خواب عمیق چند تن از سران عرب از جمله رئیس‌جمهور مستعفی یمن و رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در اجلاس سران اتحادیه عرب در بحر المیت، این روزها انتقاداتی گسترده به دنبال داشته است.
به گزارش العالم، عبدالباری عطوان، روزنامه‌نگار باسابقه فلسطینی مقیم لندن و سردبیر روزنامه اینترنتی "رأی الیوم" در سرمقاله‌اش در این باره نوشت: خواب عمیق سه تن از سران عرب در زمان برگزاری اجلاس سران اتحادیه عرب در بحر المیت توجه همگان را به خود جلب کرد. به ویژه که دو تن از آنان، یعنی عبدربه منصور هادی رئیس جمهور (مستعفی) یمن و محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین مسئولان مستقیم دو موضوع محوری در این تلاش مشترک کشورهای عربی بودند و بیش از سایرین نیاز به حمایت سران عرب داشتند.
در این که سخنرانی بیشتر سران عرب در جلسات علنی این اجلاس، تکراری، خشک و کسالت بار و خمیازه آور بود، بحثی نیست، اما تحمل چند ساعت کوتاهِ دو جلسه این اجلاس و مقاومت در برابر چرت زدن و خواب عمیق کار دشواری نبود.
ما نمی‌دانیم پخش تصاویر خواب سران عرب در اجلاس، اقدامی عمدی بود، یا تلاشی برای ارائه تصاویر جدید بود تا پوشش تصویری جلسات، از یکنواختی خارج شود.
اما مطمئنا مسئولان ارشد پوشش خبری، چنین چیزی نمی‌خواستند. علت، هر چه که باشد این تصویر برداران و کارگردانان که واقعیت ها را منعکس کردند سزاوار دریافت جایزه اسکار هستند. چون در مستندسازی واقعیت سقوط اجلاس سران عرب، اتحادیه عرب و به طور کلی (ناکامی) تلاش مشترک کشورهای عربی، نوآوری داشتند.
قطعاً در نشست بعدی که سال آینده در همین زمان برگزار خواهد شد، یکی از برجسته‌ترین و بزرگترین بنرها این خواهد بود: لطفا نخوابید! حتی عجیب نیست اگر به شرکت کنندگان در این نشست و به ویژه افراد کهنسال، که اکثریت آنان را تشکیل می‌دهند، قرص ضد خواب داده شود.
تشکیلات رسمی کشورهای عربی پیر و فرتوت شده است و در شرایطی بحرانی به سر می‌برد و اگر سقوط، هنوز اتفاق نیافتاده باشد، وقوع آن نزدیک است و آنچه که در سالن رسمی نشستهای سران عرب در اجلاس بحرالمیت اتفاق افتاد، گواه قاطعی بر این موضوع است.
ما آن دسته از سران عرب را که از حضور در این نشست ها پرهیز می‌کنند، یا کسانی که از قبول میزبانی آن شانه خالی می‌کنند، سرزنش نمی‌کنیم. نشستهای کشورهای عربی ارزش و اهمیت خود را از دست داده است و عامل اتلاف وقت و هزینه‌هایی زیاد است و پولی که برای این نشست‌ها هزینه می‌شود، حق فقرا و گرسنگان است که تعداد آنها در کشورهای ما زیاد است.