صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۱۱۶۶۳۰
نقل است هنگامی‌که فلسطینی‌ها در جریان مبارزات خود توانستند نظر سازمان ملل را به تنظیم قطعنامه‌اي به نفع خود جلب نمایند، به روال معمول، پیش‌نویس مربوط برای تایید نهایی به اعضای شورای امنیت ارائه شد. نماینده یکی از اعضا در بررسی‌هاي خود پیشنهاد کرد در بین یکی از جملات و در جایی یک «ویرگول» یا به اصطلاح فرنگی آن یک «کاما» اضافه شود که علامت فاصله در جمله یا بخشی از جمله است که همینطور هم شد و قطعنامه هم به تصویب رسید.
تاریخ انتشار: ۰۹:۴۵ - ۰۴ تير ۱۳۹۱
دکتر سیداحمد میرمطهری در دنیای اقتصاد نوشت:
نقل است هنگامی‌که فلسطینی‌ها در جریان مبارزات خود توانستند نظر سازمان ملل را به تنظیم قطعنامه‌اي به نفع خود جلب نمایند، به روال معمول، پیش‌نویس مربوط برای تایید نهایی به اعضای شورای امنیت ارائه شد. نماینده یکی از اعضا در بررسی‌هاي خود پیشنهاد کرد در بین یکی از جملات و در جایی یک «ویرگول» یا به اصطلاح فرنگی آن یک «کاما» اضافه شود که علامت فاصله در جمله یا بخشی از جمله است که همینطور هم شد و قطعنامه هم به تصویب رسید.

بعدها اختلافاتی بر سر تفسیر متن قطعنامه پیش آمد که دلیل اصلی آن وجود همان «ویرگول» یا «کاما» بود که استنباط‌هاي مختلفی از نوشتار را به دست مي‌داد.

نمونه‌اي دیگر توافقنامه‌ای است که بین ایران و هند و در قبل از انقلاب در خصوص پروژه سنگ‌آهن معدن «کودرموک» هند امضا شد که طرفین تفاهم کردند از آن معدن سنگ‌آهن استخراج و به ایران حمل شود. بنابراین قرارداد، احداث جاده‌اي با هزینه طرف ایرانی پیش‌بینی شده بود. این جاده در جریان ساخت توسط طرف هندی شکل یک بزرگراه را به خود گرفت ،که چون هزینه‌اي چندین برابر یک راه معمولی را داشت طرف ایرانی اعتراض کرد و قرارداد که به زبان انگلیسی بود جهت تفسیر به یک موسسه حقوقی بین‌المللی احاله شد و در نهایت تفسیر شد که به علت گذاشتن یک حرف «S» در انتهای کلمه جاده در متن، استنباط طرف هندی درست بوده و مي‌توانسته جاده چند باندی درست کند.

اشاره به این دو رویداد که از بین صدها مورد به آنها به‌طور تصادفی اشاره شده است، یادآور نکته‌اي ظریف در جریان هر مذاکره‌اي است که چطور هر یک از طرفین سعی می‌کنند، نیات خود را به شکلی ماهرانه و صریح و بدون آنکه قابل تفسیر باشد، به نفع خود بیان و در چارچوبی حقوقی مستند کنند. اگر با یک احتمال، ولو ضعیف ، مذاکرات هسته‌اي منجر به هر تفاهمی شود، منظور در اینجا توجه دادن به این نکته است که چه دقت‌ها که باید در جریان مذاکرات و تدوین توافق‌ها و تهیه متن مکتوب احتمالی صرف شود.

به نظر مي‌رسد تیم مذاکره‌کننده ایران با گروه 1+5 در طول سفر، به هرکجای دنیا و طی مذاکرات خود بايد از پشتیبانی کارشناسی قوی برخوردار باشند و این تیم را همواره گروهی از حقوقدانان زبده در رشته حقوق بین‌الملل و صاحبنظران دیگر همراهی کنند.

حقوقدانان ایرانی در جریان مذاکرات دعاوی ایران و آمریکا و در لاهه بیش از دو دهه تجربه حقوقی و داوری بین‌المللی اندوخته‌اند که این تجربه در چنین مذاکرات مهمی مي‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و کم نیستند دیگر صاحبنظرانی که تجربیات گرانبهایی در مسائل بین‌المللی و در زمینه‌هاي مختلف دارند. این یک واقعیت است که مذاکرات هسته‌اي با مصالح ملی گره خورده و از اهمیت فوق العاده‌‌اي برخوردار است و دستیابی به هر موفقیتی یا بروز هر کاستی در نتیجه این مذاکرات، در آینده مورد قضاوت و داوری تاریخ قرار خواهد گرفت.

ارسال نظرات