سخنگوی دولت با تاکید بر اینکه باید دقت کنیم که گاهی با طرح چنین سوالاتی، فضایی ایجاد میکنیم که انگار ایران در نقطه ضعف قرار دارد، گفت: این در حالی است که اصلا چنین نیست هرچند به سوال شما احترام میگذارم و پاسخ خواهم داد، اما واقعیت این است که موضوع انزوا نیست.
منطق و عقلانیت حکم میکند که در شرایط دشوار اقتصادی، در شرایطی که کمبودها و مشکلات شهری و تنهایی استراتژیک نیز به چالشها اضافه شده، از تکرار جنگ بیفرجام اجتناب شود. به نظر میرسد راهی غیر از مذاکره باقی نمانده است.
«دیپلماسی در چنین سطحی به عنوان بخشی از ضرورتهای امنیت ملی جمهوری اسلامی در شرایط تصاعد تهدیدات راهبردی خواهد بود. هرگاه موضوعی دارای آثار امنیتی باشد، در آن شرایط لازم است تا مورد توجه کارگزارانی قرار بگیرد که نقش موثرتری در حوزه کنش راهبردی و ضرورتهای امنیت ملی ایران داشته باشد.»
یک کارشناس مسائل بینالملل معتقد است شواهد حاکی از آن است که مذاکرات به زودی آغاز خواهد شد، اما باتوجه به اختلافات عمیق میان دوطرف و تشدید فضای بیاعتمادی در ایران پس از جنگ ۱۲ روزه، نمیتوان نسبت به موفقیت مذاکرات خوشبین بود. شرایط کنونی برای دستیابی به توافق، حتی در مقایسه با دوره پیش از جنگ ۱۲ روزه، بهمراتب دشوارتر به نظر میرسد.
مجید شریفی، استادیار گروه روابط بینالملل دانشگاه خوارزمی، گفت: «به باور من نمیتوان امکان برگزاری مذاکرات بین ایران و امریکا را بهطور کامل رد کرد. عدم مذاکره و کاهش شانس دستیابی به توافق، معنایی جز تشدید تنشها و افزایش احتمال برخورد نظامی را نخواهد داشت، امری که هم جمهوری اسلامی ایران و هم دولت ترامپ تا حد امکان خواهان جلوگیری از وقوع آن هستند. تضاد خواستهها و پافشاری بر مواضع پیشین، یافتن راهحلی مرضیالطرفین را دشوار کرده است. از همین منظر توافق، عقلانیترین و بهینهترین مسیر برای حل…
تحلیلگر مسائل منطقه گفت: دشمنی که با آن مواجه هستیم، دارای ویژگی اقدامات ضدبشری و برخوردار از حمایت قدرتهای بزرگ است. بنابراین، باید این مهم را که منافع رژیم اسرائیل بر منافع ملی آمریکا غلبه یافته است؛ برای کشورهای منطقه روشن سازد.
به دلیلعدم ایفای تعهدات توسط اروپا در برجام، مشارکتکنندهای (Participants) نداریم که مکانیسم ماشه را فعال کند. اگر ایران، روسیه و چین از برجام خارج شوند یا این دو پوشش حقوقی دیپلماتیک به ایران بدهند یک ضربه به مکانیسم ماشه و اروپاست و اگر هم نشوند، اینها که مکانیسم ماشه را فعال نمیکنند! ولی در روایتسازی و جنگ روانی عقب میمانیم!
«سیاست خارجی هیستریونیک، با حرافیهای بیوقفه و رجزخوانیهای بدون پشتوانه، شاید در کوتاهمدت بتواند هیجان کاذبی در داخل ایجاد کند، اما در بلندمدت، کشور را در معرض سوءتفاهمهای مرگبار و انزوای راهبردی قرار میدهد. باید از این قهقهههای مستانه فاصله بگیریم و به جای آن، کلامی سنجیده را جایگزین کنیم.»
پیگوت در پاسخ به سوالی درباره احتمال حمله مجدد آمریکا به ایران «در صورت از سر گرفته شدن برنامه غنیسازی اورانیوم توسط ایران»، مدعی شد: «من میتوانم درباره اقدامات کنونی صحبت کنم. کارزار فشار حداکثری علیه ایران درحال اجراست تا مانع دسترسی ایران به درآمد ناشی از فروش نفت خود شود.»
همانطور که ما انتظار داریم مسئله هسته ای ما به دیگر مسائل گره زده نشود، ما هم نباید این موضوع را به دیگر موضوعات سیاست خارجی (آنطور که یکی از نمایندگان مجلس مطرح کرده) گره بزنیم. یا بگوییم ما مذاکره نمی کنیم به شرطی که در غزه صلح شود. قطعا مشارکت در صلح غزه ارزشمند است اما این که این دو موضوع را به هم گره بزنیم درست نیست و مخالف سیاست های اعلامی ما در قبال اروپا و آمریکا است و هر نماینده ای در این زمینه پافشاری کند، اشتباه می کند