«جسیکا کاکس» اهل منطقه «تاکسون» آمریکا با وجود نداشتن دو دست، گواهینامه خلبانی خود را از انجمن هواپیمایی امریکا دریافت و به عنوان بهترین خلبان زن بدون دست امریکا لقب گرفته است.
به گزارش
فرادید به نقل از دیلی میل جسیکا کاکس که اکنون کمربند مشکی انجمن تکواندوی امریکا را نیز دریافت کرده است مادرزادی بدون دست متولد شده و حالا در 32 سالگی به یکی از موفق ترین زنان امریکا تبدیل شده است. او در ۱۴سالگی تصمیم می‌گیرد که از دست‌های مصنوعی استفاده نکند و به جای آن از پاهایش برای انجام کارها کمک بگیرد نتیجه‌اش اینکه حالا او می‌تواند رانندگی وغواصی کند، تایپ کند و پیانو بنوازد حتی با پاهایش لنزهای مصنوعی چشمش را بگذارد.
او که در سال ۲۰۰۸ پس از سه سال آموزش موفق به دریافت گواهینامه خلبانی شد و نامش در کتاب رکوردهای جهانی گینس به ثبت رسید ازدواج کرده و حتی در روز عروسی اش توانست قطعه‌ای کیک در دهان همسرش بگذارد.
جسیکا تلاش می‌کند که درباره معلولان و شرایط و محدودیت‌هایشان آگاهی‌رسانی کند و اخیرا برای انجام این کار دراجرای بهتر کنوانسیون سازمان ملل در زمینه حقوق افراد معلول رایزنی کرده است. کنوانسیونی که براساس قانون شهروندی امریکا برای معلولان است اما حقوق شهروندی را به افراد معلول در جهان تسری می‌بخشد.
او به نمایندگی از معلولان تاکنون به ۲۰کشور دنیا برای ترویج کنوانسیون سفر کرده و به والدین افراد معلول و فرزندانشان نیز کمک می‌کند. جسیکا با وجود دستآوردهای فراوان، هنوز مشکلات بسیاری برای زندگی کردن دارد اما تصمیم گرفته است که مثبت بیندیشد.
جیسکا معتقد است:می‌توانستم به خاطر شرایطم خشمگین باشم که در بچگی همینطور هم بود. اما آموختم که می‌توانم قدردان باشم آموخته‌ام که سپاسگزار بودن احساس بهتری دارد.»
قرار است براساس زندگی جسیکا فیلمی مستند ساخته شود که سال‌های زندگی او را ثبت کند. تهیه کننده مستند اعتقاد دارد: «داستان زندگی جسیکا کاکس می‌تواند انسان‌های زیادی را که با شرایط سخت دست و پنجه نرم می‌کنند، به فکر بیاندازد. تلاش جسیکا برای غلبه بر حس از خودبیگانگی و نفرت همان چیزی است که انسان‌های سالم و توانا مخصوصا دختران نوجوان می‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. »
تا هم حرف بزنند می ویند: شماها مهریه می خواهید و فلان و بهمان در حالی که خودشان کار ندارند
ای مرد بی قیرت....
یکی یک کلاس دیکته فارسی برای 20:30 برگزار کنه
اینجا بود میاوردنش ماه اصل بهش کمک نقدی می کردن یکمم واسش اشک می ریختیم!
اون وقت شما بگيد بنيان خانواده در امريكا سست شده!!
یه عبرت برا ما دست و پا دارا اینه که از ایشون شکرگذاری رو یاد بگیریم
ما هم بخواهیم می شود.
ملت ما هنوز به قدرت فردی و جمعی اش! پی نبرده است.
همه چیز قابل تغییر است!
اراده، سپاسگذاری، از زندگی لذت بردن، به دیگران انرژی مثبت دادن، سرسخت بودن و عدم خود باختگی.
واقعا باید الگوی خیلی ها باشه که در زندگی خودش رو نبازن!
اعصابم خرد شد....
تو برو ذهنت رو سانسور کن
امثال شماها با اين تفكراتتون ملتو بدبختش كردين
فرارو جواب منو لطفا سانسور نكن