صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

بهترین های موسیقی ایرانی در سال 93
تاریخ انتشار: ۱۴:۱۹ - ۱۱ فروردين ۱۳۹۴
فرارو- واپسین بدرود اولین اثر مستقل آرش احمدی نسب است. فرم این اثر بدلیل  وجود فضایی متحرک و سیال و همچنین مدگردی هایی در بافت ملودیک دوبافت متفاوت را به هم نزدیک کرده است. وجود تغییرات ریتمیک و ملودیک طور کلی یک فرم متفاوت را به وجود آورده است.

به گزارش فرارو، احمدی نسب در توضیح این مطلب گفته است: «این موسیقی نه اینکه در جریان جامعه موسیقی نباشد، بلکه نسبت به فرم متعارف و شناخته شده موسیقی که تاکنون شنیده ایم، ناهمگون تر و نامتعارف تر است. در واقع بیشتر یک جستجو است که بخشی ازآن به صورت حسی اتفاق افتاده است و این شکل نوازندگی است که در آهنگسازی هم تاثیرگذاشته است.»

واپسین بدرود با اشعاری از مولانا، شاملو، شفیعی کدکنی و با محتوای موسیقی اصیل ایرانی در ۹ شیار (تراک) منتشر شده که به ترتیب عبارتند از: کیست در این شهر که او مست نیست، قصه، تکنوازی تار، گل آفتابگردان، کوچ، تکنوازی کمانچه، شبانه، خطابه بدرود وغلام قمر.

خواننده آلبوم حسین علیشاپور است که صدای او را پیش از این در «طغیان» مدیا فرج نژاد، «تنها» سیامک جهانگیری و «اپرای مولانا» بهروز غریب پور شندیده ایم. سبک آواز خوانی او به قدمای مکتب اصفهان نزدیک است اما در این اثر او شعری از احمد شاملو را خوانده است.

آرش احمدی نسب فارغ التحصیل دانشگاه هنر در رشته موسیقی است . ساز تخصصی او تار و سه تار است و این ساز را نزد استادانی همچون محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، محمد فیروزی، فرخ ظهری، فریبرز عزیزی، محمدرضا ابراهیمی و بهروز همتی فراگرفته است. آلبوم « واپسین بدورد» اولین همکاری او در جایگاه آهنگساز و مستقل است.

آنچه که در ادامه می شنوید تصنیف «کیست در این شهر که او مست نیست» است. به لحاظ حفظ حقوق هنرمند از در اختیار گذاشتن امکان دریافت این قطعه معذوریم.

ارسال نظرات