را تجزیه تحلیل و یافته‌های آن را بررسی می‌نمایند و به پرسش‌های ویژه‌ای که دیگر صاحبنظران، اعم از مسئولین مجلات علمی(معمولا سردبیران) و خوانندگان متخصص مطرح می‌کنند، پاسخ می‌دهند.
سپس داوران همتا، نکته‌های مفیدی در مورد میزان اهمیت و نوآوری و طرز ارائه نتایج و اعتبار آنها، رعایت اصول اخلاقی و سایر ویژگی‌های مقاله‌هایی که داوری می‌نمایند، مطرح می‌کنند.
متخصصان ژنتیک ممکن است مجبور به بازگشت به زمان گذشته شوند و تحقیقات‌شان بی‌اثر شود و این شرایط پیچیده‌ای را به وجود می‌آورد.
در حالی که در حال حاضر برای کس9 جایگزین وجود دارد، دانشمندان باید رویکردی از کریسپر را پیدا کنند که یا با استفاده از باکتری‌های بدن انسان تشخیص داده شود یا سلول‌های خود را از بیماران استخراج کند.
این خبر به معنی پایان رویای ویرایش ژن نیست، بلکه تنها بدین معنی است که هنوز راه زیادی تا آزمایش بر روی انسان باقی مانده است.