ارسلان کامکار (کنسرت‌مایستر ارکستر سمفونیک) از این ارکستر خداحافظی کرد و در مراسم تجلیل‌اش اظهار کرد: باید بگویم که خسته شده‌ام.
به گزارش ایسنا، زمزمه‌های رفتن ارسلان کامکار از ارکستر سمفونیک از چند روز پیش شنیده می‌شد و سرانجام این هنرمند شامگاه 10 اردیبهشت، پس از اجرای سمفونی 9 بتهوون طی مراسمی رسمی از ارکستر خداحافظی کرد.
وی در مراسمی در تالار وحدت گفت: من یک سال و نیم پیش بازنشسته شدم، اما در این مدت از این موضوع بسیار ناراحت بودم که چرا یک ارکستر چندین ساله تعطیل است؟ شاید این موضوع ربطی به من نداشت، اما وقتی شنیدم قرار است که علی رهبری برای هدایت ارکستر سمفونیک تهران به ایران بیاید، خوشحال شدم.
این نوازنده‌ی ویلن همچنین اظهار کرد: همیشه در مصاحبه‌هایم می‌گفتم که فقط علی رهبری می‌تواند ارکستر سمفونیک تهران را اعتلا بخشد و امروز این اتفاق افتاد. راستش از اول حضور در ارکستر برایم سخت بود، خب من خسته شده بودم اما دوست داشتم در راستای راه‌افتادن ارکستر همکاری کنم و افتخار می‌کنم که تا به امروز در کنار هنرمندان ارزشمند ارکستر سمفونیک تهران بودم.
ارسلان کامکار در پایان سخنانش تصریح کرد: با همه‌ی این اوصاف باید بگویم که دیگر از من کاری برنمی‌آید.
علی رهبری نیز با ابراز رضایت از اجرای نوازندگان ارکستر طی چند وقت اخیر در سخنانی مطرح کرد: من در خواب هم نمی‌دیدم که بچه‌های ایران آنقدر خوب کار کنند، چرا که فکر می‌کردم باید سال‌ها صبر کنم تا بتوانم در چنین ارکستری فضایی را فراهم کنم که بتواند برنامه خوبی را برای مخاطبان اجرا کند.
رهبر ارکستر سمفونیک گفت: امشب متوجه شدم که ایران امروز دیگر مثل قبل نیست و مسن‌تر و پیشکسوتان باید این ذهنیت را کنار بگذارند که اجرای چنین آثاری در ایران سخت و دشوار است. شاید شما متوجه نشوید که اینها چقدر با تمرکز روی صندلی‌های خود نشسته‌اند و این نتیجه‌ی ساعت‌ها کاری است که در طول تمرینات اتفاق افتاد و من در کنار آنها بودم. گرچه دراین مدت سختگیری هم داشتم و کسانی که بی‌انضباطی می‌کردند و دیر سر تمرین می‌آمدند، مورد ماخذه قرار دادم و به آنها گفتم دیگر به مجموعه‌ی ما نیایند. البته این تعداد افراد فقط پنج نفر از 150 نفر بودند. من بار دیگر می‌گویم که اینجا ایران است و همه‌ی این هنرمندان، بچه‌های خودتان هستند.
او در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: در این 40 سالی که مانند کولی‌ها در رفت و آمدم، بهترین روزهای زندگی‌ام را اینجا با بچه‌های شما گذراندم. خوشحال می‌شوم وقتی می‌بینم آقای بیات به عنوان یک نوازنده‌ی پیشکسوت و قدیمی کنترباس در کنار جوان‌ترها حضور دارد و در کنار ما نوازندگی می‌کند.
رهبری با اشاره به حضور ارسلان کامکار در ارکستر گفت: وقتی اسفندماه سال گذشته از آنتالیا به تهران آمدم، با اولین نفری که تماس گرفتم، ارسلان کامکار بود که تا همین امروز با من همکاری زیادی داشت. اما امروز، روز غم‌انگیزی است چرا که او به من گفت که دیگر از حضور در ارکستر خسته شده و می‌خواهد استراحت کند و این جملاتی بود که ارسلان کامکار به من گفت. حالا من او را امروز در جمعیت آوردم که مانند تعارف‌های ایرانی از شما خداحافظی کند.
