استاد حسن کسایی در «تخت فولاد» اصفهان و در نزدیکی استاد «تاج اصفهانی» به خاک سپرده شد.
این استاد عرصه‌ي موسيقي، بنا بر وصیت خودش در «تخت فولاد» اصفهان و در نزدیکی آرامگاه استاد آواز ایران، «تاج اصفهانی» آرام گرفته است.
ظهر امروز (جمعه 26 خرداد ماه) تعدادي از دوستداران حسن کسایی بر سر مزارش که بر روی آن نوشته بود: «حسن کسایی، خداحافظ خالق سلام» گرد آمده و افرادی با خواندن آوازهایی یاد و خاطره بزرگترین استاد نی ایران را گرامی داشتند.
فروغ بهمن‌پور ـ پژوهشگر موسیقی ـ و پدیدآورنده کتاب «آتشی در نیستان» که بر سر مزار این هنرمند حاضر بود، در خصوص به خاکسپاری‌اش به خبرنگار ایسنا گفت: خانواده استاد بنا به وصيت ايشان پيگيري خاكسپاري ايشان در اين محل بودند.
وي در عين حال يادآور شد: روزی برای مراسم سالگرد استاد تاج اصفهانی به همراه استاد حسن کسایی به اصفهان آمده بودم که استاد گفت: «تاج این‌جا است و من هم همین اطراف هستم.»
به گفته‌ي بهمن‌پور؛ مجلس ترحیم استاد حسن كسايي روز یک‌شنبه 28 خردادماه ساعت 8:30 دقیقه صبح در مسجد سید اصفهان برگزار خواهد شد.
حسن کسایی بعد از ظهر روز گذشته ـ 25 خردادماه سال جاری ـ بر اثر سرطان و نیز بیماری «زونا» از دنيا رفت و نيمه شب گذشت بدون هيچ اطلاع‌رساني به خاك سپرده شد.
یعنی چه کاری باید انجام میدادند؟؟؟؟؟؟؟؟؟
حراج محبت کنیم که همه ی ما خاطره ایم!!!!
با آنکه استاد کسایی در نوازندگی سنگ تمام گذاشتند اما هرگز آنگونه که میتوانستند اسرار متعالی نوازندگی این ساز پر رمز و راز را به دیگران آموزش ندادند...
باشد که بقیه ی اساتید این را بفهمند که همه ی ما خاطره ایم!
حراج محبت کنیم که همه ی ما خاطره ایم!!!!
با آنکه استاد کسایی در نوازندگی سنگ تمام گذاشتند اما هرگز آنگونه که میتوانستند اسرار متعالی نوازندگی این ساز پر رمز و راز را به دیگران آموزش ندادند...
باشد که بقیه ی اساتید این را بفهمند که همه ی ما خاطره ایم!
کسایی هم رفت.....
همیشه آوای عرفانه نی اش طنین انداز قلبمان خواهد بود......
از طرف عاشقان استاد در شهرستان دره شهر
خیلی ناراحت شدم وقتی شنیدم. روحش شاد... هنرش پاینده باد....
دیگر کسی نماند از نی
موسوی وناهیدو...
ولی تا کی خون دل خوردن...
اکنون نه که سالهاست ایشان مرده اند.
سال هاست که هنر مرده
روحش شاد
ای کاش...
توآتش به نی درزن ودرگذر-که نه خشک دربیشه ماندنه تر-روحش شاد
یادم افتاد به این ضرب المثل
پول که باشد روی سبیل شاه هم میشد ناقاره خونه ساخت
کسایی به نحو حسن می زند
سال 89 منرل استاد کسایی بودم ازشان پرسیدم شما دکتر ... می شناسید تواضع کردند و گفتند کسی ما را نمی شناسد!سپس نی را بر داشتند و مشغول نواختن شدند و ... یک مرتبه ساز را زمین گذاشتند و با تهران تماس گرفتن تا یکی از دوستانشان نوبتی از دکتر برا ی عمل نگارنده بگیرد و تا پس از عمل مر تب پیگیر نتیجه عمل بودند این در حالی است که خودشان از بیماری های متعددی رنج می بردند! این یک نمونه ا ز تلاشهای فراوان استاد برای مراجعین شان می باشد. رحمت وغفران الهی را برای این استا د ارجمند موسیقی آرزومندم.