پلنگها در اکثر مناطق با شکارچیان دیگری همچون ببر، شیر، کفتار راه‌راه و کفتار خال‌دار، خرس قهوه‌ای، گرگ، سگ وحشی آسیایی و سگ وحشی آفریقایی و یوز هم‌بوم هستند و رقابت بین‌گونه‌ای میان آن‌ها وجود دارد.
در این شرایط ممکن است آن‌ها طعمه همدیگر را بدزدند یا توله‌های همدیگر را بکشند اما معمولاً با انتخاب نوع شکارهای متفاوت و پرهیز از مناطق اصلی محل حضور شکارچیان دیگر از درگیری اجتناب می‌کنند.
شدیدترین رقابت در مناطقی است که پلنگ و ببر زیستگاه مشترکی دارند. در این شرایط معمولاً پلنگها به سراغ طعمه‌های کوچکتر می‌روند و در مناطقی که ببر جمعیت بیشتری دارد جمعیت پلنگ کمتر است.
پلنگ به صورت انفرادی زندگی می‌کند و در مناطقی که احساس آرامش داشته باشد، روز و شب در حال فعالیت است؛ ولی در جاهایی که احساس خطر کند (اکثر مناطق ایران) شب‌ها آن هم با احتیاط ظاهر می‌شود. پلنگها دارای قلمرو می‌باشند و آن را به وسیلهٔ ادرار خود مشخص می‌کنند.
در شرایط عادی پلنگ آرام و با وقار حرکت می‌کند ولی به راحتی می‌تواند سرعت خود را به ۶۰کیلومتر در ساعت افزایش دهد. پلنگ قادر است شش متر به صورت افقی و سه متر به حالت عمودی بپرد.