رهبر ارکستر سمفونیک اضافه کرد: اگرچه امروز ارسلان کامکار با ما خداحافظی می‌کند، اما دیشب به من قول داد که هر وقت ارکستر به او نیاز داشت، همراه ما باشد. البته او دوست دارد هر برنامه‌ای را که خواهان حضور در آن باشد، در کنار ارکستر قرار بگیرد و هر کدام را که دوست نداشته باشد، می‌تواند نباشد.
رهبری بخش دیگری از سخنانش را به ادغام ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی ایران اختصاص داد و گفت: همانطور که می‌دانید، مجموعه‌های ارکستر سمفونیک تهران و ملی با نام «ارکستر سمفونیک ملی ایران» به فعالیت خود ادامه خواهند داد. ما بر این اساس هم رپرتوارهایی از موسیقی مجلسی، موسیقی ملی، موسیقی کلاسیک و موسیقی قرن حاضر خواهیم داشت.
او ادامه داد: در آینده‌ی نزدیک چند اپرای ایرانی را نیز برای شما اجرا خواهیم کرد. پس تا می‌توانید همه جا تبلیغ کنید تا مثل همیشه این سالن پر باشد. ما به شما نیاز داریم که همسایه‌های خود را به اینجا بیاورید.
رهبری در پایان سخنانش گفت: بچه‌های ارکستر سمفونیک از ارسلان کامکار چیزهای زیادی یاد گرفته‌اند، اما امیدوارم این کار را از او یاد نگیرند.
مدیرعامل بنیاد رودکی نیز در این مراسم پشت تریبون قرار گرفت و در سخنانی گفت: ما نیازمند تجربه‌ی هنرمندان بزرگی مثل ارسلان کامکار هستیم که تجربیات‌شان را در اختیار ما بگذارند. البته باید این خبر را بدهم که هفته‌ی آینده نیز در حضور آقای مرادخانی، مراسم تجلیلی را برای ارسلان کامکار برگزار خواهیم کرد.
داوود گنجه‌ای (عضو هیات‌مدیره خانه موسیقی) نیز با تقدیر از ارسلان کامکار توضیح داد: وقتی مشغول شنیدن اجرای ارزشمند ارکستر بودم، اشک شوق داشتم و پیش خود می‌گفتم که ای کاش همه‌ی هنرمندان مناعت طبع ارسلان کامکار را داشتند. من خانوادهی او را خوب می‌شناسم. ارسلان کامکار همواره جزو افرادی بود که هیچ وقت ادعایی نداشته است و چه چیزی بهتر از این که یک هنرمند اخلاق‌مدار باشد. پس بیایید قدر این هنرمندان شایسته را بیشتر بدانیم.
محمد سریر(رئیس هیات‌مدیره‌ی خانه موسیقی) نیز خانوادهی کامکار را از مفاخر هنر ایران بر شمرد و عنوان کرد: هنر بازنشستگی ندارد و همیشه است. من بر این باورم که همه انتظار دارند حضور او در مجموعه‌ی ارکسترها حفظ شود. ارسلان امتیاز بزرگی دارد. حضور او در همه ی زمینه‌ها و گونه‌های موسیقایی از جمله موسیقی کلاسیک، فولکلور و ملی غنیمتی بزرگ است که باید قدر این غنیمت را بدانیم.
حمیدرضا نوربخش(مدیرعامل خانه‌ی موسیقی) هم گفت: دلمان نمی‌خواهد ارسلان از ارکستر خداحافظی کند. حتما هم خداحافظی نخواهد کرد، چرا که حضور او و خانوادهی کامکارها که رکن رکین هنر موسیقی این سرزمین هستند، دارای ارزش‌های فراوانی است و من امیدوارم از این پس شاهد جلوه‌های دیگری از هنرنمایی او در عرصه‌ی موسیقی باشیم.